نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 استاد مدیریت ورزشی، ، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
2 دکتری مدیریت ورزشی دانشگاه گیلان
3 دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی ، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
4 مدیریت ورزشی، دانشگاه ایلام. ایران
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، بررسی عوامل و موانع مؤثر بر توسعه ورزش همگانی در دوران کرونا و ارائه راهکارهای مناسب در پساکرونا بود. روش تحقیق از نوع کیفی مبتنی بر تحلیل مضمون انتخاب شد. جامعه آماری پژوهش شامل دو بخش منابع انسانی و منابع اطلاعاتی بود. مصاحبه‌شوندگان و منبع اطلاعاتی، به‌صورت هدفمند و بر مبنای رسیدن به اشباع نظری (16 نفر) انتخاب شدند. جهت تحلیل یافتهها از روش کدگذاری مفهومی سه مرحله‌ای استفاده شد. چارچوب مفهومی نهایی در بخش عوامل: 66 مولفه و 9 بعد،؛ در بخش موانع: 138 مولفه و 11 بعد و در بخش راهکارها: 77 مولفه و 7 بعد بود. نتایج یافتهها نشان داد که عوامل شامل ساختاری و مدیریتی،مالی و اقتصادی، تفریحی و ورزشی، شناختی و ارزشی، خلاقیت و نوآوری، تسهیلات و خدماترسانی، امکانات و تجهیزات، علمی و آموزشی و اطلاعاتی و رسانهای بودند. موانع شامل مانع ساختاری و مدیریتی، فردی و شخصی، روانشناختی، خانوادگی، رفاهی و زیستمحیطی، قابلیت دسترسی، امکاناتی و اقتصادی، زیرساختی، فرهنگی، اجتماعی و اطلاعرسانی و علمی و آموزشی بودند که بر اساس این عوامل و موانع، راهکارهایی برای توسعه ورزش همگانی در پسا کرونا ارائه گردید. بر اساس یافتههای پژوهش میتوان گفت در حوزه ورزش همگانی، وضعیت ورزش همگانی در این شرایط نیارمند توجه به بخشها و بر طرف کردن موانع آن از طریق حوزههایی همچون تأسیس اماکن ورزشی جدید و نیز تجهیز و تعمیر اماکن ورزشی موجود است.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Investigating the factors and obstacles affecting the development of sports for all during the Corona era and presenting appropriate solutions in the post- Corona
نویسندگان [English]
- mehrali hemmati nezhad touli 1
- Hossein brakhas 2
- leila beirami jeghanab 3
- touba beigmohammadi 3
- mojgan salehipour 4
1 Professor of Sports Management, Faculty of Physical Education and Sports Sciences, Gilan University, Rasht, Iran
2 Ph.D. in Sports Management, Gilan University
3 PhD student in Sports Management, Faculty of Physical Education and Sports Sciences, Giulan University, Rasht, Iran
4 Sports Management, Ilam University. Iran
چکیده [English]
The research is to investigate the factors and obstacles affecting the development of sport for all during the Corona era and presenting appropriate solutions for the post- Corona. The research employed a qualitative methodology, with a statistical population comprising 16 individuals from the human resources and information resources departments, along with the analysis of 45 relevant documents. The interviewees and information sources were purposefully selected to ensure theoretical saturation. The findings were analyzed using a three-step conceptual coding method, resulting in a final conceptual framework with 66 components and 9 dimensions in the factors section, 138 components and 11 dimensions in the obstacles section, and 77 components and 7 dimensions in the solutions section. The factors section highlighted various aspects, including structural and managerial, financial and economic, recreational and sports, cognitive and value factors, creativity and innovation, facilities and services, facilities and equipment, scientific and educational, and informational and media factors. The obstacles section identified dimensions such as structural and managerial, individual and personal, psychological, family, welfare and environmental barriers, accessibility, facilities and economic, infrastructural, cultural, social and informational, and scientific and educational barriers. Moreover, this research offers solutions for the development of sports for all in the post-Corona era. Based on the research findings, it can be said that in the field of sports for all, the state of sports for all in these conditions requires attention to sectors and overcoming its obstacles through areas such as establishing new sports facilities and also equipping and repairing existing sports facilities.
کلیدواژه‌ها [English]
- Sports for All
- Corona virus
- Sports development
- Sports for All federation
بررسی عوامل و موانع موثر بر توسعه ورزش همگانی در دوران کرونا و ارائه راهکارهای مناسب در پساکرونا
مهرعلی همتی نژاد طولی[1]
حسین براخاص[2]
لیلا بیرامی جغناب[3]
طوبی بیگ محمدی[4]
مژگان صالحی پور[5]
10.22034/ssys.2024.3264.3385
تاریخ دریافت مقاله: 12/03/1403
تاریخ پذیرش مقاله: 27/06/1403
مقدمه
در سال 2020، سازمان بهداشت جهانی (WHO) کوید-19 را به عنوان یک بیماری همه گیر جهانی اعلام کرد (هوکمن و همکاران[6]، 2024). با ظهور بیماری کرونا در سراسر جهان، به منظور مهار انتشار ویروس کووید-19، دولتها محدودیت هایی را در فعالیت های فضای باز یا حتی قرنطینه جمعی برای مردم اعمال کردهاند (پاسکارلا[7] و همکاران، 2020). اعمال سیاستهایی چون فاصلهگذاری اجتماعی و تعطیلی مراکز تجمع و تعامل افراد مانند پارک ها، کافه ها، زیارتگاه ها، مدارس، دانشگاه ها، باشگاه ها و مانند آنها، پیامدهای اجتماعی خاصی را به دنبال خواهد داشت که تأثیر آن بر گروه های اجتماعی- اقتصادی متفاوت خواهد بود (ایمانی جاجرمی، 1399). تعطیلی مدارس و دانشگاه ها موجب جدا شدن میلیون ها کودک، نوجوان و جوان از فعالیت های آموزشی و اجتماعی برای مدت طولانی خواهد بود که بعداً ممکن است جبران آن به آسانی ممکن نباشد (نقوی، 1401). همچنین این فاصله اجتماعی و انزوا در خانه می تواند منجر به تغذیه نامناسب، کیفیت پایین خواب، کاهش سطح فعالیت بدنی و عادات کم تحرکی با پیامدهای منفی مختلف، مانند افزایش چربی بدن و کاهش توده عضلانی شود (دی استفانو و همکاران[8]، 2021)، که میتواند تغییراتی در پارامترهای متابولیک و چاقی ایجاد کند و منجر به افزایش خطر حوادث قلبی-عروقی (چاقی و کم تحرکی دو عامل اساسی در شروع آسیب های مهم از جمله بیماری های قلبی عروقی و بیماری های تنفسی)، استرس و اضطراب و اختلالات استرس پس از سانحه و علائم افسردگی گردد (فورنیلی و همکاران[9]، 2021). وجود فشار روانی ناشی از دوره قرنطینه باعث افزایش مشکلات رفتاری از جمله کاهش فعالیت بدنی و افزایش رفتارهای بی‌تحرک شده است (نعیمیکیا و غلامی، 1399). با شیوع بیماری کووید-۱۹، ورزش و فعالیتهای بدنی نیز تحت تأثیر قرار گرفتند و واکنش کشورهای مختلف به این پدیده متفاوت بود. چین، به‌عنوان خاستگاه این بیماری، نخستین کشور بود که اقداماتی در این زمینه انجام داد و تمامی بازی‌های لیگ داخلی خود را در دو هفته اول شیوع، بدون تماشاگر برگزار کرد و سپس همه بازی‌ها لغو شد و تقویم مسابقات باشگاههای چین به‌طور کامل به حالت تعلیق درآمد (محسنیفر و همکاران، 1399). پس از آن، کشورهای ژاپن، کره جنوبی، تایلند و فیلیپین نیز تصمیم به لغو یا تعویق بازی‌ها یا برگزاری رقابت‌ها بدون تماشاگر گرفتند. همچنین، با شدت گرفتن بیماری کووید-۱۹، کمیته بین‌المللی المپیک و پارالمپیک اعلام کرد که تمامی بازی‌ها و مسابقات المپیک و پارالمپیک ۲۰۲۰ به تابستان ۲۰۲۱ موکول گردید (سایت کمیته بین‌المللی المپیک، 2020). در سوئد نیز، برخلاف بسیاری از کشورها، فعالیتهای ورزشی در فضای باز در صورتی که «ایمن» انجام شوند، مجاز به ادامه، و حتی تبلیغ میشوند، یعنی تا زمانی که توصیه‌های آژانس سلامت ملی نقض نشده باشد (هدنبورگ و همکاران، 2024). بدین ترتیب، فعالیتهای ورزشی به شدت تحت تأثیر قرار گرفت و افراد بسیاری از شرکت در آنها بازماندند (دالولیو و همکاران[10]، 2022). به‌طور مداوم گزارش شده است مشکلات اقتصادی ناشی از کوید-19 مانع از بازگشت بسیاری از افراد به ورزش شده است. تحقیقات نشان می‌دهد که پس از محدودیتهای کرونا، برخی افراد، به ویژه کودکان، عادات بی‌تحرکی خود را حفظ کردهاند. با اینکه تعداد کلی شرکتکنندگان در ورزش در سال 2021 مشابه دوران قبل از کرونا بوده، اما زنان نسبت به مردان کمتر به فعالیتهای ورزشی بازگشتهاند (استالی و همکاران[11]، 2024). درک نحوه بازگشت افراد، خانوادهها و جوامع به ورزش و فعالیت بدنی پس از برداشته شدن محدودیتهای کرونا، به دلیل تأثیرات سنگینی که این محدودیت‌ها بر سلامت و رفاه افراد داشته، چالش‌برانگیز است (الیوت و همکاران[12]، 2023).
ورزش همگانی نقش بسزایی در حفظ سلامت، تاب‌آوری و تقویت روحیه جوامع، بهویژه در دوران بحران‌هایی نظیر همهگیری کوید-19 و دوران پس از آن دارد (استالی و همکاران، 2024). در دوران همهگیری کوید-19، کشورهای مختلف با اتخاذ استراتژی‌های متنوع تلاش کردند تا مشارکت در ورزشهای همگانی را افزایش دهند و موانع موجود را برطرف کنند. برای نمونه در کره جنوبی، با افزایش نگرانی‌ها از عفونت در فضاهای بسته، تمایل به فعالیتهای ورزشی در فضای باز مانند پیادهروی و دوچرخهسواری افزایش یافت و ایجاد اعتماد در سیاستهای ورزشی، رضایت عمومی را تقویت کرد(کیم و همکاران[13]، 2023 ؛ لی و همکاران[14]، 2022). در کانادا، تمرکز بر سلامت روان از طریق مشارکت در فعالیتهای فوق برنامه و ورزش به بهبود سلامت روان کودکان و جوانان و کاهش اضطراب و افسردگی کمک کرد (لافورژ-ماکنزی و همکاران[15]، 2022). در ایالات متحده، از سرگیری فعالیتهای ورزشی منجر به بهبود نسبی سطح سلامت جسمی و روانی در بین ورزشکاران نوجوان شد (مک‌گوین و همکاران[16]، 2022). در آلمان و اتریش، ورزشهای فضای باز مانند گلف محبوبیت بیشتری یافتند و به کاهش اثرات منفی روانی و اجتماعی ناشی از قرنطینه کمک کردند (جونگویرث و همکاران[17]، 2022). در بلژیک، فعالیتهای ورزشی آنلاین نقش مهمی در حفظ فعالیت بدنی افراد ایفا کرد (تیبو و همکاران[18]، 2021)، و در اندونزی، تعاملات اجتماعی از طریق فعالیتهای ورزشی در فضای باز با تاکید بر اجتناب از ازدحام، مورد استقبال قرار گرفت (پراناتا[19]، 2020). همچنین، همهگیری اهمیت سرمایهگذاری در برنامه‌هایی برای افزایش فعالیت بدنی کودکان را نمایان ساخت (واتسون و کونتز[20]، 2020). علاوه بر این، دورکاری فرصت‌های بیشتری برای مشارکت در ورزش به ویژه برای افراد با سواد کمتر و اقشار محروم اقتصادی ایجاد کرد (گروبن و همکاران[21]، 2022).
در کشورهای پیشرفته و صنعتی، توجه به فعالیتهای بدنی که با هدف ارتقای شادابی، نشاط و سلامت جامعه اجرا میشوند، عمدتاً در قالب ورزش همگانی سازماندهی شده است. نگرانی‌ها در خصوص افزایش نرخ چاقی در میان جوانان و نیاز به حفظ تحرک و سلامتی در جمعیت‌های مسن‌تر، ورزش همگانی را به یکی از سیاستهای کلیدی برای ارتقای رفاه و سلامت عمومی تبدیل کرده است (ایمی و همکاران[22]، 2024). این توجه به ورزش همگانی نه تنها به عنوان یک ابزار برای بهبود سلامت جسمانی بلکه به عنوان یک راهکار اساسی برای بهبود کلی کیفیت زندگی جامعه تلقی میشود. گرچه مسائل مالی و عدم آگاهی از فواید فعالیت بدنی به‌عنوان مهمترین چالش‌های مرتبط با ورزش مطرح میشوند، راهکارهای فرهنگی و اقتصادی به‌عنوان کلیدی‌ترین استراتژی‌ها در این زمینه شناخته میشوند. بنابراین، لازم است سیاستهایی تدوین گردد که به افزایش آگاهی عمومی از فواید ورزش و فعالیت بدنی کمک کرده و تغییرات در سبک زندگی را بهمنظور افزایش مشارکت افراد در ورزش، به‌عنوان یک فعالیت ارتقاء‌دهنده سلامت، ترویج نماید (شهریاری و همکاران، 1402). در خصوص موانع و عوامل موثر بر توسعه ورزشهای همگانی نیز پژوهشهایی صورت گرفته است. از جمله پژوهش کاشانی و همکاران (1400) نشان داد که اصلاح ساختار نظام ورزشی و آموزش صحیح برای توسعه ورزش همگانی در دوران قرنطینه کووید-19 ضروری است، که این امر به بهبود سلامتی و کاهش مرگ و میر ناشی از کرونا کمک میکند. همچنین، گودرزی و موسوی (1400) چالشها و فرصت‌های مدیریت ورزش ایران در دوران کووید-19 را بررسی کردند؛ چالشها شامل تهدید سلامت ورزشکاران و کاهش درآمد، و فرصتها شامل بهبود پایش سلامت و استفاده از فناوری برای آموزش تربیت بدنی بود. این تحقیقات نشان می‌دهند که کووید-19 علاوه بر چالشها، فرصت‌هایی نیز فراهم کرده است. آصفی و اسدی دستجردی (1395) نیز گزارش کردند که 9 مانع سیاستگذاری و برنامهریزی، شناختی، مالی، آموزشی، قانونی، اطلاعاتی، انسانی، فردی و زیرساختی در توسعه ورزش همگانی دانشگاهها مؤثرند. عاشقی و همکاران (1401) ترغیب مشارکت اجتماعی به ورزش همگانی، اطلاعرسانی و افزایش فرهنگ ورزش همگانی همگی از طریق شبکههای اجتماعی به عنوان مهمترین عوامل و مؤلفههای اطلاعرسانی، فرهنگسازی و آموزش از مهمترین نقشهای رسانه در گرایش جامعه به ورزش همگانی بیان کردند. کاشانی و همکاران (1400)، اصلیترین عوامل مؤثر بر توسعه فرهنگ ورزش همگانی در دوران قرنطیه را اصلاح ساختار نظام ورزشی یک کشور و آموزش صحیح در این عرصه بیان کردند. بابایی و همکاران (1397)، مهدیزاده و انـدام (1393) و روزبهانی و همکاران (1393)، نیز گزارش کردند عوامل سازمانی و مدیریتی، محیطی، محدودیت زمانی، عـدم حمایـت اجتمـاعی، عوامل درون فردی و روان شناختی، سـلامتی، امکانـات و تسـهیلات، عوامـل اقتصـادی، عوامل شخصی، زمان، کمبود اماکن و تجهیزات ورزشی و عدم توجه دیگر سازمانها به ورزش همگانی مهمترین موانع توسعه ورزش همگانی در کشور هستند. طبق پژوهش زادمهر و خدابخشی هفشجانی (1399)، شعبانی و خواجه (1396)، احساس امنیت، حقوق شهروندی، حمایت اجتماعی، سرمایه فرهنگی و اجتماعی، سلامت جامعه، رسانههای جمعی، فضاهای طبیعی، توسعه هیأتهای ورزش همگانی، اینترنت، دانشآموختگان رشته تربیت بدنی، تعالیم دینی و تأکید بر رایگان بودن ورزش از مهمترین عوامل اثرگذار بر توسعه ورزش همگانی کشور هستند. نتایج تحقیقات منتظرحجت و منصوری (1394)، قره و همکاران (1395) نیز نشان داد عوامل اقتصادی –اجتماعی، سیاسـی- حقـوقی، محیط زیست، محیط فرهنگی و محیط بین الملل، ویژگیهای فردی و زیرساختهای فیزیکی و نهادی از عوامل موثر بر همگانی شدن ورزش در ایران است. سالاری اسکر (1394)، شهبازی و همکاران (1392)، نیز راهکارهای فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی، ساختار تشکیلاتی، آموزشی و رسانه، نیروی انسانی، زیرساختها را در زمینه پرداختن به ورزش همگانی ارائه دادند. استالی و همکاران (2024)، چالش‌های مرتبط با بازگشت به ورزش پس از تعطیلی کوید-19 را به ترتیب از رتبه بالاتر به پایین، داوطلبان؛ فرهنگ باشگاه؛ پروتکل‌های بهداشتی؛ عضویت؛ وضعیت اقتصادی؛ تأسیسات؛ رقابت؛ دولت و نحوه مدیریت بیان کردند. ایمی و همکاران (2024) در نتایج پژوهش خود گزارش کردند که شرکتکنندگان در ورزش باشگاهی در سال 2020 در طول محدودیتهای کوید-19 مجبور به ترک ورزش شدند و کمتر از نیمی از آنها پس از محدودیتهای کوید-19 به ورزش بازگشتهاند. توسلی و همکاران[23] (2022) نشان دادند که با درگیر کردن افراد با فعالیت بدنی در پارکها، طبیعت یا فضاهای سبز در واقع به عنوان یک استراتژی امیدوار کننده برای بهبود سلامت، تندرستی، کیفیت زندگی و رفاه شهروندان در محیط های شهری، به خصوص زمانی که فعالیت بدنی داخل خانه مجاز نباشد مورد استفاده قرار گرفته است. موتز و همکاران[24] (2021) مشخص نمودند که امروزه تجارب ایجاد شده از شیوع کرونا سبب گردیده است تا محیطهای ورزشی سیستمهای بهداشتی را به صورت جدیتر دنبال نمایند اما نبود اطلاعرسانی در این خصوص سبب گردیده است تا نگرانیهایی در این خصوص ایجاد گردد. پیلای و همکاران[25] (2020) بیان کردند که شیوع ویروس کرونا، عواقب فیزیولوژیکی و روانی بسیار زیادی برای افراد ورزشکار دارد. از بین رفتن فرصتها، شرایط مالی و سلامت روحی ورزشکاران به صنعت ورزش ضررهای جبرانناپذیری را وارد میکند. در نتیجه آموزش صحیح به افراد برای مواجهه با این شرایط را بسیار مهم دانستند. با توجه به نیازمندیها و مشکلات عدیده موجود در ورزش همگانی اعم از تأمین زیرساختها، تأمین منابع مالی، تأمین منابع انسانی، برنامهریزی، هدفگذاری و سازماندهی، وسعت جغرافیایی کشور و پراکندگی مخاطبان ورزش همگانی (که تمامی افراد جامعه از کودک تا کهنسال را در بر میگیرد)، راهبری ورزش همگانی به مسألهای بغرنج تبدیل گردیده است (مؤیدی جاهد و همکاران، 1403). بنابراین دولت در توسعه ورزش همگانی در دوران کرونا و پساکرونا، به ویژه در ارتباط با دسترسی، استفاده، کیفیت و کمیت امکانات ورزشی و فضاهای عمومی (ورزشی) مسئولیت مهمی دارد (نانداکومار و همکاران[26]، 2020).
با توجه به اینکه کمتحرکی در جامعه ما در زمان همهگیری ویروس کرونا و پس از دوره قرنطینه خانگی ناشی از آن به یک مسأله مهم مبدل شده است، از سوی دیگر به دلیل مشکلات اقتصادی درصد کمی از مردم به فعالیت بدنی منظم روزانه میپردازند؛ سازمانهای متولی توسعه ورزش همگانی همچون فدراسیون ورزشهای همگانی، معاونت ورزش همگانی وزارت ورزش و جوانان، شهرداریها، وزارت علوم و وزارت آموزش و پرورش نتوانستند به اهداف خود دست یابند. بنابراین لازم است که همه نهادهای مرتبط با این زمینه در سطح جامعه با سیاستگذاری، برنامهریزی و عملیات مناسب در توسعه این سطح از ورزش مشارکت داشته باشند. لازمه برنامهریزی جهت توسعه ورزش همگانی، بررسی عوامل و موانع توسعه ورزشهمگانی عالی الخصوص در دوران اپیدیمی کرونا و بصورت کلی بحرانهای غیر منتظره میباشد. به نظر میرسد عواملی زیادی در این میان مؤثرند و تا به حال تحقیقی عوامل و موانع توسعه ورزش همگانی در دوران اپیدمی کرونا را بصورت جامع بررسی نکرده و راهکارهای کاربردی جهت توسعه این ورزش در دوران پسا کرونا برای توسعه و بهبود آن ارائه نکرده است. بنابراین از آنجا که توسعه همه جانبه ورزش در دوران پساکرونا از دغدغههای اساسی مدیران و کارشناسان حوزه ورزش و از نیازهای اصلی جامعه است، انجام تحقیقی به منظور بررسی عوامل، موانع و راهکارهای توسعه ورزش همگانی در دوران کرونا و پساکرونا از دیدگاه خبرگان و صاحبنظران اهل فن و مردم ضروری به نظر میرسد تا هم شکاف بین درک و نگرش مسئولان و مدیران مشخص گردد و هم با مراجعه به نظرات مردم نسبت به ارائه راهکارهای اساسی اقدام گردد.
روششناسی پژوهش
روش تحقیق از نوع کیفی با رویکرد اکتشافی نظاممند (مبتنی بر تکنیک تحلیل مضمون) بود. جامعه آماری شامل دو جامعه انسانی و جامعه اطلاعاتی (منابع علمی، اسنادی و کتابخانهای) بود. مشارکت کنندگان بخش منابع انسانی شامل (مدیران و کارشناسان خبره ورزش همگانی، هیاتهای شهرستانها، به همراه اساتید مدیریت ورزشی) بودند. مصاحبه شوندگان و منابع اطلاعاتی به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب و نظرخواهی شدند.
جدول 1: مشخصات مصاحبه شوندگان پژوهش
|
مشارکتکنندگان |
گروه مطالعه |
نمونهگیری |
نمونه |
|
|
منابع انسانی |
مدیران و کارشناسان خبره ورزش همگانی |
قضاوتی مبتنی بر شایستگی علمی و اجرایی |
5 نفر |
16 نفر |
|
مدیران و کارشناسان هیاتهای شهرستانها |
// |
5 نفر |
||
|
اساتید دانشگاهی مطلع در حوزه ورزش همگانی |
// |
6 نفر |
||
ابزار پژوهش شامل مصاحبه اکتشافی نیمه ساختارمند بود. جهت تکمیل و شناسایی مولفه ها و ابعاد کامل‌تر از مطالعه کتابخانه ای و بررسی متون و سندهای مختلف استفاده شد.
مشخصات ابزارهای پژوهش به صورت زیر میباشد. روایی ابزار با استفاده از روشهای رواییسنجی ذکر شده کنترل و مطلوب ارزیابی شد.
جدول 2: مشخصات ابزار پژوهش
|
روش |
مطالعه کتابخانهای |
مصاحبه |
|
نوع |
نظاممند و ساختارمند |
نیمه ساختاریافته |
|
ابزار |
رونوشت (چک‌لیست استخراج مفاهیم) |
چارچوب پرسش (پرسشنامه باز پاسخ) |
|
زمینه |
نمونه آماری منابع اطلاعاتی |
نمونه آماری منابع انسانی |
|
روایی و پایایی |
انتخاب نسخههای معتبر به لحاظ علمی و حقوقی روایی محتوایی و صوری رونوشت از دیدگاه متخصصان |
انتخاب افراد برحسب شایستگی علمی و اجرای روایی محتوایی و صوری سوالات مصاحبه از دیدگاه متخصصان محاسبه ضریب توافق بین اساتید کدگذار//ضریب کاپا: 75/0 |
در نمونهگیری نظری و هدفمند پژوهشگر تلاش دارد که نمونههای تحقیق را هدف دار و بر اساس توانایی در شکلگیری نظریه و تکرارپذیری یافتهها انتخاب کند. محقق در این پژوهش، جهت افزایش روایی درونی و جلوگیری از پیش فرض و جهت گیری مصاحبه شونده ها، در هر مرحله به مصاحبه شوندگان بازخورد میداد. کار گردآوری دادهها طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی تا زمانی ادامه یافت که پژوهشگر اطمینان حاصل کرد که ادامه کار موضوع تازه‌ای به دانسته‌های او نمی‌افزاید. پس از انجام 16 مصاحبه و رسیدن به اشباع نظری مصاحبهها پایان یافت و سپس با استفاده از منابع اطلاعاتی یافتهها و مولفههای شناسایی شده تکمیل و کدگذاری با استفاده از مطالعات قبلی و نظر چند پژوهشگر تکمیل شد. مدل پژوهش نیز بر اساس روابط شناسایی‌شده به صورت یک چارچوب مفهومی ترسیم گردید. کدگذاری در سه مرحله کدگذاری اول (باز)، کدگذاری دوم (گزینشی) و کدگذاری سوم (موضوعی) انجام شد تا مقولهها تبدیل به مولفهها، سپس ابعاد و در نهایت عاملهای اصلی در مدل مفهومی قرار گرفتند
یافتههای پژوهش
یافته های پژوهش شامل چهارچوب کدگذاری مولفه ها و مدل مفهومی برخاسته از آن است. یک نمونه از کدگذاری به صورت جدول 3 میباشد.
جدول 3.: چارچوب بندی و کدگذاری مؤلفه های شناسایی شده
|
منظرها |
ابعاد |
مولفه ها |
مفاهیم متن مصاحبه |
مصاحبه شوندهها |
تکرار در مطالعه |
|
عوامل موثر توسعه ورزش همگانی |
عامل ساختاری و مدیریتی
|
اصلاحات در ساختار ورزش کشور |
«توسعه در راستای توجه به تغییرات و حوزههای مختلف ساختارورزش کشور در بعد از کرونا ایجاد خواهد شد » |
مصاحبه شونده دوم (P2) |
6 |
|
«ساختار ورزش کشور با توجه به شرایط اپیدمیک بوجود آمده، جهت هماهنگی با ابعاد نوین توسعه ورزش نیازمند تغیرات اساسی دارد» |
مصاحبه شونده پنجم (P5) |
||||
|
« توسعه ورزش همگانی نیازمند هماهنگی و تغییراتی در ساختار فدراسیونها و بخشهای مرتبط با آن دارد » |
مصاحبه شونده ششم (P6) |
در بخش عوامل موثر بر توسعه ورزش همگانی، 9 عامل همراه با 66 مولفه کلیدی (دارای تکرار مضامین) بود. عوامل و مؤلفههای آنها در جدول 4 گزارش‌شده است.
جدول 4: چارچوببندی و کدگذاری مؤلفههای شناسایی‌شده عوامل موثر بر توسعه ورزش همگانی
|
کدهای گزینشی (عوامل) |
کد محوری (مولفهها) |
فراوانی مضامین |
|
عامل ساختاری و مدیریتی |
اصلاحات اساسی در ساختار ورزش کشور |
6 |
|
استفاده از نخبگان در نظام ورزش کشور |
3 |
|
|
تدوین برنامههای همگانی شدن رشتههای مختلف در هیأتهای ورزشی و اداره کل |
5 |
|
|
داشتن برنامه راهبردی و عملیاتی سازمانها در توسعه ورزش همگانی در دوران همهگیری کرونا |
7 |
|
|
تشکیل اتاق فکر در فدراسیون ورزش همگانی، اداره کل و هیأتهای ورزشی برای تولید روشهای جذاب کردن رشتههای مختلف ورزشی |
9 |
|
|
نظارت هدفمند بر اعتبارات ورزش همگانی در ادارات و هیأتهای ورزشی |
6 |
|
|
قوانین حمایتی در همگانی کردن رشتههای مختلف ورزشی در دوران شیوع کرونا |
9 |
|
|
تصمیمسازیهای شخصی مدیران ورزشی |
3 |
|
|
همسان بودن امکانات ورزشی بانوان با آقایان |
4 |
|
|
تشکیل شورای ورزش همگانی در نهادهای ذیربط مثل استانداری- شهرداری |
11 |
|
|
توجه مسئولان ارشد استان به توسعه ورزش همگانی در دوران شیوع کرونا |
8 |
|
|
توجه مسئولان توانمند و آگاه به مبانی علمی ورزش همگانی در ارگانهای مختلف |
9 |
|
|
برنامه ریزی و آمادگی هیات های ورزشی استان مطابق با این بیماری |
11 |
|
|
عامل مالی و اقتصادی |
تفکیک بودجه ورزش قهرمانی و ورزش همگانی در ادارات و هیاتهای ورزشی |
7 |
|
نظاممند کردن تخصیص اعتبارات ورزش همگانی به ادارات و هیاتهای ورزشی بر مبنای تأکید بر ورزش همگانی |
9 |
|
|
ارائه تخفیف به ثبتنامهای گروهی و خانوادگی در باشگاههای ورزشی |
4 |
|
|
سطح درآمد مردم و تأثیر آن بر انجام فعالیتهای ورزشی در دوران شیوع کرونا |
7 |
|
|
عامل تفریحی و ورزشی |
برگزاری جشنوارههای تفریحی در رشتههای ورزشی مختلف |
9 |
|
برگزاری مسابقات و جشنوارههای خانوادگی در سطح استان در دوران شیوع کرونا |
9 |
|
|
برگزاری مسابقات در محلات با همکاری شهرداریها برای افراد عادی |
5 |
|
|
برگزاری مسابقات ابداعی برای ردههای سنی مختلف با رعایت فاصله اجتماعی |
3 |
|
|
برگزاری مسابقات ورزشی ویژه خانواده کارگران و کارمندان با همکاری وزارت کار و سایر نهادهای دولتی و غیردولتی |
10 |
|
|
عامل شناختی و ارزشی |
میزان دانش مدیران ورزشی برای توسعه ورزش همگانی در دوره شیوع کرونا |
8 |
|
مشارکت شهروندان در برنامههای ورزش همگانی در دوران شیوع کرونا |
3 |
|
|
تغییر در نگرش صدا و سیما از توجه صرف به بعد قهرمانی به بعد همگانی ورزش |
10 |
|
|
تغییرات رفتاری و نگرشی مربوط به دوره کرونا در مردم نسبت به فعالیت بدنی، ورزشی و تفریحی |
9 |
|
|
ترویج ورزش خانوادگی در دوران شیوع کرونا |
9 |
|
|
افزایش باور ورزش به عنوان یک ضرورت زندگی در افراد جامعه و ترویج شیوه زندگی سالم در دوران شیوع کرونا |
11 |
|
|
مشارکت بانوان در فعالیتهای ورزشی و همگانی در دوران کرونا |
5 |
|
|
فراهم کردن زمینه حضور دانشآموزان، دانشجویان و طلاب در ورزش همگانی |
3 |
|
|
بهرهگیری از زمینههای مذهبی- قومی و عادات اجتماعی در تشویق به ورزش همگانی |
3 |
|
|
تأثیر فرهنگ داوطلبی نیروی انسانی متخصص در ورزش همگانی |
4 |
|
|
ایجاد تجارب مناسب فعالیت بدنی و ورزشی دوران قرنطینه کرونا در مردم |
2 |
|
|
عامل خلاقیت و نوآوری |
طراحی الگوهای تفریحی و نشاطآور در رشتههای مختلف ورزشی |
8 |
|
توسعه فعالیت رشتههای مختلف ورزشی با رویکرد تفریحی در بوستانها با رعایت فاصله اجتماعی |
3 |
|
|
ترکیب موسیقی با رشتههای مختلف ورزشی در هنگام فعالیتهای ورزشی |
4 |
|
|
اجرای آموزشهای رایگان رشتههای مختلف ورزشی در نقاط مختلف شهر در دوره شیوع کرونا |
3 |
|
|
افزایش گرایش به فضای مجازی در دوره کرونا به ویژه در زمینه مصرف رسانهای مرتبط با تندرستی |
8 |
|
|
عامل تسهیلات و خدماترسانی |
توجه مسئولین به فعالیت رشتههای ورزشی در بین سنین مختلف |
4 |
|
ارائه خدمات ورزش همگانی در مراکز خاص همچون خانه سالمندان |
7 |
|
|
ارائه خدمات ورزشی به خانوادهها و سالمندان در باشگاههای ورزشی |
5 |
|
|
ارائه تسهیلات ویژه به دوستان شرکت کننده گروهی در رشتههای مختلف ورزشی |
2 |
|
|
ارائه اقلام ورزشی رشتههای مختلف ورزشی به افرادی که به طور خانوادگی در ورزشگاهها بهمنظور حفظ سلامتی ورزش میکنند |
6 |
|
|
ارائه تسهیلات ویژه به مربیان فعال در توسعه همگانی رشتههای مختلف ورزشی |
4 |
|
|
ارائه آموزش رشتههای مختلف ورزشی توسط داوطلبان در پارکها، مدارس، دانشگاهها، شرکتها و کارخانجات |
6 |
|
|
بهرهمندی از ورزش برای پیشگیری و درمان برخی بیماریها |
7 |
|
|
میزان دسترسی شهروندان به امکانات آموزشی و ورزشی |
4 |
|
|
تنوع رشتهها و برنامههای ورزش همگانی در سطح استان |
6 |
|
|
تأثیر دورهها و برنامههای ورزش همگانی در غنیسازی اوقات فراغت شهروندان در دوره شیوع کرونا |
2 |
|
|
تأثیر ورزش همگانی بر احترام و قومیتهای مختلف در کشور |
8 |
|
|
عامل امکانات و تجهیزات |
تجهیز بوستانها به لوازم و اقلام ورزشی در رشتههای مختلف ورزشی |
9 |
|
امکانات هیاتهای ورزشی برای توسعه همگانی رشتههای ورزشی در دوره کرونا |
8 |
|
|
کیفیت لوازم و تجهیزات ورزشی در پارکها برای توسعه ورزش همگانی |
4 |
|
|
ایمن بودن فضاهای ورزشی از نظر بهداشتی در محلههای مختلف |
3 |
|
|
نحوه طراحی و ساخت اماکن و فضاهای ورزش همگانی |
5 |
|
|
عامل علمی و آموزشی |
بهرهمندی از روشهای آموزشی نوین و نشاطآور در رشتههای مختلف ورزشی در دوران کرونا |
11 |
|
برگزاری دورههای آشنایی با بعد همگانی رشتههای مختلف ورزشی در دوران کرونا |
9 |
|
|
تربیت مربیان متخصص در همگانی کردن رشتههای مختلف ورزشی در دوران کرونا |
5 |
|
|
تربیت کارشناسان و ناظران حرفهای برای نظارت بر همگانی شدن رشتههای مختلف ورزشی در ادارات و هیأتهای ورزشی |
5 |
|
|
آموزش تردد افراد با لباسهای ورزشی رشتههای مختلف |
3 |
|
|
عامل اطلاعاتی و رسانهای |
وجود روشهای اطلاعرسانی فدراسیون، اداره کل و هیاتهای ورزشی جهت جذب افراد به شرکت در ورزش همگانی در دوران کرونا |
6 |
|
تولید فیلمهای آموزشی رشتههای مختلف ورزشی در دوران کرونا |
5 |
|
|
پخش ورزشهای تفریحی رشتههای مختلف ورزشی از رسانهها در دوران کرونا |
4 |
|
|
توسعه محصولات ورزشی- تفریحی قابل پخش از تلویزیون در دوران کرونا |
11 |
|
|
ارائه مشاورههای رایگان توسط داوطلبین به منظور ترویج رشتههای مختلف ورزشی در دوران کرونا |
4 |
|
|
تهیه و تکثیر بروشور و تراکت در بعد همگانی رشتههای مختلف ورزشی در دوران کرونا |
3 |
مدل پژوهش در شکل 1، مستخرج از جدول 4 استخراج شده است. مدل شامل نه عامل ساختاری و مدیریتی، مالی و اقتصادی، تفریحی و ورزشی، شناختی و ارزشی، خلاقیت و نوآوری، تسهیلات و خدماترسانی، امکانات و تجهیزات، علمی و آموزشی، اطلاعاتی و رسانهای است.
شکل 1: چارچوب مفهومی عوامل موثر بر توسعه ورزش همگانی
در بخش موانع موثر بر توسعه ورزش همگانی در دوران کرو:ا و پسا کرونا، 11 مانع همراه با 138 مولفه کلیدی (دارای تکرار مضامین) دستهبندی شدند. موانع و مؤلفههای آنها در جدول 4 گزارش‌شده است.
جدول 5. چارچوببندی و کدگذاری مؤلفههای موانع موثر بر توسعه ورزش همگانی در دوران کرونا
|
کدهای گزینشی (ابعاد) |
کد محوری (مولفهها) |
فراوانی مضامین |
|
مانع ساختاری و مدیریتی |
نداشتن برنامه راهبردی و عملیاتی سازمانها در توسعه ورزش همگانی در دوران کرونا |
3 |
|
عدم برنامهریزی مدون در برگزاری مسابقات نوین، خلاقانه، پرهیجان و مفرح در محلهها |
9 |
|
|
عدم وجود برنامه مشخص در دوران شیوع ویروس کرونا |
6 |
|
|
عدم امکان برنامه ریزی هدفمند و بلند مدت برای ورزش با توجه به اپیدمی نامشخص |
8 |
|
|
عدم مدیریت و سازماندهی در برنامههای ورزشی پارکها، بهمنظور توسعه ورزش محلهها در دوران کرونا |
4 |
|
|
کمبود نیروی انسانی متخصص ورزشی در حوزه ورزش همگانی |
9 |
|
|
عدم مکانیابی مناسب برای ساخت زمینهای ورزشی در محلههای شهری |
4 |
|
|
عدم استفاده از زمینها یا مکانهای بلااستفاده بهمنظور توسعه ورزش محلهها |
3 |
|
|
عدم حضور مربیان متخصص در پارکها برای ارائه تمرین، راهنمایی و مشاوره به شرکتکنندگان در دوران کرونا |
11 |
|
|
عدم ایجاد نظام آماری یا بانک اطلاعاتی فراگیر و جامع در ورزش همگانی |
7 |
|
|
عدم هماهنگی لازم بین سازمانها و نهادهای دیگر جهت اجرای برنامههای ورزشی |
6 |
|
|
عدم برنامهریزی و استفاده از نیروهای داوطلب در قالب شوراهای ورزشی محله |
9 |
|
|
تصمیم گیریهای شتابزده مدیران ارشد مبنی بر تعطیلی کلیه فعالیت های ورزشی حتی در فضای باز(کوهنوردی، پیادهرویهای خانوادگی ...) |
8 |
|
|
عدم حمایت وزارت بهداشت از انجام فعالیت های بدنی حتی در محیط های باز |
8 |
|
|
نگاه ضعیف وزارت آموزش و پرورش به ورزش همگانی |
5 |
|
|
دستور قرنطینه سراسری اماکن عمومی، ادارات، و افراد در سطح وسیع |
4 |
|
|
تعطیلی اماکن ورزشی و عدم وجود برنامه های بهداشتی جایگزین |
3 |
|
|
فقدان نوآوری در بدنه کارشناسان و مدیران ورزشهای همگانی در دوران شیوع کرونا |
10 |
|
|
عدم حمایت بیمهای از مربیان ورزشی توسط ادارات ورزش در دوران شیوع کرونا |
9 |
|
|
کاهش تقاضاهای میزبانی رویدادهای هیجان انگیز در حوزه ورزش های همگانی |
6 |
|
|
عدم رعایت فاصله گذاری اجتماعی در دوران شیوع کرونا |
7 |
|
|
بسته شدن مرزهای کشورهای همسایه و کاهش رویدادهای بین المللی در کشور |
6 |
|
|
کاهش مسابقات و برنامه های ورزشی در کشور در دوران کرونا |
5 |
|
|
مانع فردی و شخصی |
ترس از آسیب دیدن در برنامههای ورزش همگانی |
4 |
|
ترس از بیماری و ناشناخته بودن ویروس و راه های مقابله با آن |
3 |
|
|
بی اطلاعی از روشهای پیشگری و کنترل ویروس |
7 |
|
|
عدم مدیریت زمان برای مشارکت در برنامههای ورزش همگانی |
10 |
|
|
گرایش بیش‌ازحد به بازی‌های مجازی و غیرفعال در اوقات فراغت نسبت به گذشته |
5 |
|
|
عدم امکان برقراری ارتباط با دوستان و همسالان برای انجام ورزشهای فراغتی |
4 |
|
|
بلاتکلیفی ورزشکاران برای زمان شروع مجدد رقابت های ورزشی و تشکیل اردوها |
3 |
|
|
نداشتن تخصص ورزشی و علم تمرین در افراد برای ورزش در محلات و فضاهای باز |
11 |
|
|
مشکلات معیشتی مردم و بر هم خوردن نظم و سبک زندگی |
8 |
|
|
نداشتن اطلاعات کافی در خصوص برنامههای ورزش همگانی |
6 |
|
|
جذاب نبودن برنامههای ورزش همگانی برای مشارکتکنندگان |
6 |
|
|
مناسب نبودن زمان برگزاری برنامههای ورزش همگانی |
5 |
|
|
عدم نیازسنجی در خصوص نیازهای ورزشی مشارکتکنندگان |
4 |
|
|
نداشتن انگیزه و علاقه برای مشارکت در برنامههای ورزش همگانی |
8 |
|
|
نداشتن مهارتهای لازم برای مشارکت در برنامههای ورزش همگانی |
6 |
|
|
تنبلی و بیحوصلگی برای مشارکت در برنامههای ورزش همگانی |
5 |
|
|
داشتن تجربههای ناخوشایند از فعالیت بدنی در گذشته |
8 |
|
|
سخت و خستهکننده بودن فعالیت بدنی و ورزش همگانی |
4 |
|
|
کاهش فعالیت ورزش بانوان نسبت به آقایان به دلیل انجام امور منزل |
7 |
|
|
مشکلات جسمانی، بیماری و منع پزشکی |
6 |
|
|
عدم احساس راحتی در فضاهای ورزشی |
3 |
|
|
ترویج عادت به فعالیتهای خانه محور |
5 |
|
|
مانع روانشناختی |
عدم امنیت روانشناختی از ابتلا یا عدم ابتلا افراد شرکت کننده در فضاهای ورزشی |
9 |
|
ترس از بدتر شدن مشکلات جسمانی |
8 |
|
|
ترس از حضور در جامعه به علت شیوع ویروس کرونا |
4 |
|
|
بالا رفتن استرس، افسردگی و اضطراب در بین ورزشکاران |
8 |
|
|
قدرت و توان بدنی کم در مقایسه با دیگران |
7 |
|
|
خودپنداره منفی (برداشت منفی از خود) |
6 |
|
|
ترس از قضاوت دیگران درباره خود |
10 |
|
|
خجالتی بودن از بر خورد با دیگران |
3 |
|
|
مانع خانوادگی |
عدم حمایت و تشویق خانوادهها از حضور افراد در فعالیتهای ورزشی به دلیل ترس از مبتلا شدن به بیماری کرونا |
5 |
|
عدم همراهی اعضای خانواده برای مشارکت در برنامههای ورزش همگانی |
9 |
|
|
عدم موافقت خانواده در خصوص نوع و زمان برنامههای ورزش همگانی |
8 |
|
|
عدم مشارکت در برنامههای ورزش همگانی به دلیل مسئولیتهای خانوادگی |
12 |
|
|
عدم آگاهی خانواده در خصوص فواید برنامههای ورزش همگانی در دوران کرونا |
5 |
|
|
بی تحرک بودن و عدم فعالیت بدنی سایر اعضای خانواده در دوران کرونا |
4 |
|
|
نداشتن یار ورزشی مناسب و همسطح |
3 |
|
|
مانع رفاهی و زیستمحیطی |
آلودگی هوا، فضاهای پارکها و محلات به ویروس کرونا و عدم رغبت افراد به ورزش در شرایط شیوع کرونا |
7 |
|
نور نامناسب پارکها به ویژه در قسمت امکانات ورزشی |
10 |
|
|
بیتوجهی به زیبایی و جانمایی تجهیزات و امکانات ورزشی |
5 |
|
|
آلودگی صوتی و سروصدای زیاد در پارکها |
4 |
|
|
فضای بینشاط مکان ورزشی پارکها و عدم پخش موسیقی مناسب و آرامبخش |
3 |
|
|
عدم وجود استانداردهای بهداشتی لازم برای حضور افراد در محیطهای ورزشی موجود در پارک ها و محلات |
11 |
|
|
مانع قابلیت دسترسی |
عدم دسترسی راحت و کمهزینه به پارکها یا مکان ورزشی در منطقه موردنظر |
8 |
|
عدم دسترسی به باشگاه ها با توجه به تعطیلی اماکن ورزشی در دوران شیوع کرونا |
6 |
|
|
ترس از استفاده از وسایل نقلیه عمومی برای رفتوآمد به اماکن ورزشی ، پارک ها و محلات به دلیل آلودگی |
6 |
|
|
تبعیض جنسیتی در خصوص مدت زمان استفاده از اماکن ورزشی در دوران کرونا |
5 |
|
|
کمبود پارکینگ و ترافیک زیاد در هنگام ورود و خروج در دوران شیوع کرونا |
4 |
|
|
کمبود وسایل نقلیه عمومی برای رفتوآمد به محل موردنظر در دوران شیوع کرونا |
3 |
|
|
دور بودن پارک ها از محل زندگی و عدم دسترسی آسان به امکانات ورزشی پارکها |
9 |
|
|
تداخل امکانات ورزشی پارکها با فضای عمومی و خانوادگی در دوران شیوع کرونا |
8 |
|
|
مانع امکاناتی و اقتصادی |
نداشتن درآمد کافی برای شرکت در ورزش همگانی بانوان در دوران شیوع کرونا |
4 |
|
نبودن اماکن ورزشی مناسب برای مشارکت در ورزش همگانی در دوران شیوع کرونا |
9 |
|
|
کمبود و گرانی وسایل ورزشی برنامههای ورزش همگانی در دوران شیوع کرونا |
3 |
|
|
بالا بودن هزینه استفاده از اماکن ورزشی در دوران شیوع کرونا |
11 |
|
|
توزیع نامناسب اماکن ورزشی در سطح شهر در دوران شیوع کرونا |
7 |
|
|
عدم وجود فضای باز محصور شده مناسب برای فعالیت بانوان در دوران شیوع کرونا |
10 |
|
|
تعطیل، اخلال یا تغییر کاربری تعداد زیادی از فضاهای ورزشی به دلیل شرایط بهداشتی در دوره رکود کرونا |
5 |
|
|
نامناسب بودن امکانات اماکن ورزشی در دوران شیوع کرونا |
4 |
|
|
کاهش سطح درآمدی خانوادها و کاهش و قدرت خرید محصولات ورزشی در دوران شیوع ویروس کرونا |
3 |
|
|
عدم حمایت مالی دولت از باشگاه های ورزشی فعال متضرر در ورزشهای همگانی |
5 |
|
|
کاهش توانایی سازمان های ورزشی در پرداخت بدهی های موقه فعالان ورزشی |
9 |
|
|
عدم توسعه مناسب اماکن ورزشی |
8 |
|
|
کاهش میزان سرمایهگذاری بخش خصوصی در ورزش در خانه |
4 |
|
|
عدم امکانات کافی بهداشتی در اماکن و فضاهای ورزشی(دستکش، ماسک، الکل و...) |
8 |
|
|
ضرر و زیان به تولیدکنندگان و فروشندگان لوازم ورزشی و عدم فروش محصولات با قیمت پایین به افراد |
6 |
|
|
عدم ایمنی فضاها و اماکن ورزشی و کیفیت پایین وسایل و تجیهزات ورزشی |
5 |
|
|
پایین بودن حقالزحمه مربیان رشته های ورزش همگانی |
8 |
|
|
عدم بیمه تامین اجتماعی مربیان ورزشی و نبود انگیزه لازم جهت فعالیت در حوزه ورزش همگانی |
6 |
|
|
نامناسب بودن سیستمهای گرمایشی و سرمایشی در اماکن ورزشی سرپوشیده |
6 |
|
|
عدم وجود امکانات و فضاهای ورزشی با نیازهای ویژه ( کودکان، معلولان، افراد مسن) |
5 |
|
|
وضعیت ظاهری نامطلوب اماکن و فضاهای ورزشی |
4 |
|
|
مانع زیرساختی |
عدم هماهنگی وزارت مسکن و شهرسازی با شهرداریها به منظور تخصیص فضاهای ورزشی شهری |
3 |
|
کمبود یا فقدان سالنهای ورزشی یا زمینهای ورزشی روباز در محلهها |
9 |
|
|
عدم طراحی مناسب مسیرهای دوچرخهسواری، پیادهروی در محلهها و پارکها |
8 |
|
|
وجود ترافیک در پارکها و تداخل فضاهای ورزشی با فضاهای عمومی و خانوادگی |
4 |
|
|
عدم وجود تعداد کافی پارکهای کوچک در داخل محلهها که امکانات ورزشی دارند |
9 |
|
|
عدم پیشبینی امکانات و فضاهای لازم جهت ورزش معلولان در پارکهای محله |
3 |
|
|
عدم ساخت پیستهای مناسب پیادهروی و بازی برای کودکان و سالمندان در محلهها |
5 |
|
|
ضعف در طراحی و مبلمان شهری در پارکها به سبب کمتوجهی به فضای ورزش |
3 |
|
|
عدم وجود فضای کافی برای فعالیت های ورزشی با رعایت فاصلهگذاری فیزیکی |
5 |
|
|
عدم وجود زیرساخت های فناوری مناسب برای فعالیت های ورزشی مجازی در منزل |
4 |
|
|
مانع فرهنگی |
وجود فرهنگ مرد محوری در جامعه |
3 |
|
عدم رعایت اصول اخلاقی در برنامههای ورزش همگانی |
11 |
|
|
مزاحمت از جانب دیگران در مسیر رفت و برگشت |
8 |
|
|
نگرش منفی در خصوص برنامههای ورزش همگانی |
6 |
|
|
وجود تفکرات و نگرشهای منفی در سطح جامعه در خصوص ورزش خانوادگی |
6 |
|
|
عدم رغبت خانوادهها برای حضور خود و فرزندانشان در پارکها، برای ورزش |
5 |
|
|
کمتوجهی متولیان فرهنگی به تبلیغ ورزش همگانی و مزایای آن |
4 |
|
|
فقدان مراسم فرهنگی- ورزشی مفرح و بانشاط (جشن، مسابه و شو) در محلهها |
8 |
|
|
کمرنگ بودن فعالیت رسانهها بهویژه در بخش فرهنگی و اجتماعی به ورزش محلهها |
6 |
|
|
جنبه نمایشی پیدا کردن شرکت در فعالیت های ورزشی به جای نهادینه کردن آن |
5 |
|
|
کم تحرکی کودکان و نوجوانان و علاقه مندی آنها به شرکت در بازی های رایانه ای به علت قرنطیه شدن طولانی مدت |
5 |
|
|
گسترش آپارتمان نشینی و عدم رعایت استاندارهای فضاهای سبز و اماکن ورزشی |
4 |
|
|
عدم اعتقاد اکثریت جامعه به تاثیرات مثبت فعالیتهای ورزشی در تقویت سیستم ایمنی بدن و مبارزه با ویروس کرونا |
3 |
|
|
تغییر سبک زندگی فعال به غیرفعال |
11 |
|
|
گرایش بیش‌ازحد افراد به بازی‌های مجازی و غیرفعال در اوقات فراغت نسبت به گذشته |
8 |
|
|
مانع اجتماعی و اطلاع رسانی |
عدم اطلاعرسانی مناسب در خصوص برنامههای ورزش همگانی در سطح جامعه |
6 |
|
عدم حمایت سازمانهای سازمانهای دولتی و غیردولتی از برنامههای ورزش همگانی |
5 |
|
|
عدم حمایت رسانههای جمعی از برنامههای ورزشی و تبلیغات لازم در ورزش همگانی |
4 |
|
|
نبود برنامه منظم ورزشی از سوی رسانه های ملی جهت فعالیت ورزش در خانه |
8 |
|
|
عدم گزارش رسانهها در خصوص امکانات و فضاهای ورزشی موجود در پارک ها |
6 |
|
|
عدم اهمیت برنامههای ورزش همگانی در دوران کرونا برای سیاستگذاران |
5 |
|
|
عدم برگزاری رشتههای ورزشی مهیج و پرطرفدار زیر مجموعه ورزشهای همگانی در رسانههای ملی در دوران کرونا |
8 |
|
|
عدم حمایت اصحاب رسانه از سازمانها و کمپین های ورزشی خودجوش در دوران کرونا |
4 |
|
|
کمبود پارکها و زمینهای ورزشی در مناطق کمبرخوردار (محروم) |
7 |
|
|
فقدان ایمنی و امنیت جسمانی و روانی شرکتکنندگان در برنامههای ورزشی پارکها در دوران کرونا |
6 |
|
|
وجود فلیترینگ برخی رسانههای فضای مجازی |
3 |
|
|
افزایش خبرهای ضد و نقیض در دوران کرونا |
5 |
|
|
عدم برنامهریزی قبلی برای استفاده از رسانههای دیجیتال در دوران کرونا |
9 |
|
|
مانع علمی و آموزشی |
عدم تناسب دورههای آموزشی با فعالیت های حوزه ورزش همگانی در دوران کرونا |
5 |
|
نبود فضای مناسب آموزشی برای مربیان |
4 |
|
|
به روز نبودن اطلاعات بهداشتی و فنی مربیان ورزش همگانی |
8 |
|
|
هزینه های هنگفت شرکت در دوره های آموزشی مربیان در دوران کرونا |
6 |
|
|
کاهش برگزاری کارگاهها و همایشهای تخصصی برای مربیان و ورزشکاران در دوران همهگیری کرونا |
7 |
مطابق جدول 5، موانع توسعه ورزش همگانی در دوران کرونا در یازده مانع ساختاری و مدیریتی، فردی و شخصی، روانشناختی، خانوادگی، رفاهی و زیستمحیطی، قابلیت دسترسی، امکاناتی و اقتصادی، زیرساختی، فرهنگی، اجتماعی و اطلاع رسانی، علمی و آموزشی دسته بندی شدند.
در آخر راهکارهایی توسعه ورش همگانی در دوران پسا کرونا در قالب 7 راهکار اساسی (ساختاری و مدیریتی، اقتصادی، آموزشی، امکانات و زیرساختها، اطلاعاتی، فرهنگی و شناختی و ارزشی) دستهبندی شدند. راهکارهای توسعه ورزش همگانی در دوران پسا کرونا در جدول 6 گزارش‌شده است.
جدول 6. چارچوببندی و کدگذاری مؤلفههای راهکارهای توسعه ورزش همگانی در دوران پسا کرونا
|
راهکار ساختاری و مدیریتی |
راهکار اقتصادی |
|
- مشخص کردن مأموریت، چشمانداز و اهداف بلندمدت ورزش همگانی جهت بکارگیری در پسا کرونا - طرح برنامههای سالانه و عملیاتی توسعه ورزش همگانی در دوران پسا کرونا - مشخص کردن جایگاه حقوقی و تشکیلاتی ورزش همگانی جهت عملیاتی کردن آن در در دوران پسا کرونا - سیاستگذاری در سه سطح کلانی، میانی، خرد برای دوران پسا کرونا - اهداف کلان در دسترس بر اساس شرایط پسا کرونا - افزایش محیط ورزشی برای بانوان در دوران پسا کرونا - فقدان برنامه‌ریزی‌های مدون برای توسعة ورزش همگانی طبقات کم‌درآمد و اقشار آسیب‌پذیر در دوران پسا کرونا - شناسایی و مشخص‌کردن نیازها و اولویتهای تمامی سازمانهای مسئول ورزش همگانی شور در دوران بحران کرونا جهت بکارگیری آن در دوران پسا کرونا - افزایش حقوق مادی و معنوی کارکنان مسئول ورزش همگانی در دوران پسا کرونا - تغییر سیاستهای کلان بین‌المللی با جهت‌گیری تعامل بین‌المللی در دوران پسا کرونا - استفاده از افراد متخصص در برنامهریزی توسعه ورزش همگانی در دوران پسا کرونا - تدوین و تصویب قوانین مشوق و لازمالاجرا برای ورزش همگانی در دوران پسا کرونا - حمایت دولت از باشگاه ها و نیروی انسانی متضرر در شرایط کرونا در دوران پسا کرونا - تهیه بانکهای اطلاعاتی همة سازمانهای مسئول ورزش همگانی کشور در دوران پسا کرونا - فعال کردن ورزش آموزش و پرورش در دوران پسا کرونا - تعلق یارانه به ورزش همگانی در دوران پسا کرونا - ایجاد و توسعه پارکهای محله و ایستگاههای ورزش همگانی در دوران پسا کرونا - بازاریابی اجتماعی برای شیوههای نوین فعالیت بدنی و ورزشی در دوران پسا کرونا - شبکهسازی بین سازمانی برای فعالسازی فرایندهای توسعه ورزش همگانی در دوران پسا کرونا - جریانسازی رسانهای برای تبدیل ورزش پسا کرونا به یک گفتمان ملی، دولتی، دانشگاهی و اجتماعی - همکاری هیات پزشکی ورزشی در مورد بیمه ورزشکاران و تمدید رایگان یکساله بیمه ورزشکاران در دوران پسا کرونا - برگزاری مسابقات و چالش های مجازی ورزشی توسط دستگاه های اجرایی ورزش کشور در دوران پسا کرونا - افزایش تعداد کلاس های ورزشی با حضور محدود افراد در هر کلاس در دوران پسا کرونا - برگزاری رشتههای ورزشی در محیطهای باز با رعایت پرتکلهای بهداشتی در دوران پسا کرونا - همسوسازی برنامه ها و فرایندهای ورزش همگانی با رویکردهای موفق و رایج بین المللی در دوران پسا کرونا - پرداخت بیمه بیکاری تمام بیمه شدگان ورزشی در دوران پسا کرونا - تعامل بیشتر بخشهای ورزش آکادمیک با بدنه اجرایی ورزش در دوران پسا کرونا - تقویت ورزش روستاها در دوران پسا کرونا - توسعه ورزش همگانی بر اساس شرایط زیست محیطی هر منطقه در دوران پسا کرونا - تعامل بین بخشی سازمان های ورزشی و غیرورزشی در دوران پسا کرونا - شناسایی نیازها و انگیزش اقشار مختلف در دوران پسا کرونا - القای حس افتخار به مردم پس از اجرای ورزش همگانی در دوران پسا کرونا - ایجاد انجمنهای محلی ورزش همگانی در دوران پسا کرونا - ایجاد کمپهای ورزش همگانی محلی در دوران پسا کرونا - استفاده از قهرمانان ورزشی در دوران پسا کرونا
|
- تسهیلات مالی و اعتباری کافی برای توسعه ورزش همگانی - تخصیص منابع مالی کافی برای اجرای برنامههای ورزش همگانی - پایین نگه داشتن هزینههای ورزش جهت ترغیب افراد به شرکت در ورزش همگانی - اختصاص بودجه به استانداردسازی زیرساختهای حوزه ورزش همگانی - ایجاد تسهیلات بانکی کم بهره برای باشگاه ها، مربیان و ورزشکاران متضرر از کرونا - معافیت در پرداخت قبوض برای برخی مجمتع هایی که باشگاه ورزشی دارند - پایین آوردن هزینههای جاری اماکن ورزشی از جمله هزینه اجاره - توسعه تفکر بازگشت سرمایه مصرفی از طریق کسب سلامتی - استفاده از ظرفیت خیرین ورزشی برای توسعه ورزش همگانی - درآمدزایی برای خصوصیسازی |
|
راهکار آموزشی |
|
|
- طراحی و اجرای برنامههای آموزشی و ترویجی مناسب ورزش همگانی - طراحی و اجرای نظام آموزشی مناسب ورزش همگانی - تربیت مدیران و مربیان متخصص ورزش همگانی - ارائه برنامه های نوآورانه شامل : ساخت کلیپ های آموزشی ورزش در خانه - آموزش از طریق ارسال جزوات و کتب تخصصی به منازل مربیان رشته های ورزشی همگانی در دوران شیوع کرونا - برگزاری کلاسها و کارگاه های ورزشی برای مربیان و ورزشکاران و تاکید بر لزوم از سرگیری فعالیتهای ورزشی - حضور ورزشکاران درکارگاه‌های پیشگیری و مقابله با کروناویروس |
|
|
راهکار امکانات و زیرساختها |
|
|
- طراحی و ساخت اماکن، تجهیزات و فضاهای مناسب ورزش همگانی در دوران پسا کرونا - تقویت زیرساختهای الکترونیکی شامل طراحی وب سایتهای به روز باشگاه ها و ارتباط با مشتریان در دوران پسا کرونا - تهیه ماسک و اقلام بهداشتی برای مراجعه‌کنندگان به اماکن ورزشی در دوران پسا کرونا - به‌روزرسانی تجهیزات و امکانات آموزشی به مسائل بهداشتی در دوران پسا کرونا - تهیه بسته‌های بهداشتی و مراقبتی در دوران پسا کرونا - واگذاری امانی وسایل ورزشی به خانوادهها جهت سپری کردن اوقات فراغت در منزل در دوران پسا کرونا - به روز کردن و رفع ایرادات وسایل ورزشی مستقر در پارکها و محلات در دوران پسا کرونا - فراهم کردن زیرساختهای ورزشی ویژه بانوان در دوران پسا کرونا |
|
|
راهکار اطلاعاتی |
|
|
- طراحی و کاربرد سیستمهای اطلاعرسانی مناسب در برگزاری و اجرای مسابقات ورزش همگانی در دوران پسا کرونا - آگاه سازی مردم در خصوص فواید شرکت در فعالیتهای ورزشی در دوران پس از کرونا - بکار گیری کارآفرینان خلاق در دستیابی به اپلکیشن های گردشگری مجازی در دوران پسا کرونا - ایجاد نشست های مداوم و گزارش گیری از بخش های مختلف ورزش همگانی در فضای مجازی در دوران پسا کرونا - تولید برنامه در فضای مجازی توسط هیات های ورزشی در دوران پسا کرونا - ایجاد زمینه تبادل اطلاعات و تجربه بین پژوهشگران و مدیران در دوران پسا کرونا - کاربرد برنامهها و روشهای تبلیغاتی برای معرفی و شناساندن ورزش همگانی در دوران پسا کرونا |
|
|
راهکار فرهنگی |
راهکار شناختی و ارزشی |
|
- تشکیل شوراهای ورزش همگانی با حضور متولیان فرهنگی و فرهنگ سازی فعالیت های ورزشی در پارک ها و اماکن عمومی در دوران پسا کرونا - مصاحبه با متولیان و قهرمانان ورزش همگانی جهت ترویج این رشتهها - تشویق افراد فعال در زمینه ورزش همگانی در دوران پسا کرونا - کمک از چهره های محبوب استان برای فرهنگسازی در استفاده از ماسک و ترغیب به ورزش در خانه، پارکها و فضاهای باز در دوران پسا کرونا - شناسایی و مشخص‌کردن نیازمندیها و اولویتهای انگیزانندة قومی با رویکرد ورزشی- تفریحی در دوران پسا کرونا |
- ارزشسازی ورزش همگانی در کشور در دوران پسا کرونا - تغییر باور و نگرش شهروندان نسبت به ورزش همگانی در دوران پسا کرونا - آشنا کردن شهروندان با ماهیت ورزش همگانی در دوران پسا کرونا - استفاده از مشوقهای انگیزشی بهمنظور تحریک شرکت دانشجویان در ورزش همگانی در دوران پسا کرونا - آگاه و مطلع کردن مسئولان از اهمیت و کارکرد مثبت ورزش همگانی در دوران پسا کرونا از طریق برگزاری کلاسهای آموزشی و توجیهی مختلف |
بحث و نتیجهگیری
بر اساس یافتههای پژوهش، عوامل شناسایی‌شده شامل 66 مولفه، 9 بعد، موانع شناسایی شده شامل 138 مولفه، 11 بعد و راهکارهای شناسایی شده برای پسا کرونا شامل 135 مؤلفه، 7 بعد بود. نه بعد عوامل موثر بر توسعه ورزش همگانی شامل عوامل ساختاری و مدیریتی، مالی و اقتصادی، تفریحی و ورزشی، شناختی و ارزشی، خلاقیت و نوآوری، تسهیلات و خدماترسانی، امکانات و تجهیزات، علمی و آموزشی، اطلاعاتی و رسانهای بود. یازده بعد موانع موثر بر توسعه ورزش همگانی شامل مانع ساختاری و مدیریتی، فردی و شخصی، روانشناختی، خانوادگی، رفاهی و زیستمحیطی، قابلیت دسترسی، امکاناتی و اقتصادی، زیرساختی، فرهنگی، اجتماعی و اطلاع رسانی، علمی و آموزشی بود و هفت راهکار توسعه ورزش همگانی در پساکرونا شامل راهکار ساختاری و مدیریتی، اقتصادی، آموزشی، امکانات و زیرساختها، اطلاعاتی، فرهنگی و شناختی و ارزشی بود.
ابعاد شناسایی شده در بخش عوامل موثر بر توسعه ورزش همگانی در دوران کرونا شامل عوامل ساختاری و مدیریتی، مالی و اقتصادی، تفریحی و ورزشی، شناختی و ارزشی، خلاقیت و نوآوری، تسهیلات و خدماترسانی، امکانات و تجهیزات، علمی و آموزشی، اطلاعاتی و رسانهای بود. در تفسیر این نتایج میتوان گفت که عوامل ساختاری و مدیریتی به عنوان یکی از مضامین مربوط به رشد و یادگیری برای توسعه راهبردی برنامههای ورزش همگانی در دوران کرونا اهمیت زیادی دارد و میتواند با ایجاد روابط موجود میان فعالیتهای گوناگون سازمان و فراهم آوردن نظم میان کارکردهای سازمان در راستای دستیابی به اهداف کاربردی سازمانها اثر گذار باشد (صنعتیزاده و همکاران، 1396). علاوه براین عامل دیگر اثر گذار عامل مالی و اقتصادی بود که میتواند به عنوان عامل اثر گذار در توسعه ورزش از طریق راههای اثربخش مختلف موجب درآمدزایی و مدیریت هزینه در سازمانهای ورزش شود وبه همین جهت اجرای برنامههای ورزشی از اهمیت خاصی برخوردار است. بدون شک، در دوران شیوع کرونا، همگانی شدن ورزش در میان مردم نیازمند منابع مالی است. به نظر میرسد با توجه به گستردگی سطح ورزش همگانی منابع مالی میبایست از بخشهای متعدد همچون بودجه دولتی، بودجه نهادهای عمومی، حامیان مالی، بیمهها و کمکهای مردمی تأمین گردد. عوامل تفریحی و ورزشی، شناختی و ارزشی، خلاقیت و نوآوری، تسهیلات و خدماترسانی به عنوان عوامل دیگر موثر بر توسعه ورزشهمگانی در دوران کرونا دارای اهمیت بودند. از این رو زمانیکه سازمانهای ورزشی با بحرانی همچون کرونا روبه رو میشوند باید با برگزاری جشنوارههای تفریحی ورزشی، برگزاری مسابقات در محلات با همکاری شهرداریها، برگزاری مسابقات ابداعی در ردههای سنی مختلف و برگزاری مسابقات ویژه خانواده کارگران و کارمندان نهادهای دولتی و غیردولتی با رعایت فاصله اجتماعی تاثیرات این بحرانها را کمتر کنند و زمینه را برای ایجاد اعتقاد بیشتر به ورزش همگانی در دوران کرونا با ایجاد شناخت و نگرش مثبت به ورزش همگانی و درک اهمیت آن در زندگی روزمره فراهم کنند. علاوه بر این موارد با فراهم آوردن رویکردی خلاقانه جهت توسعه ورزش همگانی با استفاده از طراحی الگوهای تفریحی و نشاطآور در رشتههای مختلف ورزشی واجرای آموزشهای رایگان رشتههای مختلف ورزشی در نقاط مختلف شهر و ایجاد تسهیلات و خدماترسانی بیشتر از طریق افزایش تلاش و اقدامات در جهت ارائه خدمات حوزه ورزش همگانی در سازمانها و مراکز مختلف شرایط گذر از دوران بحرانی همچون کرونا را تسهیل دهند. در بخشی دیگر توجه به عوامل حوزه امکانات، علمی و رسانهای میتوان گفت که باید بر استفاده از همه امکانات و تجهیزات ورزشی، فضاها و هم عوامل تأسیساتی و بهداشتی و ایجاد آموزش اهمیت ورزش همگانی جهت افزایش دانش و آگاهی عمومی از ارزشهای ورزش و فعالیت بدنی و شکلگیری باور و نگرش مثبت نسبت به ورزش و فعالیت بدنی و همچنین آگاهی بخشی، اطلاعرسانی و تبلیغات از طریق رسانههای جمعی و مجازی تاکید شود. نتایج این بخش از پژوهش با نتایج پژوهشهای نانداکومار و همکاران (2020)، کیوگ و همکاران[27] (2017) و ویکر همکاران [28] (2012)، ترابی و محمدی (1402)، نیکبخش و همکاران (1402)، تابش و همکاران (1400)، زادمهر و خدابخشی هفشجانی (1399)، شهریاری و همکاران (1398)، آصفی و قنبرپور نصرتی (1397)، خالدیفرد و همکاران (1397)، نسترن بروجنی و همکاران (1397)، بابایی و همکاران (1397)، آصفی و همکاران (1397)، کشاورز (1396)، رحیمی و همکاران (1396) همسو بود.
موانع شناسایی شده در بخش موانع موثر بر توسعه ورزش همگانی در دوران کرونا شامل موانع ساختاری و مدیریتی، فردی و شخصی، روانشناختی، خانوادگی، رفاهی و زیستمحیطی، قابلیت دسترسی، امکاناتی و اقتصادی، زیرساختی، فرهنگی، اجتماعی و اطلاع رسانی، علمی و آموزشی بود. ر تفسیر این نتایج میتوان گفت که نداشتن برنامه راهبردی و عملیاتی، کمبود نیروی انسانی متخصص، عدم مکانیابی مناسب برای ساخت زمینهای ورزشی و عدم هماهنگی لازم بین سازمانها میتوانند در باعث عدم توسعه ورزش همگانی در دوران کرونا باشند که باید به آن توجه شود به همین دلیل باید با برطرف کردن موانع فردی و خانوادگی همچون عدم مدیریت زمان، نداشتن اطلاعات کافی در خصوص برنامههای ورزش همگانی، ترس از آسیب دیدن در برنامههای ورزش همگانی، گرایش بیش‌ازحد افراد به بازی‌های مجازی و غیرفعال و ترس از بدتر شدن مشکلات جسمانی و حضور در جامعه به علت شیوع کرونا و حمایت و تشویق خانوادهها، همراهی اعضای خانواده، فعال کردن و ایجاد روند فعالیت بدنی در اعضای خانواده جهت تسریه در توسعه ورزش کرونا در دوران بحران (اپیدمی کرونا) برآمد. علاوه براین باید با برطرف کردن موانع رفاهی و زیستمحیطی و قابلیت دسترسی همچون آلودگی هوا و فضای پارکها و باشگاهها به ویروس کرونا، نور نامناسب فضاهای ورزشی و بیتوجهی به زیبایی و جانمایی تجهیزات و امکانات ورزشی و دسترسی راحت و کمهزینه به پارکها یا اماکن ورزشی، ترس از استفاده از وسایل نقلیه عمومی، آلودگی وسایل پارکها و محلات به ویروس، تبعیض جنسیتی، کمبود پارکینگ و ترافیک زیاد، کمبود وسایل نقلیه عمومی برای رفت وآمد شرایط را برای توسعه بهتر و راحتر ورزش همگانی در دوران بحران فراهم کنند. همچنین با توجه بیشتر به موانعی همچون امکاناتی و اقتصادی، زیرساختی و فرهنگی همچون نبودن اماکن ورزشی مناسب، کمبود و گرانی وسایل ورزشی، بالا بودن هزینه استفاده از اماکن ورزشی، عدم طراحی مناسب مسیرهای دوچرخهسواری و پیادهروی، تداخل فضاهای ورزشی با فضاهای عمومی و خانوادگی در پارکها و عدم طراحی مناسب مسیرهای دوچرخهسواری و پیادهروی، تداخل فضاهای ورزشی با فضاهای عمومی و خانوادگی در پارکها زمینه بیشتری را برای توسعه ورزش همگانی فراهم کنند. نتایج این بخش از پژوهش با نتایج پژوهشهای ژنگ و لی[29] (2023)، پارنل و همکاران[30] (2020)، تیمپکا[31] (2020)، پیلای و همکاران[32] (2020)، لریچ و والچاک[33] (2014)، گراوند و همکاران (1402)، کشاورز و همکاران (1402)، شاهمنصوری و همکاران (1400)، کاشانی و همکاران (1400)، حسینی کریمآبادی و همکاران (1400)، مرادی (1400)، نخعی نیازی و همکاران (1398)، خالدیفرد و همکاران (1397)، وفاییمقدم و همکاران (1397)، آصفی و دستجردی (1395)، شهبازی و همکاران (1392) همسو بود.
در انتها ارائه راهکارهای لازم جهت توسعه ورزشهمگانی در دوران پسا کرونا دارای اهمیت زیادی است. نتایج در این بخش نشان داد که میتوان راهکارهای ساختاری و مدیریتی، اقتصادی، آموزشی، امکانات و زیرساختها، اطلاعاتی، فرهنگی و شناختی و ارزشی جهت توسعه توسعه ورزشهمگانی در دوران پسا کرونا ارائه داد. در تفسیر این نتایج میتوان گفت که با مشخص کردن مأموریت، چشمانداز و اهداف بلندمدت، افزایش اماکن ورزشی برای بانوان، ایجاد کمپهای ورزش همگانی محلی ، شبکهسازی بین سازمانی برای فعالسازی فرایندهای توسعه ورزش همگانی و تدوین قوانین مشوق و لازمالاجرا برای ورزش همگانی و حمایت دولت از باشگاهها و نیروی انسانی متضرر در شرایط کرونا میتوا جهت تقویت ساختار و مدیریت توسعه ورزش همگانی در پسا کرونا اقدام کرد و همچنین میتوان بافراهم کردن تسهیلات مالی و اعتباری کافی برای توسعه ورزش همگانی، پایین نگه داشتن هزینههای ورزش جهت ترغیب افراد به شرکت در ورزش همگانی، تسهیلات بانکی کم بهره برای باشگاهها، مربیان و ورزشکاران متضرر از کرونا، توسعه تفکر بازگشت سرمایه مصرفی از طریق کسب سلامتی و اجرای برنامههای آموزشی و ترویجی مناسب ورزش همگانی، طراحی و اجرای نظام آموزشی مناسب ورزش همگانی، تربیت مدیران و مربیان متخصص ورزش همگانی، ارائه برنامه های نوآورانه جهت توسعه ورزش همگانی از لحاظ اقتصادی و فرهنگی در دوران پسا کرنا بهره برد. علاوه براین موارد ارائه راهکارهایی همچون طراحی و ساخت اماکن، تجهیزات و فضاهای مناسب ورزش همگانی در دوران پسا کرونا، طراحی و کاربرد سیستمهای اطلاعرسانی مناسب در برگزاری و اجرای مسابقات ورزش همگانی، آگاه سازی مردم در خصوص شناساندن ورزش همگانی و فواید شرکت در آن و تغییر باور و نگرش شهروندان نسبت به ورزش همگانی، آشنا کردن شهروندان با ماهیت ورزش همگانی جهت توسعه اسن ورزش در دوران پسا کرونا دارای اهمیت زیادی است. نتایج این بخش از پژوهش با نتایج پژوهشهای کاشانی و همکاران (1400)، شهبازی و همکاران (1392)، توسلی و همکاران[34] (2022) و حمامی و همکاران[35] (2020) همسو بود.
بطور کلی میتوان گفت که توجه به عوامل ساختاری و مدیریتی، مالی و اقتصادی، تفریحی و ورزشی، شناختی و ارزشی، خلاقیت و نوآوری، تسهیلات و خدماترسانی، امکانات و تجهیزات، علمی و آموزشی و اطلاعاتی و رسانهای جو محیطی سالم و ایمنی را برای افزایش مشارکت ورزشی افراد جامعه در دوران شیوع کرونا و پساکرونا ایجاد نماید؛ از طرفی مواردی که به عنوان موانع توسعه ورزش همگانی معرفی شدند زنجیروار بهم مرتبط هستند و در برنامهریزی برای رفع این موانع باید به ماهیت و میزان اهمیت آنها از دیدگاه مسئولان، اساتید و سایر نخبگان ورزش همگانی توجه نمود. هر یک از موانع شناسایی شده در این پژوهش، با اتخاذ تدابیر و راهکارهای مناسب قابل رفع هستند و در این پژوهش سعی شد به برخی راهکارهای مهم برای رفع این موانع جهت توسعه ورزش همگانی در دوران پساکرونا اشاره شود. ذکر همه عوامل، موانع و راهکارها در این مقاله مقدور نمیباشد، بنابراین پیشنهاد میشود مسئولین و تمامی دستاندکاران ورزش همگانی با برگزاری جلسات و اتاقهای فکر، عوامل مؤثر و موانع پیش روی ورزش همگانی را شناسایی کرده تا بتوانند از اثرات مخرب آن ها جلوگیری نموده و همچنین راهکارهایی را برای برون رفت از این شرایط و بهتر شدن در دوران پسا کرونا اتخاذ نمایند.
منابع
- آصفی، احمدعلی؛ اسدی دستجردی، حسن (1395). بررسی موانع توسعه ورزش همگانی در دانشگاههای دولتی شهر تهران و ارائه راهکارهای کاربردی توسعه آن. مدیریت ورزشی. 8(8)، صص 823-844.
- ایمانی جاجرمی، حسین. (1399). پیامدهای اجتماعی شیوع ویروس کرونا در جامعه ایران. ارزیابی تاثیرات اجتماعی. 1(2)، صص 87-103.
- بابایی، محمد؛ فتاحی مسرور، فروغ؛ شاکری، نادر (1397). شناسایی وضعیت موجود و موانع توسعه ورزش همگانی در کشور. فصلنامه علمی مطالعات راهبردی ورزش و جوانان. 17(41)، صص 235-247.
- روزبهانی، محبوبه؛ کتایون کامکاری و علیاکبر میرزاپور. (1393). بررسی عوامل موثر بر موانع مشـارکت زنـان سالمند در فعالیتهای ورزشی تفریحی استان البرز، مطالعات مبانی مدیریت در ورزش. 1(2)، صص 33-42.
- زادمهر رقیه، خدابخشی هفشجانی نسرین (1399)، بررسی عوامل فردی، اجتماعی، فرهنگی و مدیریتی موثر بر میزان مشارکت در ورزش های همگانی، مورد مطالعه؛ جوانان شهر خلخال. فصلنامه مطالعات رهبری فرهنگی. 2(2)، صص 88-106.
- سالاری اسکر، مختار (1394). چالشها و راهکارهای توسعه ورزش همگانی در شهرستان کهنوج. دومین همایش ملی چالشها و راهکارهای توسعه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کهنوج.
- شعبانی، عباس و خواجه، فرزاد ( 1396). اولویتبندی عوامل اثرگذار بر توسعه ورزش همگانی و قهرمانی کشور. مطالعات راهبردی ورزش و جوانان. 16(36)، صص 57-68.
- شهبازی، مهدی؛ شعبانی مقدم، کیوان؛ صفاری، مرجان (1392). ورزش همگانی (ضرورت، موانع و راهکارها). فصلنامه علمی مجلس و راهبرد. 20(76)، صص 69-97.
- شهریاری، ناصر؛ تابش، سعید و ذوالفقارزاده، محمدمهدی (1402). تدوین سناریوهای آینده مطلوب ورزش همگانی ایران. مدیریت ورزشی. 15(1)، صص 193-213.
- صنعتیزاده، ستاره؛ شائمی برزوکی، علی؛ نیلیپور طباطبائی، سید علیاکبر (1396). ارائه الگوی تاثیر ساختار سازمانی بر عملکرد با نقش میانجی موفقیت در سازمان امور مالیاتی کشور. فصلنامه علمی _ پژوهشی مدیریت استاندارد و کیفیت. 7(24)، صص 125-146.
- عاشقی، بهنام؛ نظریان، علی؛ اسکندریپور، مجتبی و منصوری، فرزاد (1401). شناسایی و رتبهبندی مؤلفهها و عوامل مؤثر بر گرایش جامعه به ورزش همگانی از طریق رسانهها. فصلنامه پژوهشهای ارتباطی. 29(4)، صص 135-155.
- قره، محمدعلی؛ مرجان صفاری و شهرزاد نیری . (1395). بـازپردازی کارکردهـای رسـانه ملـی جهـت توسـعه ورزشهای تفریحی: ارایه راهبردها و راهکارها، دوفصلنامه پژوهش در مـدیریت ورزشـی و رفتـار حرکتـی. 6 (11)، صص 63-76.
- کاشانی، سعید؛ میرزازاده، زهرا سادات و دارابی، مسعود (1400). مروری بر وضعیت ورزش همگانی در دوران پاندمی کووید 19. هفتمین همایش ملی دانشجویی علوم ورزشی دانشگاه شهید بهشتی.
- کشاورز، لقمان (1396). تدوین مدل توسعه ورزش برای همه در فدراسیونهای ورزشی فعال در ورزش قهرمانی. فصلنامه علمی مطالعات راهبردی ورزش و جوانان. 7، 129-146.
- محسنیفر، علی؛ دوستی، مرتضی؛ حسینینیا، سیدرضا و تابش، سعید. (1399). «تعویق مسابقات فوتبال در ایران به منظور کاهش انتقال ویروس کرونا از فرد به فرد». مجله طب نظامی، ۲۲(۲)، ۲۱۴-۲۱۵.
- منتظرحجت، امیرحسین؛ منصوری، بهزاد. (1394). بررسی عوامل مؤثر بر مشارکت شهروندان اهواز در ورزش همگانی«. فصلنامه دانش انتظامی خوزستان. 3(14)، صص 13-42.
- مهدیزاده، رحیمه و رضا اندام (1393). راهکارهای توسعه ورزش همگانی در دانشـگاههـای ایـران، مطالعـات مدیریت ورزشی. 6(22)، صص 15-38.
- مؤیدی جاهد، سید محمدعلی؛ فراهانی، ابوالفضل؛ قاسمی، حمید و حسینی، معصومه (1403). الگوی پارادایمی حکمرانی شبکهای در ورزش همگانی ایران. پژوهشنامه مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی. 20(39)، صص 39-50.
- نعیمیکیا، ملیحه و غلامی، ایمن (1399). اثر فعالیت بدنی بر میزان فشار روانی ادراک شده در دوران قرنطینه خانگی ناشی از شیوع ویروس کرونا. دوماهنامه علمی پژوهشی طب توانبخشی. 9(3)، صص 217-224.
- نقوی، محبوبه (1401). بررسی رابطه فعالیت بدنی با بهزیستی روانشناختی زنان در دوران پسا کرونا (مطالعه موردی، استان گلستان). دو فصلنامه فیزیولوژی حرکت و تندرستی، 2(1)، صص 76-88.
- Cheval, B., Sivaramakrishnan, H., Maltagliati, S., Fessler, L., Forestier, C., Sarrazin, P., ... & Boisgontier, M. P. (2021). Relationships between changes in self-reported physical activity, sedentary behaviour and health during the coronavirus (COVID-19) pandemic in France and Switzerland. Journal of sports sciences, 39(6), 699-704.
- Dallolio, L., Marini, S., Masini, A., Toselli, S., Stagni, R., Bisi, M. C., ... & Ceciliani, A. (2022). The impact of COVID-19 on physical activity behaviour in Italian primary school children: a comparison before and during pandemic considering gender differences. BMC Public Health, 22(1), 52.
- Di Stefano, V., Battaglia, G., Giustino, V., Gagliardo, A., D’Aleo, M., Giannini, O., ... & Brighina, F. (2021). Significant reduction of physical activity in patients with neuromuscular disease during COVID-19 pandemic: the long-term consequences of quarantine. Journal of neurology, 268, 20-26.
- Eime, R., Harvey, J., & Charity, M. (2024). Australian sport and physical activity behaviours pre, during and post-COVID-19. BMC Public Health, 24(1), 834.
- Elliott, S., Eime, R., Harvey, J., Charity, M., Drummond, M., Pankowiak, A., & Westerbeek, H. (2023). The impact of COVID-19 restrictions on perceived health and wellbeing of young Australian sport and physical activity participants. Youth & Society, 55(7), 1327-1347.
- Forlenza, O. V., & Stella, F. (2020). Impact of SARS-CoV-2 pandemic on mental health in the elderly: perspective from a psychogeriatric clinic at a tertiary hospital in São Paulo, Brazil. International psychogeriatrics, 32(10), 1147-1151.
- Fornili, M., Petri, D., Berrocal, C., Fiorentino, G., Ricceri, F., Macciotta, A., ... & Baglietto, L. (2021). Psychological distress in the academic population and its association with socio-demographic and lifestyle characteristics during COVID-19 pandemic lockdown: Results from a large multicenter Italian study. PLoS One, 16(3), e0248370.
- Green, M (2006). From 'Sport for All' to Not About 'Sport' at all?. Interrogating Sport Policy Interventions in the United Kingdom. European Sport Management Quarterly, 6(3), 217-238.
- Grubben, M., Wiertsema, S., Hoekman, R., & Kraaykamp, G. (2022). Is working from home during COVID-19 associated with increased sports participation? Contexts of sports, sports location and socioeconomic inequality. International Journal of Environmental Research and Public Health, 19(16), 10027.
- Hammami, A., Harrabi, B., Mohr, M., & Krustrup, (2020). Physical activity and coronavirus disease 2019 (COVID-19): specific recommendations for home-based physical training. Managing Sport and Leisure, 20,1-6.
- Hedenborg, S., Fredman, P., Hansen, A. S., & Wolf-Watz, D. (2024). Outdoorification of sports and recreation: a leisure transformation under the COVID-19 pandemic in Sweden. Annals of Leisure Research, 27(1), 36-54
- Hoekman, R., Grubben, M., & Kraaykamp, G. (2024). Bouncing back or staying inactive? The social inequality in sport participation before, during and after the COVID-pandemic. Leisure Studies, 43(2), 342-351.
- Jungwirth, D., Angerer, M., & Haluza, D. (2022). The Impact of COVID-19 on Physical Activity and Life Satisfaction of Golfers: A Cross-Sectional Study in German-Speaking Countries. Frontiers in Sports and Active Living, 4, 913244.
- Kemmelmeier, M., & Kühnen, U. (2012). Culture as process: The dynamics of cultural stability and change.
- Kim, D. K., Choi, C., & Park, S. U. (2023). Relationship between sports policy, policy satisfaction, and participation intention during COVID-19 in Korea. Sage Open, 13(4), 21582440231219537.
- LaForge-MacKenzie, K., Tombeau Cost, K., Tsujimoto, K. C., Crosbie, J., Charach, A., Anagnostou, E., ... & Korczak, D. J. (2022). Participating in extracurricular activities and school sports during the COVID-19 pandemic: Associations with child and youth mental health. Frontiers in Sports and Active Living, 4, 936041.
- Lee, O., Park, S., Kim, Y., & So, W. Y. (2022, January). Participation in sports activities before and after the outbreak of COVID-19: analysis of data from the 2020 Korea national sports participation survey. In Healthcare(Vol. 10, No. 1, p. 122). MDPI.
- Liu, J., Zhang, C. C., Zhang, S. Q., Wang, J. H., Xu, R. R., Yang, S. L., ... & Tang, X. D. (2023). Clinical factors affecting platelet growth in the treatment of aplastic anemia by tonifying kidney and generating blood. World Journal of Traditional Chinese Medicine, 9(4), 438-446.
- McGuine, T., Biese, K., Hetzel, S., Schwarz, A., Reardon, C., Bell, D., ... & Watson, A. (2022). A multi-year assessment of sport participation during the COVID-19 pandemic on the health of adolescent athletes. Journal of Athletic Training.
- Mutz, M., Müller, J., & Reimers, A. K. (2021). Use of digital media for home-based sports activities during the COVID-19 pandemic: results from the German SPOVID survey. International Journal of Environmental Research and Public Health, 18(9), 1-12.
- Nandakumar, M., Ingalhalli, V., & Devaki, K. K. (2020). What drives satisfaction and willingness to pay for sports facilities? Survey results of users of government sports facilities in India. GIS Business, 15(4), 512-530.
- Pascarella, G., Strumia, A., Piliego, C., Bruno, F., Del Buono, R., Costa, F., ... & Agrò, F. E. (2020). COVID‐19 diagnosis and management: a comprehensive review. Journal of internal medicine, 288(2), 192-206.
- Pillay, L., van Rensburg, D. C. C. J., van Rensburg, A. J., Ramagole, D. A., Holtzhausen, L., Dijkstra, H. P., & Cronje, T. (2020). Nowhere to hide: The significant impact of coronavirus disease 2019 (COVID-19) measures on elite and semi-elite South African athletes. Journal of science and medicine in sport, 23(7), 670-679.
- Pranata, D. Y. (2020). Aktivitas olahraga masyarakat pada masa pandemi covid-19 berdasarkan usia. Altius: Jurnal Ilmu Olahraga Dan Kesehatan, 9(2), 32-38.
- Staley, K., Randle, E., Donaldson, A., Seal, E., Burnett, D., Thorn, L., ... & Nicholson, M. (2024). Returning to sport after a COVID-19 shutdown: Understanding the challenges facing community sport clubs. Managing Sport and Leisure, 29(1), 107-127.
- Sun, Х., & Ding, Ю. (2024). Analyzing the dilemma and countermeasures of Sino-Russian sports and cultural exchange and cooperation in the post-epidemic era. Modern Humanities Success, 5(252-259).
- Thibaut, E., Constandt, B., De Bosscher, V., Willem, A., Ricour, M., & Scheerder, J. (2023). Sports participation during a lockdown. How COVID-19 changed the sports frequency and motivation of participants in club, event, and online sports. In Lockdown Leisure(pp. 100-113). Routledge.
- Toselli, S., Bragonzoni, L., Grigoletto, A., Masini, A., Marini, S., Barone, G., ... & Dallolio, L. (2022). Effect of a park-based physical activity intervention on psychological wellbeing at the time of COVID-19. International Journal of Environmental Research and Public Health, 19(10), 6028.
- Watson, A., & Koontz, J. S. (2021). Youth sports in the wake of COVID-19: a call for change. British journal of sports medicine, 55(14), 764-764.
)