تحلیلی بر روابط تعاملی راهبردهای فدراسیون بدمینتون جمهوری اسلامی ایران در جهت کسب مدال در بازی‌های آسیایی 2026 در بخش زنان و مردان

سینا بیات[1]

فریبا محمدیان[2]

زهرا نوبخت رمضانی[3]

  10.22034/ssys.2023.2920.3130     

   تاریخ دریافت مقاله: 10/05/1402                                  

      تاریخ پذیرش مقاله: 10/07/1402

مقدمه

با افزایش چشمگیر نقش ورزش در توسعه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و حتی سیاسی کشورها، پیشرفت در زمینه ورزشی یکی از اولویت‌های راهبردی متولیان و برنامه ریزان کشورهای مختلف دنیا تبدیل‌شده است. واحدهای تصمیم‌گیرنده سازمان‌ها و فدراسیون‌های ورزشی  برای رسیدن به اهداف بلندمدت که بتواند به رشد و توسعه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و... کمک کنند نیاز به برنامه‌ریزی استراتژیک و سیستمی دارند(علیزاده،1397). ورزش در زﻧﺪﮔﯽ اﻧﺴﺎن ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺑﺴﯿﺎر ﺑﺎﻻﯾﯽ را ﺑﻪ ﺧﻮد اﺧﺘﺼﺎص داده اﺳﺖ، زﯾﺮا در ﺟﻬﺎن ﮐﻨﻮﻧﯽ ورزش ﺗﻨﻬﺎ رﺳﺎﻟﺖ ﺗﺮﺑﯿﺖ و ﺗﻘﻮﯾﺖ ﺟﺴﻢ را ﺑﺮ ﻋﻬﺪه نمی‌گیرد، ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮای دﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﺑﺴﯿﺎری از اﻫﺪاف ﺳﯿﺎﺳﯽ، ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ و اﻗﺘﺼﺎدی ﺟﺎﻣﻌﻪ از ﻋﺎﻣﻞ پرتحرک و پرجاذبه ورزش اﺳﺘﻔﺎده می‌شود و اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺗﺎ آﻧﺠﺎ ﭘﯿﺸﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﺎه در ﻣﺴﺎﺑﻘﺎت بین‌المللی و ﺑﯿﻦ منطقه‌ای اﻫﺪاف ﺳﯿﺎﺳﯽ، اﻗﺘﺼﺎدی و ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ورزش اﺻﻞ ﺗﺮﺑﯿﺖ و ﺗﻘﻮﯾﺖ ﺟﺴﻢ را تحت‌الشعاع ﺧﻮد ﻗﺮار داده اﺳﺖ. ﻟﺰوم ﺗﺪوﯾﻦ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺆﺛﺮ در رﺷﺪ و ﺗﻮﺳﻌﻪ ورزش می‌تواند در ﻧﯿﻞ ﺑﻪ اﻫﺪاف و سیاست‌های اﺳﺘﺮاﺗﮋﯾﮏ دوﻟﺘﻤﺮدان ﻣﺆﺛﺮ واﻗﻊ ﮔﺮدد (چوپانی، 1394).

درمجموع ورزش یکی از اموری است که در جهان به‌صورت جدّی مطرح بوده و از جهات مختلف دارای اهمیت می‌باشد، برخی از ابعاد اهمیت ورزش در سطح ملی عبارت‌اند:

- اهمیت ورزش در ارتقاء سطح سلامت جسمی و روانی در جامعه (کریستو[4]و همکاران ،2017) .

- اهمیت دیپلماتیک ورزش‌های قهرمانی در سطح بین‌الملل و اولویت کسب مقام‌های ورزشی و ایجاد وجهه جهانی در رقابت‌های بین‌المللی (نا و دالر ، 2015).

در این راستا نقش مدیریت در سازمان‌های ورزشی امروزی به ویژه اگر با رویکردی استراتژیک و برنامه محور همراه باشد، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در دنیای در حال رشد و توسعه کنونی، ورزش و بسیاری از سازمان‌های ورزشی به‌سرعت در حال پیشرفت و تغییر هستند که در اکثر موارد، رویکرد استراتژیک سازمان‌های ذیربط موضوعی تعیین‌کننده بوده است. امروزه سازمان‌های ورزشی همانند سازمان‌های غیر ورزشی در معرض تغییر و تحولات محیطی و جهانی قرار دارند و با مسائل ویژه خود دست به گریبانند. در اﯾﻦ راﺑﻄﻪ کریمادیس ﮔﺰارش ﮐﺮده اﺳﺖ ﮐﻪ بخش‌های ورزﺷﯽ ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻼﺗﯽ ﻫﻤﭽﻮن دوره‌های ﻧﺰول، ﻗﻮاﻧﯿﻦ و ﻣﻘﺮرات دوﻟﺘﯽ محدودکننده، ﻣﺸﮑﻼت ﻣﺎﻟﯽ و ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ در ﻣﺤﯿﻂ رﻗﺎﺑﺘﯽ ﻧﺎﺷﯽ از ﺗﻐﯿﯿﺮات ﻣﺤﯿﻄﯽ به‌ویژه در ﺑﺨﺶ ﺧﺪﻣﺎت ورزﺷﯽ مواجه‌اند (نادری نسب، 1389). درگذشته سازمان‌های ورزشی از طریق واکنش و مقابله با چالش‌ها و تغییرات جدید کسب‌وکار خود را حفظ می‌کردند، ولی امروزه تغییرات، بسیار سریع اتفاق می‌افتد و اغلب غیرقابل‌پیش‌بینی هستند. بر این اساس سازمان‌های ورزشی برای مقابله با این تغییرات باید به فکر چاره باشند و همچنین به مدیریت پویا یا پیش‌بینی رویدادهای آینده نیازمندند که آن مدیریت و برنامه‌ریزی معادل برنامه‌ریزی استراتژیک است (رستمی، 1392).

گستردگی فعّالیت های ورزش قهرمانی به عنوان بخش عمده‌ای از فعالیت‌های نظام ورزشی کشور ایجاب می‌نماید تا نظام جامع، راهبردی و مدونی بر آن حاکم باشد. برمبنای چنین برنامه جامع و استراتژیکی ورزش خواهد توانست بدون تأثیرپذیری از شرایط مدیریتی حاکم؛ حرکت توأم با موفقیّت خود را استمرار بخشد. زمانی که مأموریت‌ها و متعاقب آن اهداف و راه‌حل‌های تحقق اهداف به‌صورت جامع و تدوین‌شده باشد؛ طبعاً یکپارچگی حرکت سیستم و هماهنگی زیرمجموعه‌های آن در راستای مأموریت و اهداف به وجود آمده و تغییر ناگهانی مدیر، همه حرکت‌ها را متوقف نخواهد کرد (چوپانی، 1394). ﺑﺮرﺳﯽ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺑﺮﺧﯽ از سازمان‌های ورزﺷﯽ ﻧﯿﺰ ﺣﺎﮐﯽ از اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ سازمان‌هایی ﮐﻪ ﺑﺮای اﻧﺠﺎم ﻣﺄﻣﻮرﯾﺖ و دﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﻪ اﻫﺪاف ﺧﻮد از ﻣﺪﯾﺮﯾﺘﯽ ﻗﻮی و ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ برنامه‌ریزی راﻫﺒﺮدی اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮدﻧﺪ، در ﻓﻌﺎﻟﯿﺖﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ازﺟﻤﻠﻪ ورزش ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﯽ ﺑﻪ موفقیت‌های ﭼﺸﻤﮕﯿﺮی دﺳﺖ ﯾﺎﻓﺘﻨﺪ. ﺑﺮای ﻧﻤﻮﻧﻪ، ﮐﺸﻮر ﭼﯿﻦ از رﺗﺒﻪ ﭼﻬﺎرم اﻟﻤﭙﯿﮏ 1996 آﺗﻼﻧﺘﺎ ﺑﻪ رﺗﺒﻪ ﺳﻮم در اﻟﻤﭙﯿﮏ 2000 ﺳﯿﺪﻧﯽ، رﺗﺒﻪ دوم در اﻟﻤﭙﯿﮏ 2004 آﺗﻦ و رﺗﺒﻪ اول اﻟﻤﭙﯿﮏ 2008 ﭘﮑﻦ دست‌یافت. اﺳﺘﺮاﻟﯿﺎ ﻧﯿﺰ از رﺗﺒﻪ ﻫﻔﺘﻢ در اﻟﻤﭙﯿﮏ آﺗﻼﻧﺘﺎ، ﺑﻪ رتبه‌های ﭼﻬﺎرم در اﻟﻤﭙﯿﮏ ﺳﯿﺪﻧﯽ و آﺗﻦ دست‌یافت (ﺳﯿﻒ ﭘﻨﺎﻫﯽ و همکاران، 1390).

اگرچه بدمینتون در انگلستان متولد شد اما آسیایی‌ها بدمینتون را از آن خود کردند. چین و اندونزی دو کشوری هستند که مقتدرانه در مسابقات بین‌المللی این رشته شرکت می‌کنند و مسابقات این رشته مردم زیادی را متوجه خود می‌کند. این دو کشور مجموعاً به‌طور اعجاب‌انگیزی تاکنون ۷۰ درصد از مسابقات BWF [5]را برنده شده‌اند و در ۲۳ مسابقه (جام توماس) همواره آسیایی‌ها برنده بوده‌اند. در جام اوبر کاپ[6]نیز آخرین ۱۵ عنوان برتر جهان را آسیایی‌ها از آن خود کرده‌اند و از میان ۶۱ مدال اهداشده در مسابقات المپیک این رشته آسیایی‌ها ۵۴ عدد آن را تصاحب کرده‌اند. وضعیت و جایگاه فعلی ورزش بدمینتون در کشور و روند تغییرات مقام‌های کسب‌شده در عرصه‌های بین‌المللی در طول تاریخ این ورزش، به روشنی ضعف برنامه‌ریزی راهبردی را در این حوزه نشان می‌دهد. با این حال ایران تابه‌حال هیچ مقامی در بازی‌های المپیک، بازی‌های آسیایی، قهرمانی آسیا کسب نکرده است و بهترین مقام ایران کسب مقام اولی در مسابقات غرب آسیا می‌باشد. با توجه به دره بندی اعلامی توسط فدراسیون جهانی جایگاه فدراسیون جمهوری اسلامی ایران در سال 2011 رتبه 58 جهان و در سال 2019 به رتبه 66 جهانی تنزل پیداکرده است. در همین راستا بهترین جایگاه ورزشکاران مرد کشور متعلق به امیر جباری با جایگاه 277 و نفرات بعد با فاصله بسیار زیاد در رتبه‌های بالاتر از 500 قرار دارند و در بخش خانم‌ها نیز بهترین جایگاه متعلق به خانم ثریا آقایی (جایگاه 100) و ثمین عابد خجسته (جایگاه 178) می‌باشد. رتبه ایران در سال 2022 و همچنین تنزل جایگاه بازیکنان برتر بدمینتون ایران، به‌روشنی فقدان برنامه‌ راهبردی را در این ورزش نشان می‌دهد.

بااین‌حال و به طور کلی، هرساله منابع بسیاری صرف قهرمان پروری ورزشکاران ایران می‌شود که عدم توجه به عوامل محدودکننده عملکرد ورزشی، باعث اتلاف منابع مالی و انسانی می‌گردد. در این بین، شناسایی و پرداختن به جنبه‌ها و مکانیسم‌هایی که مسئول ایجاد چنین ناکامی‌هایی می‌باشند، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. یکی از برجسته‌ترین ویژگی کشورهای توسعه‌یافته، توجه به دانش مدیریت به عنوان یکی از ضروریات بلامنازع پیشرفت، توسعه و رشد اقتصادی و اجتماعی است. آنچه به‌عنوان اصلی‌ترین کارکرد مدیریت (در سطوح مختلف) هر کشور موردبحث است، همانا برنامه‌ریزی و تلاش برای نیل به هدف‌های پیش‌بینی شده در آن می باشد. رخدادهای چند دهه گذشته همراه با نیازهای جدید حادث در این سال‌ها از آن‌چنان خصوصیتی برخوردارند که با تکیه صرف بر برنامه‌های متداول و غیر منعطف نمی‌توان با این رخدادها و نیازها مقابله و همگامی کرد. در ایران طی سال‌های گذشته تلاش‌هایی صورت گرفته تا با رویکرد علمی به ورزش، راه را برای موفقیت ورزشکاران ایرانی در میادین بین‌المللی هموارتر سازند. بااین‌حال بدون وجود برنامه‌های راهبردی متناسب با برنامه‌های توسعه ملی، برنامه‌های ملی نیز به سرانجامی نخواهند رسید. بااین‌حال و با توجه به لزوم برنامه‌ریزی شایسته و کارآمد در جهت توسعه ورزش قهرمانی و مدال‌آوری بین‌المللی، هدف از پژوهش حاضر تحلیلی بر روابط تعاملی راهبردهای فدراسیون بدمینتون جمهوری اسلامی ایران در جهت کسب مدال دربازی‌های آسیایی 2026 در بخش زنان و مردان می‌باشد.

روش‌شناسی

تحقیق حاضر ازجمله تحقیقات آمیخته می‌باشد که به‌صورت روش‌های کیفی و کمی انجام گردید و با توجه به کاربرد آن در محیط‌های ورزشی ازجمله تحقیقات کاربردی می‌باشد. در بخش کیفی از روش دلفی فازی و در بخش کمی از روش دیمتل استفاده گردید. روش گردآوری اطلاعات در تحقیق حاضر به‌صورت میدانی بود. جامعة آماری پژوهش حاضر شامل خبرگان مدیریت ورزشی و متخصص در حوزه برنامه‌ریزی استراتژیک(نگارش حداقل دو مقاله پژوهشی در زمینه برنامه استراتژیک)، خبرگان ورزش بدمینتون کشور(مربیان(درجه 1 و بین‌المللی)، داوران(درجه 1 و بین‌المللی)، مدیران تیم‌ها(باسابقه بیش از 10 سال تیم داری) و ورزشکاران نخبه(دارای مدال در مسابقات بین‌المللی) بدمینتون با حداقل تحصیلات کارشناسی) و مدیران فدراسیون بدمینتون و رؤسای هیئت­های استانی بدمینتون که دارای تحصیلات کارشناسی ارشد و دکتری بودند می‌باشد. به‌منظور شناسایی این نمونه‌ها، از روش نمونه­گیری هدفمند استفاده گردید. درنهایت تعداد 33 نفر به‌عنوان نمونه تحقیق مشخص گردیدند. به عبارتی با توجه به ماهیت روش کمی پژوهش (رویکرد دیمتل) که نیاز به خبرگان و افراد آگاه به موضوع پژوهش دارند؛ لذا جامعه آماری پژوهش در بخش کیفی و کمی یکسان بود.

ابزار گردآوری تحقیق حاضر در بخش کیفی، مصاحبه نیمه ساختاریافته می‌باشد. همچنین با توجه به مصاحبه‌های انجام‌شده، عواملی شناسایی گردید که این عوامل به‌عنوان ابزار گردآوری تحقیق در بخش کمی استفاده گردید. این پرسشنامه به دو بخش کلی ویژگی­های جمعیت شناختی و سؤال­های آن‌که با توجه روش دیمتل طراحی‌شده بود. روایی این پرسشنامه با توجه به بررسی نظرات خبرگان مورد تأیید قرار گرفت. میزان پایایی کلی این پرسشنامه نیز پس از محاسبه آلفای کرونباخ، 83/0 مشخص گردید. همچنین در قسمت تجزیه‌وتحلیل کمی تحقیق، از روش دیمتل استفاده شد. به علت اینکه روش دیمتل روابط میان عوامل را موردبررسی قرار می‌دهد و مشخص می‌نماید که تأثیر بر یک عامل سبب تأثیرگذاری بر سایر عوامل می‌گردد از روش فوق جهت مطالعه و تحلیل روابط میان عوامل مؤثر بر توسعه تکریم ارباب‌رجوع در وزارت ورزش و جوانان استفاده گردید. کلیه فرایند تجزیه‌وتحلیل داده‌های تحقیق در نرم‌افزار EXEL انجام شد.

یافته‌های پژوهش

یافته‌های توصیفی مربوط به نمونه‌های آماری تحقیق حاضر در جدول 1 به نمایش گذاشته‌شده است.

جدول 1. یافته‌های توصیفی تحقیق

بر اساس ادبیات پژوهش و نظرات تخصصی خبرگان درمجموع 50 عامل شناسایی‌شده است. برای غربال شاخص‌ها از رویکرد دلفی فازی استفاده‌شده است. طی مراحل که در چهار راند صورت گرفت، 43 شاخص در راند اول، 39 شاخص در راند دوم و 36 شاخص در راند سوم موردپذیرش قرار گرفتند و در راند چهارم به دلیل اینکه مقدار تمامی شاخص‌ها بیشتر از 7/0 بود تحلیل دلفی فازی متوقف گردید. نتایج حاصل از راندهای دلفی در جدول 2 ارائه گردیده است.

جدول 2. مراحل دلفی فازی

پس از اتمام راندهای دلفی، شاخص‌های باقیمانده در قالب 10 بعد و 36 زیر مؤلفه دسته‌بندی گردیدند. به‌صورتی که 10 بعد شامل ساختار سازمانی و تشکیلات، زیرساخت‌ها و امکانات، منابع انسانی، اقتصادی، ارتباطی، آموزشی، استعدادیابی، رویدادهای ورزشی، باشگاه‌های بدمینتون و برنامه­ریزی می‌باشد. در ادامه این تحقیق جهت انجام روش دیمتل از 10 مؤلفه جهت شناسایی روایط فین مابین عوامل شناسایی‌شده استفاده شد. در مرحله اول می‌بایستی روابط میان عوامل شناسایی‌شده مشخص گردد. بدین منظور از ماتریس ارتباطات کل استفاده گردید. جدول 3 ماتریس ارتباطات کل را نشان می‌دهد.

جدول 3. ماتریس ارتباطات کل

برای محاسبه ماتریس روابط داخلی باید ارزش آستانه محاسبه شود. با این روش می‌توان از روابط جزئی صرف‌نظر کرده و شبکه روابط قابل‌اعتنا یا و همان نقشه شبکه روابط را ترسیم کرد. تنها روابطی که مقادیر آن‌ها در ماتریس T از مقدار آستانه بزرگ‌تر باشد در نقشه شبکه روابط نمایش داده خواهد شد. برای محاسبه مقدار آستانه روابط کافی است تا میانگین مقادیر ماتریس T محاسبه شود. بعدازآنکه شدت آستانه تعیین شد، تمامی مقادیر ماتریس T که کوچک‌تر از آستانه باشد صفر شده یعنی آن رابطه علی در نظر گرفته نمی‌شود. در ادامه تحلیل دیمتل می‌بایستی مجموع سطرها و ستون‌های ماتریس  مشخص گردد. مجموع سطرها ( D) و ستون‌ها ( R) با توجه به فرمول‌های زیر به‌دست می‌آورده می‌شود.

سپس با توجه به D و R ، مقادیر D+R و D-R را به دست می‌آورده می‌شود که به ترتیب نشان‌دهنده میزان تعامل و قدرت تأثیرگذاری عوامل هستند.

خروجی نهائی روش دیمتل در جدول 4 به نمایش گذاشته‌شده است.

جدول 4. نتایج روش دیمتل

با توجه به نتایج جدول بالا مشخص گردید که ساختار سازمانی و تشکیلات، زیرساخت­ها و امکانات، منابع انسانی، اقتصادی، ارتباطی، آموزشی و برنامه­ریزی به‌عنوان عوامل علی و عوامل استعدادیابی، رویدادهای ورزشی و باشگاه.­های بدمینتون به‌عنوان عوامل معلولی مشخص گردید. مطابق با این روابط مشخص گردید که نقش ساختار سازمانی و تشکیلات، زیرساخت­ها و امکانات، منابع انسانی، اقتصادی، ارتباطی، آموزشی و برنامه­ریزی در بروز و شکل‌گیری سایر عوامل در جهت کسب مدال در بازی‌های آسیایی 2026 در بخش زنان و مردان فدراسیون بدمینتون جمهوری اسلامی ایران مهم و مشخص می‌باشد.

بحث و نتیجه‌گیری

تحقیق حاضر باهدف تحلیلی بر روابط تعاملی راهبردهای فدراسیون بدمینتون جمهوری اسلامی ایران در جهت کسب مدال در بازی‌های آسیایی 2026 در بخش زنان و مردان، طراحی و اجرا گردید. در این راستا جهت انجام روش دیمتل از 10 مؤلفه ساختار سازمانی و تشکیلات، زیرساخت‌ها و امکانات، منابع انسانی، اقتصادی، ارتباطی، آموزشی، استعدادیابی، رویدادهای ورزشی، باشگاه‌های بدمینتون و برنامه­ریزی استفاده شد. با روابط مشخص گردید که نقش ساختار سازمانی و تشکیلات، زیرساخت­ها و امکانات، منابع انسانی، اقتصادی، ارتباطی، آموزشی و برنامه­ریزی در بروز و شکل‌گیری سایر عوامل در جهت کسب مدال در بازی‌های آسیایی 2026 در بخش زنان و مردان فدراسیون بدمینتون جمهوری اسلامی ایران مهم و مشخص می‌باشد.

در زمینه ساختار سازمانی و تشکیلات می­توان گفت که ساختار سازمانی عامل مهمی در اثربخشی(رادیسیک [7]و همکاران، 2023) و عملکرد سازمان(کانلیدیس[8]، 2022) محسوب می شود. همچنین، تغییرات محیطی باعث ایجاد تغییراتی شگرف در ساختار سازمان‌ها شده است؛ به طوری که دیگر، ساختارهای سنتی و مکانیکی جوابگوی تغییرات محیطی نمی­باشد و بسیاری از سازمان­های بزرگ گذشته به سبب ناتوانی در تطبیق خود با محیط از بین رفته‌اند. در محیط‌های بسیار پویای امروزی و به دلیل افزایش عملیات بین‌المللی سازمان­ها، ساختارها به‌سادگی منسوخ و قدیمی می­شوند. بیشتر سازمان­های ورزشی در جهان غرب در یک دهه گذشته به سمت شکل سازمانی بوروکراتیک حرکت کرده‌اند. درواقع، هر یک از کشورهای توسعه‌یافته بر مبنای اسناد بالادستی کشور خودشان، برای امر ورزش، وظیفه‌ای را تعریف نموده و برای رسیدن به آن هدف و بر اساس داشته­هایشان نوع ساختار نهاد ورزش کشورشان را تبیین می­نمایند که آیا این نهاد به‌صورت وزارت، سازمان و یا ترکیبی با نهاد دیگر باشد. ازاین‌رو مهم‌ترین شاخص تدوین یک ساختار، قدرت هماهنگی آن با مأموریت­های معین‌شده و تقسیم کارهاست. بنابراین در این زمینه به دلایل مختلفی نیاز به هماهنگی‌هایی همچون تقسیم‌کار بین واحدهای مختلف یا موقعیت‌های سازمانی گوناگون، همبستگی و وابستگی واحدها و موقعیت­های کاری به هم و تحقق اهداف سازمان است. درنتیجه هماهنگی مجموعه‌ای از مکانیزم های ساختاری و انسانی است که برای مرتبط ساختن اعضای هر سازمان با یکدیگر برای تسهیل دررسیدن به اهداف و تضمین تحقق آن‌ها طراحی و بکار گرفته می­شود. سازمان­های خوب طراحی‌شده و خوب سازماندهی‌شده باید به اندازه کافی قدرت هماهنگی در خود داشته باشند. بنابراین بروز ناهماهنگی بهترین دلیل برای تجدید ساختار یک سازمان می­باشد. با این حال فدراسیون بدمینتون جمهوری اسلامی ایران می‌بایست با پویا سازی ساختار خود و تمرکز بر چابکی ساختار سازمانی زمینه بهبود عملکرد سازمانی خویش را فراهم آورد و بر اهداف متمرکز شده با بهبود هماهنگی بین بخش‌های مختلف زمینه دستیابی به اهداف را تسهیل کنند. 

در زمینه زیرساخت­ها و امکانات دی بوسچر (2018) بیان نمود توجه به توسعه ورزش قهرمانی، لزوم طراحی مقیاسی برای خط مشی‌ها و سیاست‌گذاری‌های موفق عملکردی و درک نظری از اندازه‌گیری، ارزیابی و نظارت بر راهبردهای‌های مؤثر دولت‌ها را با پیروی از یک مدل منطقی شامل ورودی‌ها، خروجی‌ها، خروجی‌ها، نتایج و تأثیر آن‌ها نمایان می‌نماید. همچنین دی بوسچر و همکاران (2015) اظهار داشتند که تغییرات فنی مانند میزان تأکید و توجه بر رویکردهای علمی برای استعدادیابی، میزان پیوستگی سیستماتیک سیاست‌های توسعه ورزش قهرمانی دولتی، مقایسه ورزشکاران و مربیان و دیدگاه و نگرش مردم به ورزش و تصمیم‌گیری‌های خط مشی یا سیاستی در سازمان‌های ورزشی با مقایسه ساختارها، زیرساخت­ها و امکانات ورزشی از عوامل تأثیرگذار در توسعه ورزش قهرمانی به شمار می‌روند. یافته‌های فراهانی و همکاران (1395) نشان داد فرصت‌های قابل توجه‌ای برای توسعه ورزش قهرمانی در کشور وجود دارد. برای توسعه ورزش قهرمانی ضروری است که امکانات، تجهیزات و اماکن ورزشی وجود داشته باشد. با توجه به این‌که دولت عزم جدی و توجه کافی به تکمیل پروژه‌های ناتمام ورزشی و تهیه و تدارک تجهیزات به روز برای ورزش کشور دارد، به نظر می‌رسد که مسئولان ورزش کشور از این فرصت و اعتبارات مختلفی که از بازی‌های المپیک جذب ورزش کشور می‌شود و همچنین وجود تجارب متخصصان علمی کشور می‌تواند در جهت تقویت نقاط قوت و کاهش ضعف‌های توسعه ورزش کشور استفاده بهینه‌ای ببرند.

در زمینه منابع انسانی، سند برنامه راهبردی چهارساله فدراسیون بدمینتون جمهوری اسلامی ایران (1396 تا 1399) حاکی از آن است که در گزارش وضع موجود در بخش فرآیند استعدادیابی در بخش پسران از مجموع 7260 نفر فراخوان شده، تعداد 1030 نفر مستعد شناسایی و تعداد 114 نفر جذب شده‌اند. در فرآیند استعدادیابی در بخش دختران از مجموع 6530 نفر فراخوان شده، تعداد 413 نفر مستعد و تعداد 70 نفر جذب‌شده‌اند. تعداد مربیان فعال استانی 2085 نفر و تعداد داوران 1669 نفر بوده‌اند. وضعیت هیئت‌های فعال استانی و شهرستانی نیز در 20 استان و شهرستان‌های زیر مجموعه به ثبت رسیده است. تعداد فضاهای ورزشی اختصاصی این فدراسیون در 15 استان دارای وضعیت فعال بوده است. (برنامه راهبردی چهارساله فدراسیون بدمینتون، 68: 1395). بخشی از یافته‌های سوتیریادو و بوسچر (2018) حاکی از آن است که موفقیت در مرحله اول مرهون انتخاب ورزشکاران با استعداد است. سازمان‌های ورزشی ملی باید ارتباط قوی با ذینفعان مختلف خود ایجاد کنند تا تلاش‌های خود را در یک‌جهت هماهنگ کنند و منابع خود را افزایش دهند. نتایج تحقیق شریف نژاد (1387) نیز نشان داد فرآیند کشف ورزشکاران بااستعداد برای شرکت در یک برنامه تمرینی سازماندهی شده، یکی از مهم‌ترین موضوعاتی است که امروزه در ورزش مطرح است. نتایج پژوهش فراهانی و همکاران (1383) نیز نشان داد موفقیت در ورزش قهرمانی درگرو استعداد ذاتی یا مادرزادی به‌عنوان یکی از مهم‌ترین عوامل در زمینة ورزش قهرمانی است. یافته‌های فرخی (1390) نیز نشان داد ورزش بدمینتون نیز با توجه به شکل فعالیت‌ها و نیازهای بدنی مرتبط با آن، به نوع بدنی خاصی نیازمند است. به‌عبارت‌دیگر، تیپ بدنی اکتومزومورف یا قامتی بلند، کشیده و تااندازه‌ای عضلانی، تیپ بدنی مطلوب بازیکن نخبة بدمینتون است. هر چند در بین نژادهای مختلف از نقاط گوناگون جهان تفاوت‌هایی در این مورد وجود دارد. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که بازیکنان آسیایی تیپ بدنی متوسط دارند و بازیکنان اروپایی و آفریقایی اکتومزومورف (آفریقایی‌ها اکتومورف تر) هستند. بااین‌حال، استثناهای متعدد نتیجه‌گیری را دشوار می‌کند. مسئله دیگر این است که اغلب تحقیقات در بدمینتون روی بازیکنان اروپایی صورت گرفته است، درحالی‌که به کشورهای صاحب‌نام آسیایی که در صحنة بین‌المللی برتری نیز دارند، کم توجهی شده است.

در زمینه عوامل اقتصادی، برگزگارد و همکاران (2007) مطرح نمودند که وجود رابطه خطی بین سرمایه‌گذاری و کسب مدال محل تردید است. ورزشکار قهرمان باید با پیروی از یک راهبرد ملی مدیریت شود. فرآیند پرورش قهرمان در همه رشته‌ها بین 8 تا 10 سال طول می‌کشد و حتی فرآیند تخصصی‌سازی بسیار زود و از 6-5 سالگی شروع می‌شود. بنابراین سازمان‌های ورزشی باید در تمام مراحل رشد آن‌ها را موردحمایت قرار دهند. مطالعه برگزگارد و همکاران (2007) به وضوح نشان می‌دهد که ورزش یک پدیده چند وجهی است. سیاست‌های ورزشی منعکس‌کننده نه تنها روند جهانی و تحولات، بلکه منعکس‌کننده هویت ملی و سنت‌ها و ویژگی‌های فرهنگی و سیاسی محلی است. دوگانگی فرآیندهای همزمان تجاری‌سازی و دولتی‌سازی در کانادا، انگلستان، آلمان و نروژ نشان می‌دهد که حتی در مورد همگرایی نیاز به توضیح و تجزیه‌وتحلیل تطبیقی سیاست‌های ورزشی احساس می‌شود.

از طرفی و بر اساس نتایج بدست آمده، توسعه برنامه‌های آموزشی و بازآموزی و برنامه‌ریزی کارآمد در این زمینه می‌تواند از جمله راهبرهای ارتقاء توانمندی‌های منابع انسانی فعال در برنامه راهبردی فدراسیون بدمینتون باشد. در این راستا بررسی نیازمندی‌های آموزشی و برنامه‌ریزی در جهت ارتقاء سطح دانش می‌تواند اهمیت زیادی داشته باشد. همسو با این یافته، لارا [9]و همکاران(2022) دریافتند که توسعه دانش مربیان و ارتقاء سطح فنی آنان می‌تواند زمینه بهبود عملکرد ورزشی ورزشکاران را ارتقاء دهد. بااین‌حال بهره‌گیری از مربیان و کارشناسان بین‌المللی در جهت مشاوره و ارتقاء دانش مربیان ملی می‌تواند زمینه توانمندسازی آنان را ارتقاء دهد.

در یک جمع‌بندی کلی می­توان بیان داشت که در عصر حاضر، ورزش به پدیده‌ای پیچیده و چندبعدی تبدیل‌شده است که توسعه آن مستلزم توجه به تمام آن ابعاد است. شناخت مسائل و راهبردهای توسعه ورزش قهرمانی کشور به‌ویژه در ورزش بدمینتون نیازمند نگاهی علمی و تجربی می‌باشد و در این مسیر، استفاده از تجارب جهانی راه میان‌بری است که می‌تواند هزینه دستیابی به توسعه را کاهش دهد. آن‎چه که مسلم است هیچ موفقیت یا شکستی را نمی‏توان به یک علت خاص منتسب دانست. پس جای هیچ گونه تردیدی نیست که مطالعه علمی و شناسایی مشکلات موجود در این حوزه از یک سو و تلاش برای مرتفع ساختن این مشکلات توسط مسئولان از سوی دیگر در ارتقای هرچه بیشتر آن موفقیت‏آمیز خواهد بود. حال آنکه، باید توجه داشت که جامعه تحقیق را خبرگان مدیریت ورزشی و متخصص در حوزه برنامه‌ریزی استراتژیک، خبرگان ورزش بدمینتون کشور(مربیان(درجه 1 و بین‌المللی)، داوران(درجه 1 و بین‌المللی)، مدیران تیم‌ها و ورزشکاران نخبه(دارای مدال در مسابقات بین‌المللی) بدمینتون و مدیران فدراسیون بدمینتون و رؤسای هیئت­های استانی بدمینتون که دارای تحصیلات کارشناسی ارشد و دکتری تشکیل داده‌اند و به راستی نظر آنان می‌تواند راهگشای موفقیت ورزش بدمینتون کشور و مدال‌آوری در بازی‌های آسیایی 2026 در بخش زنان و مردان باشد. با این حال توسعه ورزش بدمینتون مستلزم هماهنگی در بخش‌های مختلف به‌منظور هدایت اعتبارات موجود در حوزه ورزش بدمینتون می‌باشد.از طرفی با توجه به این که مسئولیت سازماندهی ورزش در کشور بر عهده وزارت ورزش و جوانان می‌باشد و مسئولیت فنی رشته‌های مختلف نیز بر عهده فدراسیون‌های ورزشی است، پیشنهاد می‌گردد با تشکیل کمیته‌ای با عنوان «کمیته سازماندهی رقابت‌های ورزشی» نسبت به تقسیم‌کار هدفمند برای برگزاری مسابقات ورزشی رشته بدمینتون اقدام شود تا هزینه کرد اعتبارات ورزش بدمینتون در مسابقات داخلی و آسیایی هدفمند گردد و توسعه ورزش بدمینتون با روند و سرعت مطلوب‌تری انجام شود. از طرفی بهره‌گیری از دانش کشورهای موفق در ورزش بدمینتون و استفاده از مربیان به نام و موفق در این حوزه می‌تواند اثربخش و شایان توجه باشد. مهم‌ترین محدودیت پژوهش حاضر، محدودیت تعمیم نتایج است. با توجه به اینکه داده‌های استفاده‌شده در زمینه رشته ورزشی موردمطالعه بوده است، لذا تعمیم نتایج حاصل از آن به سایر رشته‌های ورزشی، نیاز به تحقیق بیشتری دارد.