نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

2 گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

3 عضو هیات علمی دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب

چکیده

هدف کلی پژوهش حاضر، مدل‌سازی عوامل موثر بر خود‌توسعه‌ای مدیران ورزش کشور بود. جامعه آماری این تحقیق را تمامی روسا، نواب رئیس و دبیران فدراسیون‌های ورزشی کشور به تعداد 204 نفر (51 نفر رئیس، 102 نفر نواب رئیس و 51 نفر دبیر) تشکیل می‌دادند که نمونه آماری به‌صورت تمام‌شمار انتخاب شد. پس از توزیع پرسش‌نامه، تعداد 192 پرسش‌نامه برگشت داده شد. در این تحقیق از یک پرسش‌نامه محقق‌ساخته و برای تجزیه و تحلیل داده‌های توصیفی از روش آماری توصیفی استفاده گردید و از فراوانی، درصد و مدل‌سازی معادلات ساختاری بهره‌گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار اس. پی. اس. اس. و اسمارت پی. ال. اس. نسخه 3 استفاده شد.
نتایج نشان داد عوامل سازمانی، عوامل فراسازمانی، عوامل فردی و مکانیسم‌های خودتوسعه‌ای بر خود‌توسعه‌ای در مدیریت کلان ورزش کشور تاثیر مثبت معنادار دارد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Factors affecting the self-development of country's sports managers and modeling

نویسندگان [English]

  • mansoreh tehranchi 1
  • reza nikbakhsh 2
  • Farideh Sharififar 3

1 PhD student in sports management, Department of Physical Education and Sports Sciences, South Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran

2 Department of Physical Education and Sports Sciences, South Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran ​

3 Faculty of physical education and sport sciences, South Tehran Branch

چکیده [English]

The research is to model the factors affecting the self-development of sports managers in Iran. The statistical population were all presidents, vice presidents and secretaries of sports federations of the country, whose number is 204 people (51 presidents, 102 vice presidents and 51 secretaries), and the statistical sample was selected in full. After distributing the questionnaire, 192 questionnaires were returned. In this research, a researcher made questionnaire was used to analyze the descriptive data, descriptive statistics method was used, and in this way frequency, percentage and structural equation modeling were used. SPSS and Smart PLS version 3 softwares were used to analyze the data.
The results showed that organizational factors, extra organizational factors, individual factors and self-development mechanisms influence self -development in the macro management of sports in the country. It is of a significant positive effect

کلیدواژه‌ها [English]

  • Self-Development
  • Organizational Factors
  • Extra-Organizational Factors
  • Individual Factors and Self-Development Mechanisms

عوامل موثر بر خود توسعه­ای مدیران ورزش کشور و مدل‌سازی

معصومه تهرانچی[1]

رضا نیک‌بخش[2]

فریده شریفی‌فر[3]


10.22034/ssys.2024.3168.3312

تاریخ دریافت مقاله: 13/9/1400

                                                                                 تاریخ پذیرش مقاله:1/3/1401

  

مقدمه

  در سازمان­های امروزی علاقمندی زیادی جهت شناسایی کارکرد روانشناسی سازمانی در حوزه ورزش ایجاد شده است و این امر به طور خاص بر چگونگی به کارگیری دانش و مهارت­های کسب شده و تسهیل توسعه سازمان­های ورزشی در راستای ایجاد عملکرد بهینه متمرکز شده است ‏‏(مولان[4] و دیگران، ۲۰۲۱). در این راستا، سازمان­های ورزشی در حال تبدیل شدن به محیط­های اجتماعی پیچیده­تر هستند که در آن طیف متنوعی از پرسنل (مانند مدیر، مربیان، کارکنان پشتیبانی) به منظور توسعه، آماده­سازی و بهبود عملکرد تلاش می­کنند ‏‏(آرنولد[5] و دیگران، ۲۰۱۹). بنابراین، سازمان ها و کارکنان در محیطی با تغییرات دائمی فعالیت می کنند. در واقع، در دنیای کار امروزی معمولاً سازمان‌ها نمی‌توانند به کارهایی که در گذشته انجام می‌دادند تکیه کنند، اما دائماً نیاز دارند قبل از اینکه رقیب دیگری صنعت و تجارت آن­ها را مختل کند، خود را توسعه دهند. بنابراین، یکی از سازگاری‌هایی که سازمان‌ها برای مقابله با این چالش‌ها انجام می‌دهند، تأکید بیشتر بر برنامه‌های یادگیری و توسعه غیررسمی است. با تغییرات روزافزون در محل کار، سازمان ها به این نتیجه رسید­ه­اند که برنامه های آموزشی رسمی به اندازه کافی همه نیازهای توسعه کارکنان آنها را برطرف نمی کند ‏‏(سیمونز[6]، ۲۰۱۷).

    یکی از حوزه‌هایی که تأکید فزاینده بر توسعه غیررسمی نیز در آن صورت گرفته است، در زمینه توسعه مدیران است. برنامه‌های توسعه مدیر اساساً بر مداخلات آموزشی رسمی مانند آموزش کلاس درس و برنامه‌های چرخش شغلی برای افزایش ظرفیت رهبری مدیران تکیه دارند. با این حال، راه‌های مختلفی برای توسعه ظرفیت رهبری افراد وجود دارد ‏‏(منصور[7]، ۲۰۲۱). یکی از شکل‌های جالب توجه توسعه غیررسمی مدیران، خودتوسعه­ای[8] است ‏‏(سیمونز، ۲۰۱۷).

    خود توسعه­ای مدیریتی به فعالیت هایی اشاره دارد که رهبران برای توسعه ظرفیت رهبری خود بر عهده می گیرند ‏‏(بیکه[9] و دیگران، ۲۰۱۰). این شکل از توسعه احتمالا غیررسمی‌ترین شکل است زیرا یک رفتار فعالانه از سوی رهبران است و می‌تواند بدون سرمایه‌گذاری از سوی سازمان‌هایی که رهبران در آن کار می‌کنند رخ دهد. بنابراین، خود توسعه­ای مدیریتی به عنوان یک جایگزین مقرون به صرفه برای برنامه های آموزشی رسمی نامیده می شود که می تواند برای توسعه ظرفیت رهبری در سازمان ها مورد استفاده قرار گیرد. خود توسعه­ای مدیریتی را می توان به عنوان "فرایند توسعه مهارت ها و دانش خودراهبر و خودگردان" تعریف کرد که می تواند به دو مرحله تقسیم شود - درک خود[10] و تغییر خود[11] ‏‏(نسبیت[12]، ۲۰۱۲). در حالی که مرحله اول به درک شکاف عملکرد مربوط می شود، فاز دوم با توانایی ایجاد تغییر خودگردان مرتبط است.

    از سوی دیگر، هم سازمان ها و هم مدیران کاربرد خودتوسعه­ای را در افزایش قابلیت­ها و پتانسیل های مدیران درک می کنند. سازمان‌ها تشخیص می‌دهند که برای رقابت‌پذیری، باید مدیران خود را ارتقا دهند و به یادگیری خودتوسعه­ای روی آورند و کارمندانی که در فعالیت‌های خودتوسعه­ای شرکت می‌کنند، مولدتر و اثربخشی بالاتری را از خود نشان می­دهند ‏‏(بیکه و دیگران، ۲۰۱۰). علاوه بر این، از آنجایی که مدیران امروزی در طول دوران حرفه‌ای خود بیشتر در سازمان‌های متعدد کار می‌کنند و سازمان‌ها را با سرعت بیشتری نسبت به گذشته تغییر می‌دهند، حفظ مهارت حرفه‌ای به یک مسئولیت شخصی بزرگ‌تر تبدیل می‌شود ‏‏(مارکوف[13] و دیگران، ۲۰۲۱). سازمان ها همچنین نقش مهمی در ارزیابی و حمایت از فعالیت های خودتوسعه­ای مدیران دارند. فعالیت‌های خودتوسعه­ای مدیران با کیفیت باید مرتبط با محتوا، فراگیرنده، چالش‌برانگیز، ساختارمند و متمایز باشد ‏‏(وروس و راتوانی[14]، ۲۰۱۰). به طور کلی، پشتیبانی و منابع سازمانی می‌تواند به تبدیل مقاصد خودتوسعه­ای مدیران به رفتارهای رشدی واقعی رهبر کمک کند ‏‏(ریچارد[15] و دیگران، ۲۰۱۷). بنابراین، خودتوسعه ای ماهیتاً بر اساس نظریات یادگیری است و مواردی چون بازتاب دستاوردها، شناسایی نقاط قوت و موارد قابل بهبود، هدف گذاری، تعیین مهارت ها، ثبت بازخورها، برقراری ارتباط بین یادگیری با تمام زمینه­های کاری و اقدام به پرورش قابلیت ها و شناسایی حوزه های نیازمند توسعه اقدامات و دستاوردها را شامل می شود ‏(کهرودی و دیگران، ۱۴۰۰). در این راستا، تحقیقات مختلفی نقش خودتوسعه­ای در حوزه مدیریت و رهبری را بررسی کرده­اند. جیانگ[16] و همکاران ‏(2021) مدل خودتوسعه­ای رهبران را با چهار شاخص اکتشاف کننده، تسهیل گر، آینده نگر و پیشرفت کننده توسعه داده­اند. در حالی که مارکوف و همکاران ‏(2021) نشان دادند که سازمان­ها از طریق فراهم ساختن زیرساخت­ها از جمله مراکز خودتوسعه­ای مدیران، محیط خودتوسعه­ای مدیران، اطلاعات، تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات می­توانند بر پیوند شغلی مدیران تاثیرگذار باشند. قمر ضیاء[17] و همکاران ‏(2021) عوامل فردی و زمینه­ای بر نتایج مثبت حاصل از خودتوسعه­ای را موثر دانسته­اند. صحرائی بیرانوند و همکاران ‏(۱۴۰۰) نیز نشان دادند که فرآیند خودتوسعه‌ای رهبران از طریق یکی از انواع خودتوسعه­ای یعنی ساختاریافته، هدایت شده یا فردی و با استفاده از یکی از سازوکارهای خودتوسعه­ای خودرهبری،خودمدیریتی، خودنظم دهی و خودراهبری یادگیری شکل می گیرد. اما، همانطور که از نتایج تحقیقات مذکور بر می­آید از یکسو این تحقیقات در سازمان­های غیرورزشی بوده­اند و عوامل گوناگونی در مدل خودتوسعه­ای مدیران موثر بوده است که بومی­سازی آن در سازمان­های ورزشی مستلزم یک رویکردی جامع­تر است و از سوی دیگر برای شناسایی شاخص­های مناسب­تر و مطلوب­تر برای مدیریت سازمان­های ورزشی نیز یک شکاف تحقیقاتی وجود دارد چرا که تاکنون تحقیقی در حوزه ورزش گزارش نشده است. علاوه بر این، در حوزه اجرایی به نظر می­رسد مدیران سطح عالی کشور نیازمند توسعه و پیشرفت متناسب با شرایط به روز و متغیر ورزش هستند تا بتوانند در این حوزه متناسب با شرایط تصمیم­سازی و راهبردهای مطلوب­تری را ارائه دهند، که این امر در ورزش کشور چندان مطلوب به نظر نمی­رسد و این یکی از مهم­ترین ابهاماتی است که مدیران ورزش کشور در راستای توسعه بایستی این ابهام را برطرف سازند. لذا، محقق با در نظر گرفتن مطالب بیان شده در این تحقیق درصدد پاسخ به این سوال است:

 مدل خود‌توسعه­ای در مدیریت کلان ورزش کشور چگونه می­تواند باشد؟  

  روش­شناسی پژوهش

    پژوهش حاضر پژوهشی توصیفی از نوع همبستگی و مبتنی بر مدلسازی معادلات ساختاری است و از لحاظ هدف نیز جزء تحقیقات کاربردی محسوب می­شود. داده­های این تحقیق به صورت میدانی و با استفاده از پرسش‌نامه گردآوری شد. تمامی روساء نواب رئیس و دبیر فدراسیون های ورزشی کشور تشکیل خواهند داد که تعداد آنها 204 نفر ( 51 نفر رئیس – 102 نفر نواب رئیس – 51 نفر دبیر است) که نمونه آماری به صورت تمام شمار انتخاب شد پس از توزیع پرسشنامه تعداد 192 پرسشنامه برگشت داده شد. در این تحقیق از یک پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد که شامل 32 سوال بود که شرکت کنندگان از طریق لیکرت 5 درجه­ای از 1 (کاملاً مخالفم) تا 5 (کاملاً موافقم) به گویه­ها پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده‌های توصیفی از روش آماری توصیفی استفاده شد و از این طریق فراوانی، درصد، محاسبه شد. جهت تعیین طبیعی بودن توزیع داده­ها از شاخص چولگی و کشیدگی و مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزار اس­پی­اس­اس و اسمارت پی ال­اس نسخه 3 استفاده شد.

یافته­های پژوهش

 از لحاظ ویژگی­های جمعیت­شناختی از نظر وضعیت سنی بیشترین فراوانی به تعداد 88 نفر به دامنه سنی 41 تا 45 سال (حدود 46 درصد) و کمترین فراوانی به تعداد 24 نفر 40 سال و کمتر (حدود 12) تعلق داشت. از لحاظ وضعیت جنسیت، از بین افراد نمونه تعداد 118 نفر مرد (حدود 12 درصد) و تعداد 74 نفر زن (حدود 38 درصد) بودند. از لحاظ وضعیت تحصیلی، بیشترین فراوانی به تعداد 89 نفر  دکترا وکارشناسی ارشد (حدود 46 درصد) و کمترین فراوانی به تعداد 43 نفر دارای مدرک کارشناسی (حدود 10 درصد) بودند. 

    براین اساس طبق جدول یک می­توان مشاهده کرد که پرسشنامه­های تحقیق به ترتیب دارای واریانس 69/0، 61/0، 71/0، 78/0، و 67/0 می­باشد و از وضعیت مطلوبی برخوردار می­باشد. هم­چنین، پایایی ترکیبی (ضریب دیلون – گلداشتاین) نیز به ترتیب 79/0، 81/0، 83/0، 75/0 و 80/0 به دست آمد که از ملاک 70/0 بالاتر می­باشد که نشان دهنده قابل قبول بودن آن­ می­باشد. هم­چنین، پایایی پرسشنامه­ها نیز به ترتیب 71/0، 76/0، 70/0، 72/0 و 72/0 به دست آمد که حاکی از مطلوب بودن آن­ها می­باشد.

 

جدول 1: ضرایب رگرسیونی

سازه­ها (Constructs)

آلفای کرونباخ

Cronbach's alpha

rho_A

پایایی ترکیبی

Composite reliability

میانگین واریانس مستخرج

Mean variance extracted (AVE)

خودتوسعه­ای

(Self-development)

0.71

0.78

0.79

0.69

عوامل سازمانی

(Organizational factors)

0.76

0.73

0.81

0.61

عوامل فراسازمانی

(Extra-organizational factors)

0.70

0.70

0.83

0.71

عوامل فردی

(Individual factors)

0.72

0.75

0.75

0.78

مکانیسم­های خودتوسعه­ای

(Self-development mechanism)

0.71

0.71

0.84

0.63

Table1: Regression Coefficients

هم­چنین برای بررسی برازش مدل از شاخص GOF استفاده می­شود. برای بدست آوردن برازش مدل در ابتدا باید مقدار اشتراکی متغیر وابسته (خودتوسعه­ای) را (690/0) و سپس مقدار ضریب تعیین متغیر وابسته (خودتوسعه­ای) (00/1) را در نظر گرفت و سپس این مقادیر را در فرمول زیر گذاشت. در نتیجه مقدار شاخص GOF برابر است با 830/0 که این عدد با توجه به سه مقدار 01/0، 25/0، و 41/0 به عنوان مقادیر ضعیف، متوسط و قوی برای GOF، حاکی از برازش کلی قوی می­باشد. 

GOF=

GOF=

GOF=

GOF=0.830

     نتایج جدول یک وزن­های رگرسیونی استاندارد شده مدل را نشان می­دهد. براساس نتایج، می­توان گفت با توجه به ضریب رگرسیونی 42/0 و نسبت بحرانی 51/7 که خارج از بازه 96/1±  قرار دارد (بر اساس قاعده خطای پنج درصد در ناحیه رد فرض صفر برای مقادیر خارج بازه 96/1 تا 96/1- هر پارامتر مدل)، و هم­چنین سطح معناداری کوچکتر از 05/0 می­توان گفت که عوامل سازمانی بر خود توسعه­ای در مدیریت کلان ورزش کشور تاثیر مثبت معنادار دارد. همچنین، با توجه به ضریب رگرسیونی 34/0 و نسبت بحرانی 22/5 که خارج از بازه 96/1±  قرار دارد (بر اساس قاعده خطای پنج درصد در ناحیه رد فرض صفر برای مقادیر خارج بازه 96/1 تا 96/1- هر پارامتر مدل)، و هم­چنین سطح معناداری کوچکتر از 05/0 می­توان گفت که عوامل فراسازمانی بر خود توسعه­ای در مدیریت کلان ورزش کشور تاثیر مثبت معنادار دارد. علاوه بر این، با توجه به ضریب رگرسیونی 15/0 و نسبت بحرانی 06/2 که خارج از بازه 96/1±  قرار دارد (بر اساس قاعده خطای پنج درصد در ناحیه رد فرض صفر برای مقادیر خارج بازه 96/1 تا 96/1- هر پارامتر مدل)، و هم­چنین سطح معناداری کوچکتر از 05/0 می­توان گفت که عوامل فردی بر خود توسعه­ای در مدیریت کلان ورزش کشور تاثیر مثبت معنادار دارد. با توجه به ضریب رگرسیونی 35/0 و نسبت بحرانی 68/6 که خارج از بازه 96/1±  قرار دارد (بر اساس قاعده خطای پنج درصد در ناحیه رد فرض صفر برای مقادیر خارج بازه 96/1 تا 96/1- هر پارامتر مدل)، و هم­چنین سطح معناداری کوچکتر از 05/0 می­توان گفت که مکانیسم­های خودتوسعه­ای بر خود توسعه­ای در مدیریت کلان ورزش کشور تاثیر مثبت معنادار دارد.   

 

 

جدول 1: ضرایب رگرسیونی

متغیرهای تحقیق

Variables

ضرایب رگرسیونی

Beta

آماره تی

t-value

سطح معنی­داری

Sig

عوامل سازمانی -> خودتوسعه ای

Organizational factors----> Self-development

0.428

7.510

0.001

عوامل فراسازمانی -> خودتوسعه ای

Extra-organizational ----> Self-development

0.345

5.222

0.001

عوامل فردی -> خودتوسعه ای

Individual factors ----> Self-development

0.150

2.063

0.040

مکانیسم های خودتوسعه ای -> خودتوسعه ای

Self-development mechanism ----> Self-development

0.350

6.685

0.001

Table1: Regression Coefficients

 

 

 

 

شکل 1: مدل در حالت تخمین ضرایب استاندارد

Model in standard coefficient estimation mode

 

شکل 2: مدل نهایی تحقیق در حالت معناداری (مقدارt)

The final research model in meaningful mode – value (t)

بحث و نتیجه­گیری

    هدف کلی پژوهش حاضر طراحی مدل خود توسعه در مدیریت کلان ورزش کشور بود. یافته­های پژوهش حاضر نشان داد که مکانیسم­های خودتوسعه­ای بر خود توسعه­ای در مدیریت کلان ورزش کشور موثر است. این بدان مفهوم است که وقتی در سازمان­های ورزشی تعیین شایستگی های شغلی مورد نیاز برای آینده مدیریتی، آموزش و پرورش، نیاز به دانش و آموزش لازم را برای مدیران و کارکنان، تربیت نیروهای متخصص برای آینده، مشخص شدن مسیر پیشرفت شغلی، به روز رسانی دانش تخصصی هر شغل، پویا بودن شرح وظابف و مسئولیت های مدیران ورزشی، فراهم ساختن زیرساخت تکنولوژی برای فعالیت های علمی و پژوهشی، تعیین جایگاه آموزش از لحاظ قوانین و مقررات، ایجاد ارتباط با آموزش و پیشرفت شغلی، فراهم ساختن فرصت های ارتباطاتی بیشتر جهت کسب دانش و تخصص بیشتر، برنامه های آموزشی رسمی و تشویق کارکنان فعال انجام شود در واقع این سازمان علاقمند و تمایل به توسعه مدیران دارد. در این راستا، یافته های پژوهش سرشار و همکاران ‏(۱۴۰۰) حاکی از تاثیر راهبردهای خودتوسعه­ای بر خودتوسعه ای بود. بنابراین، یافته­های این بخش از پژوهش با نتایج تحقیق سرشار و همکاران ‏(۱۴۰۰) همسو است.

    یافته­های پژوهش حاضر نشان داد که عوامل سازمانی بر خود توسعه­ای در مدیریت کلان ورزش کشور موثر است. از دیدگاه شرکت کنندگان در این تحقیق عواملی نظیر استراتژی های هدفمند، تعیین چشم انداز و آینده شغلی جهت ایجاد انگیزه و علاقمندی، چشم انداز سازمانی، داشتن راهبرد سازمانی، کار تیمی، مدیریت منابع انسانی، اعتماد به سازمان، ساختار سازمانی منعطف، حمایت از افراد متخصص و خبره ورزشی، حمایت روانی، حمایت ساختاری، حمایت و فراهم کردن شرایط برای توسعه دانش تخصصی، فرهنگ سازمانی می­تواند بر خودتوسعه­ای مدیران سازمان­های ورزشی کشور موثر واقع شوند. این بدان مفهوم است که از دیدگاه شرکت کنندگان در این تحقیق اگر سازمان­های ورزشی در ایران بتوانند در برنامه­های راهبردی و چشم­اندازی که برای ورزش تدوین می­کنند بخش مدیریت ورزش کشور را در دو بخش مدیران فعال و مدیران آینده به سمت و سوی خودتوسعه­ای هدایت کنند و از مدیران حمایت کنند و برنامه­های حمایتی برای مدیران ارائه دهند، در این حالت مدیران در واقع توانمندتر شده و خودشان را توسعه می دهند. در این راستا، کهرودی و همکاران ‏(۱۴۰۰) نشان دادند که عوامل سازمانی(فرهنگ سازمانی، حمایت سازمانی، عدالت سازمانی، تعهد سازمانی از عوامل موثر بر خودتوسعه‌ای اعضاء هئیت علمی است. یافته های پژوهش سرشار و همکاران ‏(۱۴۰۰) حاکی از شناسایی توسعه سازمانی به عنوان یکی از راهبردهای خودتوسعه ای بود. بنابراین، یافته­های این بخش از پژوهش با نتایج تحقیق کهرودی و همکاران ‏(۱۴۰۰) و سرشار و همکاران ‏(۱۴۰۰) همسو است.

یافته­های دیگر نشان داد که عوامل فراسازمانی بر خود توسعه­ای در مدیریت کلان ورزش کشور موثر است. از دیدگاه شرکت کنندگان در این تحقیق مفاهیمی نظیر ارتباطات با دنیای بیرونی، الگوبرداری از سایر سازمان های ملی و بین المللی، تاثیرات سازمان های برتر بیرونی، مراودات و همکاری  با سازمان های بیرونی و بین المللی، عدم تمایل برخی از مدیران ورزش به بهبود توانمندی کارکنان، محیط و شرایط جامعه، نحوه تربیت افراد در محیط خانوادگی، هنجارها و فرهنگ جامعه می­توانند به عنوان عواملی فراسازمانی باشند که مدیران را به خودتوسعه­ای سوق دهد. علاوه بر این، به نظر می­رسد وقتی مدیران ورزش به منظور همکاری و تعامل و حتی رقابت با سایر سازمان­ها بتوانند در سطح بالاتری حضور داشته باشند نیاز مبرمی به خودتوسعه­ای دارند تا بتوانند شرایط موجود ورزش را به نحوه مطلوب مدیریت کنند. در این راستا، کهرودی و همکاران ‏(۱۴۰۰) نشان دادند که عوامل سازمانی(فرهنگ سازمانی، حمایت سازمانی، عدالت سازمانی، تعهد سازمانی از عوامل موثر بر خودتوسعه‌ای اعضاء هئیت علمی است. یافته های پژوهش سرشار و همکاران ‏(۱۴۰۰) حاکی از شناسایی فراسازمانی سازمانی به عنوان یکی از راهبردهای خودتوسعه ای بود. قمر ضیاء و همکاران ‏(2021) نیز نشان داد که عوامل فردی و زمینه­ای بر نتایج مثبت حاصل از خودتوسعه­ای تاثیر مثبت معنادار دارد. بنابراین، یافته­های این بخش از پژوهش با نتایج تحقیق کهرودی و همکاران ‏(۱۴۰۰) و سرشار و همکاران ‏(۱۴۰۰)، قمر ضیاء و همکاران ‏(2021) همسو است.

    نتایج دیگر این تحقیق نشان داد که عوامل فردی بر خود توسعه­ای در مدیریت کلان ورزش کشور موثر است. براساس دیدگاه­های افراد شرکت کننده در این تحقیق احساس ارزشمندی در سازمان، استقلال و آزادی عمل، حس استقلال در سازمان، خودشکوفایی، ویژگی های فردی، انطباق پذیری، انگیزه شغلی، توسعه دانش فردی، تفویض اختیار، احساس نیاز اختیاری به نوآوری شغلی و بلوغ ذهنی می­تواند منجر به بهبود خودتوسعه­ای در افراد شود. این بدان مفهوم است که وقتی مدیران و کارکنان در سازمان­های ورزشی خودشان را به عنوان فردی موثر قلمداد کند و اختیار و قدرت عمل کافی برخوردار باشند و بتوانند با انگیزه بیشتر و اختیارات کافی برای ایجاد نوآوری در فرآیند مدیریت و تصمیم­گیری­ها عمل کنند. در این راستا، کهرودی و همکاران ‏(۱۴۰۰) نشان دادند که عوامل فردی (خودکارآمدی، درگیری شغلی، انگیزش شغلی، تعهد حرفه‌ای، نیاز به موفقیت، مسئولیت‌پذیری، توانمندسازی روان‌شناختی، تاب آوری شغلی، خودشکوفایی، پایگاه اقتصادی/اجتماعی، سرمایه فرهنگی) از عوامل موثر بر خودتوسعه‌ای اعضاء هئیت علمی است. یافته های پژوهش سرشار و همکاران ‏(۱۴۰۰) حاکی از شناسایی توسعه فردی به عنوان یکی از راهبردهای خودتوسعه ای بود. گودرزی و همکاران ‏(۱۳۹۸) نشان داد که خودآگاهی بر بر خودتوسعه ای تأثیرگذار است. قمر ضیاء و همکاران ‏(2021) نشان داد که عوامل فردی بر خودتوسعه­ای تاثیر مثبت معنادار دارد.  بنابراین، یافته­های این بخش از پژوهش با نتایج تحقیق کهرودی و همکاران ‏(۱۴۰۰) و سرشار و همکاران ‏(۱۴۰۰)، قمر ضیاء و همکاران ‏(2021)، گودرزی و همکاران ‏(۱۳۹۸) همسو است.

    براساس یافته­های حاصل از این تحقیق پیشنهاد می­شود مدیران عالی ورزش کشور در دوره­های بین­المللی مدیریت ورزشی از جمله دوره­های المپیک سولیداریتی شرکت کنند. سازمان­های ورزشی تسهیلات ویژه­ای برای شرکت در دوره­ها و کارگاه­های تخصصی برای مدیران و کارکنان ارائه دهند. حضور و گواهی دوره­های تخصصی را به عنوان یکی از شاخص­های ارزیابی عملکرد قرار دهند. پیشنهاد می­شود مرکز مطالعات راهبردی وزارت ورزش و جوانان دوره­ های تخصصی کاربردی مدیریت ورزشی را برای مدیران ورزش کشور برگزار نماید.

  • منابع

    • ‏‫سرشار، نیما؛ مختاری بایع کلایی، مهران؛ و کیاکچوری، داوود. (۱۴۰۰). توسعه منابع انسانی با طراحی الگوی رفتار خود توسعه ای. نظارت و بازرسی، 15(55)، 47-70.
    • صحرائی بیرانوند، مهدی؛ خراسانی، اباصلت؛ خیاطیان یزدی، محمدصادق؛ شمس مورکانی، غلامرضا. (۱۴۰۰). ارائه‌ی الگوی خودتوسعه‌ای رهبران: سنتزپژوهی پژوهش ها. آموزش و توسعه منابع انسانی، 28(8)، 137-167.
    • ‏‫کهرودی، زهرا؛ ایران نژاد، پریسا؛ و جهانیان، رمضان. (۱۴۰۰). ارزیابی و شناسایی عوامل موثر بر خودتوسعه‌ای اعضاء هئیت علمی دانشگاه آزاد اسلامی استان‌های مازندران، گیلان و گلستان و ارائه الگوی بهینه آن. خظ‌مشی‌گذاری عمومی در مدیریت، 12(41)، 97-111.
    • ‏‫گودرزی، محمدعلی؛ مزاری، ابراهیم؛ و خباره، کبری. (۱۳۹۸). نقش واسطه‌ای خودتوسعه‌ای در رابطه خودآگاهی و عملکرد شغلی. مدیریت فرهنگ سازمانی، 54(17)، 531-547.

     

     

    • Arnold, Rachel; Collington, Sam; Manley, Hannah; Rees, Samuel; Soanes, James; & Williams, Matthew. (2019). “The Team Behind the Team”: Exploring the Organizational Stressor Experiences of Sport Science and Management Staff in Elite Sport. Journal of Applied Sport Psychology, 31(1), 7-26. https://doi.org/10.1080/10413200.2017.1407836
    • Boyce, Lisa A.; Zaccaro, Stephen J.; & Wisecarver, Michelle Zazanis. (2010). Propensity for self-development of leadership attributes: Understanding, predicting, and supporting performance of leader self-development. The Leadership Quarterly, 21(1), 159-178. https://doi.org/10.1016/j.leaqua.2009.10.012
    • Jiang, Xueting; Xu, Sen; Houghton, Jeffery D.; & Kulich, Steve J. (2021). Leader self-development: Why do people develop themselves as leaders? Business Horizons, 64(2), 239-248. https://doi.org/10.1016/j.bushor.2020.12.002
    • Markov, Denis; Markova, Nina; & Chernovalova, Galina. (2021). Impact of information-infrastructure mechanism of self-development management at industrial enterprises on employee engagement: empirical evidence. (N. Akatov & K. Antipyev, eds.), SHS Web of Conferences, 116, 20. https://doi.org/10.1051/shsconf/202111600020
    • Molan, Conor; Arnold, Rachel; Kelly, Seamus; Toomey, Elaine; & Matthews, James. (2021). An exploration of performance management processes used within Olympic sport programmes. Journal of Applied Sport Psychology, 0(0), 1-21. https://doi.org/10.1080/10413200.2021.1894506
    • Munsoor, Mohamed Safiullah; & Munsoor, Mohamed Safiullah. (2021). Spiritual Leadership and Self-Development Model. In Wellbeing and the Worshipper (Vol. 7, pp. 241-321). Springer International Publishing.
    • Nesbit, Paul L. (2012). The Role of Self-Reflection, Emotional Management of Feedback, and Self-Regulation Processes in Self-Directed Leadership Development. Human Resource Development Review, 11(2), 203-226. https://doi.org/10.1177/1534484312439196
    • Orvis, Karin A.; & Ratwani, Krista Langkamer. (2010). Leader self-development: A contemporary context for leader development evaluation. The Leadership Quarterly, 21(4), 657-674. https://doi.org/10.1016/j.leaqua.2010.06.008
    • Qamar Zia, Muhammad; Naveed, Muhammad; Iqbal, Asif; & Ghauri, Shagufta. (2021). Predictors and outcomes of self-directed development: an investigation of individual and contextual factors. International Journal of Training Research, 1-20. https://doi.org/10.1080/14480220.2021.1991834
    • Reichard, Rebecca J.; Walker, Dayna O.; Putter, Stefanie E.; Middleton, Eric; & Johnson, Stefanie K. (2017). Believing Is Becoming: The Role of Leader Developmental Efficacy in Leader Self-Development. Journal of Leadership & Organizational Studies, 24(2), 137-156. https://doi.org/10.1177/1548051816657981
    • Simmons, Mathias. (2017). Leader self-development: an emerging strategy for building leadership capacity. Kansas State University.