نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران
2 دانشیار مرکز تحقیقات طب ورزشی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران
3 دانشیار گروه مدیریت، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران
4 استادیار گروه تربیتبدنی و علوم ورزشی، هیئت علمی دانشگاه گنبد کاووس، گلستان، ایران
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، چالشها و فرصتهای منابع انسانی صنعت ورزش در برابر دیجیتالی شدن در آینده میباشد. از نظر هدف کاربردی و از نظر روش پژوهش کیفی با رویکرد تحلیل مضمون میباشد. در این پژوهش با توجه به هدف مطالعه شرکتکنندگان بر اساس نمونهگیری هدفمند از بین نخبگان (اساتید مدیریت ورزشی با انجام حداقل دو پژوهش در زمینه منابع انسانی، صنعت ورزش و دیجیتالی شدن)، مدیران سازمانهای ورزشی منتخب (مدرک دکتری و 5 سال سابقه مدیریتی) و مدیران روابط عمومی سازمانهای ورزشی منتخب (حداقل 5 سال سابقه مدیریت)، انتخاب شدند (19 مصاحبه). به منظور جمعآوری اطلاعات، از مصاحبة نیمه‌ساختار یافته و عمیق استفاده شد. روایی و پایایی به تأیید رسید. نتایج تحلیل مضمون مربوط به مضمون فراگیر چالش‌های منابع انسانی صنعت ورزش در برابر دیجیتالی شدن در آینده نشان داد که چالش‌های زیرساختی، مالی، ساختاری/ مدیریتی و انسانی از جمله مضامین سازنده چالشها و نتایج تحلیل مضمون مربوط به مضمون فراگیر فرصتهای منابع انسانی صنعت ورزش در برابر دیجیتالی شدن در آینده نشان داد که ظرفیت منابع انسانی و دانش و فناوری از جمله مضامین سازنده فرصتهای منابع انسانی صنعت ورزش در برابر دیجیتالی شدن در آینده میباشد؛ بنابراین با توجه به نتایج پژوهش حاضر پیشنهاد می‌گردد تا با ایجاد بانک‌های اطلاعاتی در خصوص ظرفیتهای فردی و گروهی منابع انسانی کسب‌وکارهای ورزشی؛ برنامه‌های تخصصی در حوزه دیجیتالی شدن در آینده این افراد را فراهم نمود.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Challenges and opportunities of human resources of the sports industry against digitalization in the future
نویسندگان [English]
- Mozgan Gazaei 1
- Mina Mostahfezian 2
- AmirReza Naghsh 3
- Ali Chori 4
1 PhD student in sport management, department of physical education and sport sciences, Najafabad Branch, Islamic Azad University, Najafabad, Iran
2 Associate Professor of Sports Medicine Research Center, Najaf Abad Branch, Islamic Azad University, Najaf Abad, Iran
3 Associate Professor, Department of Management, Isfahan Branch (Khorasgan), Islamic Azad University, Isfahan, Iran
4 Assistant Professor, Department of Physical Education and Sports Sciences, Faculty of Gonbad Kavos University, Golestan, Iran
چکیده [English]
The purpose of the current research is the challenges and opportunities of human resources in the sports industry against digitalization in the future. In terms of objective, it is applied and in terms of qualitative research method, it is based on thematic analysis approach. In this research, according to the purpose of studying the participants based on targeted sampling from among the elite (professors of sports management with at least two researches in the field of human resources, sports industry and digitalization), managers of selected sports organizations (Ph.D. and 5 years of management experience) and public relations managers of selected sports organizations (at least 5 years of management experience) were selected (19 interviews). In order to collect information, a semi-structured and in-depth interview was used. Validity and reliability were confirmed. The results of the theme analysis related to the overarching theme of human resources challenges of the sports industry against digitalization in the future showed that infrastructural, financial, structural/management and human challenges, including themes that create challenges and the results of the theme analysis related to the overarching theme of resource opportunities The human resources of the sports industry against digitalization in the future showed that the capacity of human resources and knowledge and technology are among the constructive themes of the opportunities of the human resources of the sports industry against digitalization in the future.
کلیدواژه‌ها [English]
- Information Technology
- Sports Organizations
- Employees
- Technology Infrastructure
چالشها و فرصتهای منابع انسانی صنعت ورزش در برابر دیجیتالی‌شدن در آینده
مژگان جزائی[1]
مینا مستحفظیان[2]
امیررضا نقش[3]
علی چوری[4]
تاریخ دریافت مقاله: 27/3/1402
تاریخ پذیرش مقاله:26/6/1402
مقدمه
امروزه نقش و اهمیت نیروی انسانی برکسی پوشیده نیست. در میان عوامل تولید، نیروی انسانی با ارزشترین عامل است که عدم‌توجه به آن نهتنها از کارایی و اثربخشی سازمان میکاهد، بلکه به افزایش ضایعات و نارضایتی از شغل نیز منجر میشود. با توجه به تغییرات جاری در قرن بیست و یکم و در سراسر جهان، مدیریت منابع انسانی به یک ابزاری برای افزایش اثربخشی سازمانی تبدیل‌شده است (علمی و همکاران، 1401). همچنین منابع انسانی، کارسازترین ابزار جهت دستیابی به اهداف از پیش تعیین‌شده میباشد و از جایگاه خاصی برخوردار است. در سازمانهای ورزشی به طور کلی و سازمانهای غیرانتفاعی به طور ویژه این جایگاه بسیار والاتر است، چرا که علاوه بر اینکه عاملی در جهت رشد و توسعه دانش و فناوری مورد نیاز جامعه است، فرآیندی است که طی آن نیرویی که چرخه حیات آتی جامعه را در دست خواهد داشت، به مرحله رشد و بالندگی میرسد (موسوی راد و همکاران، 1401). امروزه، به‌سازی منابعانسانی به‌عنوان یکی از راهبردهای اصلی دستیابی به سرمایه انسانی و سازگاری با تغییر به‌عنوان مزیت رقابتی سازمانها قلمداد میشود و در بقا و توسعه سازمان اهمیتی راهبردی و جایگاهی ویژه دارد. سازمانها برای سازگاری در اهداف عملیاتی، تغییرات محیطی و توسعه سازمانی، به طور مستمر اقدام به توسعه و به‌سازی چهار متغیر نیرویانسانی، به کارگیری فناوریهای نوین، تجهیزات، قوانین و مقررات و فضای فرهنگی سازمانی مینمایند (چلاندوریا[5] و همکاران، 2022). محققان مختلفی ضمن تأکید بر اهمیت منابع انسانی، اشاره داشتند که شکل‌گیری منابع انسانی باید به عنوان یکی از مهم‌ترین مسائل در هر جامعه‌ای مدنظر قرار گیرد. ایجاد سرمایه انسانی سبب می‌گردد تا پختگی مناسبی ایجاد شود و توانایی‌های فنی در هر محیطی بهبود یابد. این مسئله سبب گردیده است تا توجه به منابع انسانی به‌عنوان یکی از اولویت‌های مهم مشخص گردد (اسنل[6] و همکاران، 2022). منابع انسانی همواره در جوامع کارکردهای مختلفی داشته و تأثیرات مثبت آن همواره مورداستفاده گروه‌ها، سازمانها و جوامع مختلف قرارگرفته است؛ به صورتی که بهره‌گیری از منابع انسانی در حوزه‌های مختلفی مورداستفاده قرارگرفته است (مارگاریتا[7]، 2022).
امروزه صنعت ورزش برای همه دولت‌ها اهمیتی دوچندان یافته است، چرا که از استفاده از ورزش اهداف گوناگونی در مسیر بهبود اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، رفاهی و سلامتی دنبال میشود و در صورت وجود مدیریت و ساختاری صحیح میتوان به این اهداف دست پیدا کرد. به‌عبارتی‌دیگر، امروزه فراگیر شدن صنعت ورزش به عنوان ابزاری برای توسعه در ابعاد سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و غیره مطرح است. لذا لزوم تبیین عوامل مؤثر بر رشد و توسعه این ابزار میتواند در نیل به اهداف و سیاستهای راهبردی کشورها مؤثر واقع شود (رضایی و صالحی‌پور، 1397). این اعتقاد وجود دارد که کارآفرینی ورزشی باید ظرفیتهای موجود در صنعت ورزش را شناسایی کند و با کشف فرصتها، از آن‌ها برای خلق فعالیتهای سودآور اقتصادی بهره ببرد (جعفرزاده زرندی و همکاران، 1398). علی رغم اینکه صنعت ورزش ایران تغییرات تشکیلاتی و ساختاری متعددی را تجربه کرده است، اما در واقع نتوانسته نقش شایسته خود را در رسیدن به اهداف ورزشی و غیرورزشی در به روز کردن صنعت ورزش ایفا نماید و جایگاه بایستهای به دست آورد. پژوهشها حاکی از آن است که ایران به لحاظ قانونگذاری در صنعت ورزش به‌ویژه سیاستهای توسعه و ساختار ورزش با ضعفهای بسیاری روبه‌روست (دلارستاقی و همکاران، 1397).
به اذعان محققان، نیروی پیش‌برنده اقتصادی نوین دنیا در ده سال گذشته و در آینده، کارآفرینی و استفاده از ظرفیتهای دیجیتال است که نیازهای اقتصادی را همه سال با ایجاد هزاران کسب و کار جدید مرتفع میکند (لی[8] و همکاران، 2022). از دیدگاه کسب‌وکار الکترونیک، اقتصاد جدید را به‌عنوان «یک بازار جهانی» تعریف میشود که در آن تراکنش‌های تجاری در زمان واقعی، شبانه‌روزی و با کالاهای دیجیتالی انجام میشود که می‌توانند به صورت انبوه بر اساس نیازهای هر مشتری سفارشی شوند و فوراً به مشتری تحویل داده شوند (امبولی[9] و همکاران، 2022). بدون توجه به مکان رقابت‌پذیری، توسعه اقتصادی به توانایی یک کشور، شرکت و سازمان برای دستیابی به ابعادی شامل فوریت، واسطه‌گری مجدد، دانش و نوآوری، ادغام/شبکه کاری و مجازی‌سازی میباشد (گنگ و دو[10]، 2022). فناوری و دیجیتال، شرکت‌ها را قادر می‌سازد تا به راهبردهای بلادرنگ مانند کاهش زمان چرخه تولید، افزایش سرعت تحویل از طریق بزرگراه‌های دیجیتال و سفارشی‌سازی محصول یک‌به‌یک دست یابند (هاکر[11] و همکاران، 2021). یکپارچه‌سازی و کار اینترنتی، یکی دیگر از محرک‌های مهم اقتصاد دیجیتال جدید است (دویودی[12] و همکاران، 2021). فناوریهای اینترنتی به شرکت‌ها اجازه میدهد تا زنجیره تأمین را فراتر از مرزهای فیزیکی سنتی خود گسترش دهند. وب سرورها به‌عنوان پنجره‌های الکترونیکی شرکت می‌توانند به‌عنوان پلت فرمی برای یکپارچه‌سازی سیستم‌های اطلاعات مدیریت مرسوم، مانند پایگاه‌های داده مدیریت مشتری، برنامه‌های کاربردی تولید و موجودی و سیستم‌های حسابداری برای ارائه خدمات یکپارچه و شخصی به مشتری آنلاین استفاده شوند (اولسون[13] و همکاران، 2021). دهه گذشته شاهد ظهور مجموعه متنوعی از فناوری‌ها، پلتفرم‌ها و زیرساخت‌های دیجیتال بوده است که شیوه زندگی و کار ما را تغییر داده است. سازمانها از بخش‌های خصوصی و دولتی و تقریباً همه صنایع به اکتشاف سوق داده‌شده‌اند و اغلب چاره‌ای جز پذیرش فناوریهای پیشرفته و کاربردهای آن نداشته‌اند. این فرآیند اغلب شامل دگرگونی عملیات کلیدی کسب‌وکار بوده و در نتیجه بر فرآیندها، محصولات و خدمات و همچنین ساختارها و مفاهیم مدیریتی تأثیر می‌گذارد (یلماز[14] و همکاران، 2022). شکل‌گیری فناوریهای نوین منجر به ایجاد ظرفیت‌هایی در کسب‌وکارها شده است که بهره‌گیری از آن را تبدیل به یک ضرورت کرده است (لامپکین[15] و همکاران، 2004). مطالعات گذشته نشان میدهد که اقدامات تحول دیجیتال در آینده شامل استفاده از فناوریهای دیجیتالی برای ارتقای همکاریهای داخلی و خارجی (سینگ و هس[16]، 2017)، بازنگری مدلهای تجاری (لی[17] و همکاران، 2018) و تغییر فرهنگ‌سازمانی برای بهبود عملکرد است (ویال[18]، 2019). بااین‌حال ایجاد دگرگونیهای دیجیتال در کسب‌وکار و سازمان به‌سادگی استفاده از فناوری نیست. بنابراین کسب‌وکارها باید ابزارهای مناسب برای جاریسازی و اندازهگیری تحول خلق کنند تا بتوانند سطح تحول دیجیتال در آینده را درون خودشان ارزیابی کنند (کوزاکیوسیز[19]، 2020).
بنابراین دغدغه اصلی پژوهشگران، عدم‌ایجاد ظرفیتهای نوین در کسب‌وکارهای ورزشی، عدم‌ایجاد پلتفرم‌ها و زیرساخت‌های مناسب دیجیتال در کشور، عدم‌مشاهده مطالعاتی در حیطه چالشها و فرصتهای منابع انسانی صنعت ورزش در برابر دیجیتالی شدن در آینده و بر اساس پیامدهای مدیریت منابع انسانی در انواع سازمانهای ورزشی چه در میان مطالعات داخلی و چه در میان مطالعات خارجی است. از طرفی، عدم اشراف محیطی این سازمانهای ورزشی بر ظرفیتهای محیطی موجود، از ضعفهای دیگر این صنعت میباشد. این در حالی است که سازمانهای ورزشی در جهت بقا و شکل‌گیری عملکرد مناسب باید شرایطی جهت آمادگی، اکتشاف و بهره‌برداری فناوری از دیجیتالی شدن در آینده را فراهم نمایند. بسترسازی جهت بهبود و توسعه آمادگی و بهره‌برداری فناوری به‌عنوان یک ضرورت مهم میتواند نقش اساسی در جهت تحول این سازمانها داشته باشد. این در حالی است که تحقیقات جامع در زمینه بهره‌برداری فناوری از دیجیتالی شدن در آینده به صورت جدی انجام نشده است که این خود منجر به خلأ تحقیقاتی در جهت ایجاد دستورالعمل‌هایی برای بهبود بهره‌برداری فناوری از دیجیتالی شدن در آینده در سازمانهای ورزشی شده است. با توجه به جایگاه ارزشمند دیجیتالی شدن در روند توسعه این سازمانها؛ باید در کنار مسائل فنی در حوزه توسعه فناوری به جنبه‌های ذهنی و منابع انسانی این شرکت‌ها نیز توجه شود. بدین ترتیب، تحقیق حاضر با هدف ارائه چالشها و فرصتهای منابع انسانی صنعت ورزش در برابر دیجیتالی شدن در آینده؛ سعی در پاسخ به این سؤال دارد:
آیا منابع انسانی صنعت ورزش در برابر دیجیتالی‌شدن در آینده نقشی دارد؟
روششناسی پژوهش
این مطالعه به روش کیفی با رویکرد تحلیل مضمون انجام شد. با توجه به هدف مطالعه، شرکتکنندگان بر اساس نمونهگیری هدفمند از بین نخبگان (اساتید مدیریت ورزشی با انجام حداقل دو پژوهش در زمینه منابع انسانی، صنعت ورزش و دیجیتالی شدن)، مدیران سازمانهای ورزشی منتخب (دارای مدرک دکتری و 5 سال سابقه مدیریتی) و مدیران روابط عمومی سازمانهای ورزشی منتخب (دارای حداقل 5 سال سابقه مدیریت) انتخاب شدند (37 نفر). پنج معیار برای انتخاب شرکتکنندگان در تحقیق شناسایی شد: کلیدی بودن، شناسایی‌شده توسط سایرین، فهم نظری موضوع، تنوع و موافقت با مشارکت.
فرایند گزینش نمونهها ادامه پیدا کرد تا هنگامی‌که در جریان کسب اطلاعات، هیچ داده جدیدی پدیدار نشد و به عبارتی دادهها در 16 مصاحبه به اشباع رسیدند و ادامه مصاحبه تنها برای اطمینان از یافتهها انجام شد. در این پژوهش 19 مصاحبه با 19 نفر از مطلعین و خبرگان انجام پذیرفت. به‌منظور جمعآوری اطلاعات، از مصاحبه نیمه‌ساختاریافته و عمیق استفاده شد.
ویژگیها و مشخصات جمعیت‌شناختی شرکتکنندگان (حجم نمونه)، معیارهای ورود به تحقیق، مباحث اصلی مصاحبهها در جدول 1 آورده شده است:
جدول 1: ویژگیهای مشارکت‌کنندگان، مباحث و معیارهای ورود به مطالعه
|
مشخصات جمعیت‌شناختی |
معیارهای ورود به مطالعه |
|||
|
حوزه فعالیت تعداد (نفر) |
رشته تحصیلی تعداد (نفر) |
1- اساتید دانشگاهی 2- انجام حداقل دو پژوهش در زمینه منابع انسانی، صنعت ورزش و دیجیتالی‌شدن 3- تحصیلات دکتری و کارشناسی ارشد 4- حداقل 5 سال سابقه مدیریتی در سازمانهای ورزشی |
||
|
اجرایی |
9 |
مدیریت ورزشی |
9 |
|
|
دانشگاهی |
10 |
سایر گرایشات تربیتبدنی |
1 |
|
|
|
|
غیره |
9 |
|
|
تحصیلات |
سن |
|||
|
دکترای تخصصی |
14 |
کمتر از 40 سال |
4 |
|
|
کارشناسی ارشد |
5 |
41 تا 50 سال |
7 |
|
|
|
|
بالای 50 سال |
8 |
مباحث موجود در مصاحبهها |
|
سابقه شغلی |
جنسیت |
- صنعت ورزش - منابع انسانی در ورزش - فناوری (دیجیتال) |
||
|
کمتر از 10 سال |
1 |
زن |
3 |
|
|
10 تا 20 سال |
7 |
مرد |
16 |
|
|
بیش از 20 سال |
11 |
|
|
|
|
|
|
|||
تحقیق‌های کیفی برخلاف تحقیق‌های کمی، آزمون‌های خاصی برای تأیید اعتبار ندارند. در تحقیق کیفی، اعتبار روایی همان معنای ضمنی اعتبار در تحقیق کمی را ندارد و مقایسه روایی معنادار نیست .از آنجایی که این پژوهش، دارای رویکرد کیفی میباشد، میتوان طبق ممیزی پژوهش کیفی دانایی‌فرد و مظفری (1397) که اشاره به قابلیت اعتبار، انتقال و اعتماد دارد و با توجه به عدم‌تمایز مفهوم روایی و پایایی در پژوهش‌های کیفی (لنگ و جانسون[20]، 2000) گفت به طور کلی این قسمت از تحقیق حاضر و فرآیند مصاحبهها و گردآوری اطلاعات، ، به دلایل زیر دارای اعتبار و اعتماد میباشد:
- جمعآوری دادهها با دقت و برنامه‌ریزی انجام گردید.
- تلاش گردید تا در مصاحبهها سوگیری صورت نگیرد.
- انتخاب افراد خبره با دقت و با تحقیق بسیار انجام پذیرفت.
- انتخاب عدم‌قطعیت‌های کلیدی، مستقیم با نظر خبرگان انجام گردید.
- همکاران تحقیق بر یافته‌هایی در حال ظهور یادداشت‌گذاری نمودند که این روش از نظر مریام[21](1988 به نقل دانایی‌فرد و مظفری،1397) به روش «بررسی زوجین» معروف است.
- تأیید خبرگان نسبت به جامع بودن پرسش‌ها برای تحت پوشش قرار دادن تمامی عوامل محیطی مؤثر
از روش توافق درون‌موضوعی برای محاسبه پایایی مصاحبههای انجام‌گرفته استفاده‌شد. برای محاسبه پایایی مصاحبه با روش توافق درون‌موضوعی دو کدگذار (ارزیاب)، از یک دانشجوی مقطع دکتری مدیریت ورزشی درخواست شد تا به‌عنوان همکار پژوهش (کدگذار) در پژوهش مشارکت کند. آموزشها و تکنیکهای لازم جهت کدگذاری مصاحبهها به ایشان انتقال داده شد. در هرکدام از مصاحبهها، کدهایی که در نظر دو نفر مشابه هستند با عنوان «توافق» و کدهای غیرمشابه با عنوان «عدم توافق» مشخص میشدند. سپس محقق به همراه این همکار پژوهش، تعداد سه مصاحبه را کدگذاری کردند و درصد توافق درون‌موضوعی که به‌عنوان شاخص پایایی تحلیل به کار میرود، با استفاده از فرمول آن محاسبه شد.
تعداد کل کدهای ثبت‌شده توسط هر دو نفر (محقق و فرد همکاری کننده) برابر 102، تعداد کل توافقات بین این کدها 42 و تعداد کل عدم‌توافقات بین این کدها 18 میباشد. پایایی بین دو کدگذار با استفاده از فرمول، 3/82 درصد است که از 60 درصد بالاتر میباشد. بنابراین قابلیت اعتماد کدگذاریها مورد تایید است.
یافتههای پژوهش
در این بخش از پژوهش، اطلاعات جمع‌آوری‌شده از اجرای مصاحبهها تجزیه‌وتحلیل شدند. ابتدا دادههای توصیفی مصاحبهشوندگان و در جدولی مضمونها و زیر مضمونها ارائه و در بخش بعد، هرکدام از مضمونها به‌صورت مبسوط توصیف میشود.
جدول 2: استخراج مضامین سازنده و مضامین پایه چالش‌های منابع انسانی صنعت ورزش در برابر دیجیتالی‌شدن در آینده
|
مضمون فراگیر |
مضامین سازنده |
مضامین پایه |
|
چالش‌های منابع انسانی در صنعت ورزش در برابر دیجیتالی‌شدن |
زیرساختی |
فیلترینگ فضای مجازی |
|
اینترنت ضعیف در سازمانهای ورزشی |
||
|
امکانات ضعیف فناوری در سازمانهای ورزشی |
||
|
مالی |
بودجه کم سازمانها برای تجهیز فناوری‌ها در سازمانهای ورزشی |
|
|
کسری بودجه سازمانها و مشکلات اقتصادی |
||
|
هزینه بر بودن تجهیز فناوری سازمانهای ورزشی |
||
|
عدم‌حمایت بانک‌ها و سازمانهای کلان (وزارت ورزش و جوانان و فدراسیون‌های جهانی) در جهت تجهیز سازمانها برای دیجیتالی شدن. |
||
|
ساختاری / مدیریتی |
سازگار نبودن ساختار سازمان با فناوری‌ها و شبکه‌های ارتباطی |
|
|
مشخص نبودن متولی دیجیتالی شدن در سازمانها |
||
|
در اولویت قرار نداشتن دیجیتالی شدن در سازمانها |
||
|
نبود برنامه جامع ده‌ساله برای بهبود فرایندهای دیجیتالی شدن در سازمانهای ورزشی |
||
|
توجه به طرح‌های زودبازده در سازمانهای ورزشی |
||
|
عدم‌استفاده از تجربیات کشورهای پیشرو در زمینه دیجیتالی‌شدن در سازمانهای ورزشی |
||
|
عدم‌توجه به میزان دستیابی سازمانها به دیجیتالی‌شدن در ارزیابی‌های سازمانهای ورزشی |
||
|
انسانی |
عدم‌وجود مدیران علاقه‌مند به دیجیتالی شدن در سازمان |
|
|
سواد فناوری و دیجیتالی ضعیف کارکنان |
||
|
عدم وجه به دانش‌افزایی کارکنان سازمان در زمینه دیجیتالی شدن |
||
|
عدم نیاز به دیجیتالی شدن در سازمان از سوی مدیران ارشد |
||
|
عدم‌وجود نیروهای متخصص و تحصیل‌کرده در زمینه دیجیتالی شدن در سازمانهای ورزشی |
نتایج تحلیل مضمون مربوط به مضمون فراگیر چالش‌های منابع انسانی صنعت ورزش در برابر دیجیتالی شدن در آینده نشان داد که چالش‌های زیرساختی، مالی، ساختاری/ مدیریتی و انسانی از جمله مضامین سازنده چالش‌های منابع انسانی صنعت ورزش در برابر دیجیتالی شدن در آینده میباشد.
جدول 3: استخراج مضامین سازنده و مضامین پایه فرصتهای منابع انسانی صنعت ورزش در برابر دیجیتالی‌شدن در آینده
|
مضمون فراگیر |
مضامین سازنده |
مضامین پایه |
|
فرصتهای منابع انسانی صنعت ورزش در برابر دیجیتالی شدن |
ظرفیت منابع انسانی |
داشتن دانش حداقلی از سواد اطلاعاتی در کارکنان سازمانهای ورزشی |
|
فراگیر بودن استفاده از فضای مجازی در کارکنان سازمانهای ورزشی |
||
|
تأکید مدیران ارشد کشوری بر استفاده از دانش و فناوری‌ها در سازمانها |
||
|
افزایش تعداد کارکنان با تحصیلات بالا (کارشناسی ارشد و دکتری) در سازمانهای وررزشی |
||
|
دانش و فناوری |
وجود اینترنت سراسری در ایران |
|
|
روی کارآمدن فناوریهای ارتباطی جدید در سازمانها |
||
|
وجود رسانههای اجتماعی بومی در ایران |
||
|
امکان بومی‌سازی فناوری‌ها در سازمان |
||
|
توجه به استفاده از فناوریهای سطح بالا در برنامه‌های توسعه |
نتایج تحلیل مضمون مربوط به مضمون فراگیر فرصتهای منابع انسانی صنعت ورزش در برابر دیجیتالی شدن در آینده نشان داد که فرصتهای ظرفیت منابع انسانی و دانش و فناوری از جمله مضامین سازنده فرصتهای منابع انسانی صنعت ورزش در برابر دیجیتالی شدن در آینده میباشد.
در شکل زیر تصویر کلی از نتایج تحلیل کیفی دادهها نشان داده‌شده است:
شکل 1: شبکه مضامین پژوهش
شکل 1، نشان میدهد که با بهره‌گیری از فرصتهای موجود و پیش روی منابع انسانی صنعت ورزشی در برابر دیجیتالی شدن در آینده میتوان به چالش‌های آن فائق آمد.
بحث و نتیجه‌گیری
پژوهش حاضر با هدف بررسی چالشها و فرصتهای منابع انسانی صنعت ورزش در برابر دیجیتالی‌شدن در آینده طراحی و اجرا گردید. با توجه به جایگاه و اهمیت دیجیتالی‌شدن در عرصه‌های کسب‌وکار به‌خصوص کسب‌وکارهای ورزشی، ایجاد ظرفیت‌هایی در جهت بهبود و توسعه بهره‌گیری از دیجیتالی‌شدن کاملاً درک می‌گردد. با توجه به تحقیقات انجام‌شده، دیجیتالی شدن فرآیندی است که حاصل آمادگی و بهره‌برداری از آن میباشد و تمامی این مسیرها در جهت شکل‌گیری دیجیتالی شدن باید به صورت مناسب و مطلوبی اجرایی گردد. در واقع این مسئله نشان میدهد که بهبود دیجیتالی‌شدن نیازمند برنامه‌ریزی‌های دقیق و مدونی در این زمینه میباشد. با توجه به کارکردهای آمادگی الکترونیکی و همچنین تحول دیجیتال، نیاز است تا از ظرفیتهای این متغیرها در حوزه‌های صنعت ورزش استفاده گردد. نتایج تحلیل مضمون مربوط به مضمون فراگیر چالش‌های منابع انسانی صنعت ورزش در برابر دیجیتالی‌شدن در آینده نشان داد که چالش‌های انسانی، زیرساختی، مالی و ساختاری/ مدیریتی از جمله مضامین سازنده چالشها و نتایج تحلیل مضمون مربوط به مضمون فراگیر فرصتهای منابع انسانی صنعت ورزش در برابر دیجیتالی‌شدن در آینده نشان داد که ظرفیت منابع انسانی و دانش و فناوری از جمله مضامین سازنده فرصتهای منابع انسانی صنعت ورزش در برابر دیجیتالی‌شدن در آینده میباشد.
با این‌حال و بر اساس نتایج به‌دست‌آمده، چالش‌های منابع انسانی صنعت ورزش در برابر دیجیتالی‌شدن در آینده نشان داد که چالش‌های انسانی، زیرساختی، مالی و ساختاری/ مدیریتی از جمله مضامین سازنده چالشها در این حوزه می‌باشند. این یافته با یافتههای علمی و همکاران (1401)، موسوی راد و همکاران (1401)، چلاندوریا[22] و همکاران (2022)، اسنل[23] و همکاران (2022) و لی[24] و همکاران (2022) همسو میباشد. در این راستا میتوان گفت که منابع انسانی یکی از مهم‌ترین سرمایه‌های هر سازمان است و سازمانها برای دستیابی به اهداف و اجرای راهبردهای خود باید اقداماتی مؤثر در حوزه مدیریت منابع انسانی انجام دهند. در محیط کسب‌وکار رقابتی و پیچیده دنیای امروز، خلاقیت و نوآوری در سازمانها امری بسیار مهم است و راهبرد‌ها و تاکتیک‌های مدیریت کسب‌وکارها باید همگام با تغییرات باشد- اینجاست که اهمیت مدیریت منابع انسانی در تضمین موفقیت یک سازمان و ایجاد مزیت رقابتی برای آن مشخص میشود. کارکرد منابع انسانی از عرصه‌های تأثیرگذاری اندک و مستقل از یکدیگر به سمت منبع مزیت رقابتی مستمر در عرصه جهانی پیش رفته و با الهام از تفکر راهبردی توسعه هماهنگی میان مجموعه خط‌مشی‌ها، برنامه‌ها و شیوه‌های تطبیق‌یافته برای تسهیل تحقق اهداف راهبردی سازمان را در کانون توجه خود قرار داده است. توجه به کارکردهای مدیریت منابع انسانی میتواند منجر به ایجاد یک مزیت رقابتی مناسب در سازمانها گردد.
نتایج تحقیق حاضر همچنین نشان داد که تحول زیرساخت‌های دیجیتال و عوامل مادی از چالش‌های صنعت ورزش در برابر دیجیتالی‌شدن در آینده میباشد. این یافته با یافتههای موسوی راد و همکاران (1401)، جعفرزاده زرندی و همکاران (1398)، هاکر[25] و همکاران (2021) و دویودی[26] و همکاران (2021) همسو میباشد. امروزه دادهها، بینش لازم برای تصمیم‌گیری را فراهم می‌آورند و دوران تصمیم‌گیری صرف بر پایه شهود و احساسات به پایان رسیده است. کسب‌وکارهای امروزی نیز به کسب‌وکارهای مبتنی بر تحلیل داده تبدیل‌شده‌‌اند. آن‌ها برای دستیابی به شناخت بیشتر از مشتریان، رقبا، بازارهای هدف و حتی محصولات و خدمات قابل‌ارائه، نیازمند تحلیل زیرساخت‌های دیجیتال هستند؛ تحلیل‌هایی که به مدیران کمک میکند تا خطوط کسب‌وکاری جدیدی را تعریف نمایند. به‌طور خلاصه مدیران برای کامیابی در عصر دیجیتال باید تمامی تصمیمات خود را از تدوین راهبرد کسب‌وکار تا تعیین حقوق و پاداش کارکنان داده‌محور اتخاذ نمایند. این مسئله نشان میدهد که تحول زیرساخت‌های دیجیتال به‌واسطه ارتقای سطح داده‌محوری شرکت‌های دانش‌بنیان ورزشی میتواند زمینه توسعه عملکرد آنان در بهره‌گیری از فناوری را فراهم نماید. به نظر میرسد دیجیتالی‌شدن در آینده به‌واسطه کارکردهای خود در جهت تقویت توانایی‌های ذهنی و عملی افراد در مواجه با فناوری میتواند زمینه جدی در جهت آمادگی و بهره‌برداری فناوری را فراهم نماید. بدون شک دیجیتالی‌شدن در آینده به‌واسطه بسترسازی در میان سرمایه انسانی میتواند زمینه جدی در جهت توسعه آمادگی و بهره‌برداری فناوری را فراهم نماید و موجب بهبود عملکرد فناورانه کسب‌وکارهای ورزشی در آن صنعت گردد. بدون شکل دیجیتالی شدن در آینده مهم است، زیرا سطح آن میتواند پیش‌بینی‌کننده قوی برای عملکرد یک سازمان در اقتصاد جدید باشد و این مسئله سبب گردیده است تا این متغیر از جایگاه ارزشمندی در جهت توسعه آمادگی و بهره‌برداری فناوری کسب‌وکارهای ورزشی دانش‌بنیان را فراهم نماید.
همچنین نتایج تحقیق حاضر نشان داد که فرصتهای منابع انسانی صنعت ورزش در برابر دیجیتالی‌شدن در آینده شامل ظرفیت منابع انسانی و دانش و فناوری میباشد. این یافته با یافتههای علمی و همکاران (1401)، رضایی و همکاران (1397)، اولسون[27] و همکاران (2021) و ویال (2019) همسو میباشد. این روزها، فناوریهای دیجیتال در حال درنوردیدن مرزهای کسب‌وکار در تمامی صنایع هستند. به‌بیان‌دیگر، امروزه هیچ سازمان و کسب‌وکاری را نمی‌توانیم مستقل از فناوریهای دیجیتال فرض کنیم و این مورد محدود به صنعت و یا بخش خاصی نمی‌شود. در این برهه، توسعه دسترسی به فناوری از یک حوزه جغرافیایی یا یک طبقه اجتماعی خاص فراتر رفته و به جزء جدایی‌ناپذیر زندگی تبدیل‌شده و یادگیری ماشین و هوش مصنوعی با زندگی بشر پیوند خورده است. در این عصر، فناوری تنها ابزاری در خدمت سیستم نیست، بلکه خود، خالق سیستم‌های جدید است. در عصر دیجیتال، کسب‌وکار و فناوری به دو عنصر جدایی‌ناپذیر تبدیل شده و لازم و ملزوم یکدیگرند. همچنین محصولات و خدمات نیز تحت تأثیر سونامی دیجیتالی‌شدن قرار دارند؛ بدین شکل که نهتنها کالاها و خدمات جدیدی ظهور پیداکرده‌اند، بلکه غالب کالاها و خدمات سنتی نیز در این عصر به مرور تحت تأثیر فناوری‌ها قرارگرفته‌اند. درنهایت در این عصر، محور اصلی ایجاد ارزش در دنیا، فناوریهای دیجیتال هستند که به جزء لاینفک زندگی انسان‌ها بدل شده‌اند. ویژگیهای عصر دیجیتال متفاوت از سایر اعصار است. در این عصر فناوری نمایانگر بخش قابل‌توجهی از ارزش‌افزوده محصولات و خدمات است و اصلی‌ترین نقش را در زنجیره‌ارزش در صنایع مختلف بازی میکند.
بنابراین با توجه به نتایج تحقیق حاضر که موانع زیرساختی و مدیریتی از جمله چالش‌های منابع انسانی صنعت ورزش در برابر دیجیتالی‌شدن در آینده میباشد، ب پیشنهاد می‌گردد تا ایجاد بانک‌های اطلاعاتی در زمینه ظرفیتهای فردی و گروهی کارکنان کسب‌وکارهای ورزشی و زیرساخت‌های آنان و برنامه‌های تخصصی با توجه به ظرفیتهای دیجیتالی‌شدن در آینده این افراد فراهم شود. با اقتباس ازآنچه بیان شد میتوان گفت که تحول زیرساخت‌های دیجیتال بیشتر از یک تغییر فناورانه، یک تحول فرهنگی است و صنعت ورزش برای حرکت به سمت تحول زیرساخت‌های دیجیتال نیاز به قابلیت‌های کلیدی دارند. پیشتر چارچوب استانداردی که این قابلیتها را ارائه کند وجود نداشت و در حال حاضر با ارائه این قابلیتها میتوان تصویری جامع و روشن از وضعیت فعلی چالشها و فرصتهای منابع انسانی صنعت ورزش پیرامون تحول دیجیتال قرارداد.
همچنین با توجه به نتایج تحقیق حاضر که موانع مالی و منابع انسانی از جمله چالش‌های صنعت ورزش در برابر دیجیتالی‌شدن در آینده میباشد، تاکید میشود پیامدهای مدیریت منابع مالی دقیقاً مرحله‌ای است که یک سازمان از ظرفیتهای انسانی خود نهایت استفاده را داشته و از این ظرفیت‌ها به‌صورت عملی استفاده نماید. به عبارتی، دستیابی به پیامد مدیریت منابع مالی میتواند نقش مهمی در جهت ارتقا و گسترش سیستم مدیریت منابع انسانی داشته باشد. این مسئله به‌واسطه ایجاد دغدغه پیرامون ایجاد و پیاده‌سازی سیستم مدیریت منابع مالی و شفاف در برابر دیجیتالی‌شدن در آینده میباشد.
منابع
- جعفرزاده زرندی، محبوبه؛ رزاقی، محمدابراهیم و میرزا اکبری، اعظم. (1398). «جایگاه آی تی در توسعه فرصتهای کارآفرینی در ورزش». مدیریت ارتباطات در رسانههای ورزشی. 6 (24)، صص 70-80.
- دانایی فرد، حسن و مظفری، زینب. (1397). «ارتقای روایی و پایایی در پژوهش‌های کیفی مدیریتی: تأملی بر راهبردهای ممیزی پژوهشی». مجازی، 1(1)، صص 55-69.
- عظیمی دلارستاقی، عادله؛ رضوی، سید محمد حسین و برومند، محمدرضا. (1397). «شناسایی عوامل زمینهای تأثیرگذار بر استقرار کارآفرینی راهبردی در کسب‌وکارهای ورزشی». فصل‌نامه مدیریت و توسعه ورزش. 7(4)، صص 69-88.
- رضایی، شمس‌الدین و صالحی‌پور، مژگان. (1397). «تحلیل عوامل مؤثر بر توسعه صنعت ورزش ایران با رویکرد داده‌بنیاد». نشریه مدیریت منابع انسانی در ورزش. 6(1)، صص 89-107.
- علمی، علی و آزادفدا، شیوا. (1401). «طراحی الگوی مدیریت منابع انسانی سبز در سازمانها باهدف تحقق توسعه پایدار(مطالعه موردی: وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی ایران). فصل‌نامه مطالعات بین‌رشته‌ای دانش راهبردی. 12(47)، صص 51-69.
- موسوی راد، سیده طاهره و مهدوی نیا، راضیه. (1401). «بررسی نقش مدیریت جانشین‌پروری منابع انسانی در توانمندی‌های روان‌‌شناختی و مسئولیت‌پذیری اجتماعی کارکنان اداره ورزش و جوانان استان همدان». اولین همایش ملی مدیریت ورزشی با رویکرد سلامت سازمانی. اردبیل.
- Chelladurai, P., & Kim, A. C. H. (2022). Human resource management in sport and recreation. Human Kinetics.
- Dwivedi, Y. K., Ismagilova, E., Rana, N. P., & Raman, R. (2021). “Social media adoption, usage and impact in business-to-business (B2B) context: A state-of-the-art literature review”. Information Systems Frontiers, 1-23.
- Geng, T., & Du, Y. (2022). “The business model of intelligent manufacturing with Internet of Things and machine learning”.Enterprise Information Systems, 16(2), 307-325.
- Haaker, T., Ly, P. T. M., Nguyen-Thanh, N., & Nguyen, H. T. H. (2021). “Business model innovation through the application of the Internet-of-Things: A comparative analysis”.Journal of Business Research, 126, 126-136.
- Kozarkiewicz, A. (2020). “General and Specific: The Impact of Digital Transformation on Project Processes and Management Methods”. Foundations of Management, 12(1), 237-248.
- Li, L., Su, F., Zhang, W., & Mao, J. Y. (2018). “Digital transformation by SME entrepreneurs: A capability perspective”. Information Systems Journal, 28(6), 1129-1157.
- Li, X., Liu, H., Wang, W., Zheng, Y., Lv, H., & Lv, Z. (2022). “Big data analysis of the internet of things in the digital twins of smart city based on deep learning”.Future Generation Computer Systems, 128, 167-177.
- Long, T., & Johnson, M. (2000). “Rigour, reliability and validity in qualitative research”. Clinical effectiveness in nursing, 4(1), 30-37.
- Lumpkin, G. T., & Dess, G. G. (2004). “E-business strategies and internet business models: How the internet adds value”.Organizational Dynamics, 33(2), 161-173.
- Margherita, A. (2022). “Human resources analytics: A systematization of research topics and directions for future research”.Human Resource Management Review, 32(2), 100795.
- Mboli, J. S., Thakker, D., & Mishra, J. L. (2022). “An Internet of Things‐enabled decision support system for circular economy business model”. Software: Practice and Experience, 52(3), 772-787.
- Olson, E. M., Olson, K. M., Czaplewski, A. J., & Key, T. M. (2021). “Business strategy and the management of digital marketing”.Business horizons, 64(2), 285-293.
- Singh, A., & Hess, T. (2017). “How chief digital officers promote the digital transformation of their companies”. MIS Quarterly Executive, 16(1). 1-17.
- Snell, S., & Morris, S. (2022). Managing human resources. Cengage Learning
- Vial, G. (2019). “Understanding digital transformation: A review and a research agenda”. The journal of strategic information systems, 28(2), 118-144.
- Yılmaz, H. E., Sirel, A., & Esen, M. F. (2022). “The impact of internet of things self-security on daily business and business continuity”. In Research Anthology on Business Continuity and Navigating Times of Crisis(pp. 695-712). IGI Global.
)