نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

• مرجان رشوند سرخکوله

استادیار گروه جمعیت‌شناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران

چکیده

افزایش میانگین سن ازدواج از جمله تغییراتی است که طی چند سال اخیر به یکی از مسائل مهم جمعیتی و اجتماعی تبدیل شده است. مقاله پیش‌رو با هدف بررسی تأثیر عوامل فردی و فرهنگی- اجتماعی بر تاخیر ازدواج پسران مجرد شهر تهران انجام گرفته است.

داده‌های مطالعه حاصل پیمایشی مقطعی است که در بهار 1403 انجام شده است. جامعه آماری تحقیق، شامل پسران مجرد 49-33 ساله ساکن شهر تهران در سه منطقه 1، 8 و 15 است. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 380 نفر برآورد گردید. شیوه نمونه‌گیری ترکیبی از طبقه‌بندی چندمرحله‌ای و تصادفی ساده بود.

نتایج تحلیل چندمتغیره نشان داد که متغیرهای تمایل به زندگی مجردی، تغییر ارزش ازدواج، تجربه دوستی، میزان استفاده از شبکه‌های اجتماعی و فردگرایی، به ترتیب، قوی‌ترین پیش‌بینی‌کننده‌های تاخیر سن ازدواج هستند. متغیرهای تغییر ارزش ازدواج، فردگرایی، تجربه دوستی و میزان استفاده از شبکه‌های اجتماعی علاوه بر تاثیر مستقیمی که بر تاخیر سن ازدواج دارند، از طریق غیرمستقیم و از طریق تاثیر بر متغیر تمایل به زندگی مجردی، در تاخیر سن ازدواج بسیار اثرگذار هستند. در نهایت از طریق تحلیل مسیر مشخص گردید که متغیرهای تغییر ارزش ازدواج، تمایل به زندگی مجردی، تجربه دوستی، میزان استفاده از شبکه‌های اجتماعی، فردگرایی، وضعیت اشتغال، سن، سال‌های تحصیل و درآمد، به ترتیب، بیش‌ترین اثرگذاری را بر تاخیر سن ازدواج پسران داشته‌اند.

پیشنهاد می‌گردد که مسئولان و سیاست‌گذاران در تشویق جوانان به ازدواج به عوامل فرهنگی- اجتماعی و بخصوص تغییرات ارزشی اهتمام ویژه‌ای داشته و سیاست‌های تشویقی جهت ازدواج صرفاً منوط به عوامل اقتصادی نباشد.

کلیدواژه‌ها

• تاخیر سن ازدواج
• تغییر ارزش ازدواج
• تمایل به زندگی مجردی
• تجربه دوستی
• پسران مجرد

عنوان مقاله [English]

The effect of individual and socio- cultural factors on delayed marriage among unmarried boys in Tehran

نویسنده [English]

• Marjan Rashvand Sorkhkouleh

Assistant professor Department of Demography, Faculty of Social Sciences, Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran

چکیده [English]

The increase in the average age of marriage is one of the changes that has become an important emographic and social issue in recent years. The aim of this article is to investigate the effect of individual and socio-cultural factors on the delay in marriage of unmarried boys in Tehran.

The study data are the result of a cross-sectional survey conducted in the spring of 1403. The statistical population of the study includes single men aged 33-49 living in Tehran in three districts: 1, 8, and 15. The sample size was estimated to be 380 people using the Cochran formula. The sampling method was a combination of multi-stage stratification and simple random sampling.

The results of multivariate analysis showed that the variables of desire for single life, changing value of marriage, friendship experience, amount of use of social networks, and individualism, respectively, are the strongest predictors of delaying the age of marriage. The variables of changing the value of marriage, individualism, friendship experience, and the amount of use of social networks, in addition to their direct effect on delaying the age of marriage, are also very effective in delaying the age of marriage indirectly through their effect on the variable of desire for single life. Finally, through path analysis, it was determined that the variables of changing the value of marriage,

کلیدواژه‌ها [English]

• Delaying the age of marriage
• changing the value of marriage
• desire for single life
• friendship experience
• single boys