Document Type : Original Article

Authors

1 Sports Management, Faculty of Physical Education, Guilan University, Rasht, Iran

2 Department of Sports Management, Faculty of Physical Education, Guilan University, Rasht, Iran.

3 Associate Professor, Department of Management, Faculty of Literature and Humanities, Guilan University, Rasht, Iran.

Abstract

The purpose of the current research was to investigate the factors affecting alliances and strategic agreements in the development of public sports, and for this purpose, three main institutions in charge of sports and health (Ministry of Sports and Youth, Ministry of Education, and Organization of Municipalities) were investigated and analyzed. The research method of the current research is qualitative and based on the data theory of the foundation, and the analyzes were done based on Glaseri's method. The statistical population of the research included 315 documents and 16 people were experts in the field of public sports working in the above organizations and professors of sports management, the results included 50 conceptual categories and models of the strategic alliance for the development of public sports including drivers: 1- motivational/psychological including: encouragement and reward and motivation 2- management of volunteers including the presence of volunteers 3- infrastructure and facilities including the development of infrastructure, budget and facilities and processes: 1- Inter-organizational relations including: inter-organizational coordination, partnership of organizational resources and inter-organizational communication 2- Public relations including: media and publicity and information; Also, the result of the conceptual model of the strategic alliance for the development of public sports includes the management alliance, the structural alliance, the operational alliance, the policy alliance, and the financial and facilities alliance. The results showed that in order to achieve the development of public sports, all the institutions involved in this field should be united. act to witness an increase in the physical activity of people in the community through the development of public sports; Therefore, it is suggested that effective organizations in the development of sports cooperate with each other with full coordination in financial affairs, management to create infrastructure and public information to promote public sports.

Keywords

بررسی عوامل موثر بر اتحادهای استراتژیک در توسعه ورزش همگانی بر اساس نظریه داده بنیاد

بهنام عاشقی[1]

مهرعلی همتی نژاد[2]

 رحیم رمضانی نژاد[3]

 اسماعیل ملک خلاق[4]

   10.22034/ssys.2024.3339.3435                         

 تاریخ دریافت مقاله: 03/05/1403

                                                                                 تاریخ پذیرش مقاله: 15/07/1403

 

مقدمه

توسعه ورزش یکی از ابعاد توسعه کشورها محسوب می­شود که با ابعاد مهم دیگری مانند توسعه اقتصادی‌‌‌، اجتماعی و فرهنگی مرتبط است. توسعه ورزش فرایندی است که به موجب آن فرصت­ها، فرایندها، سیستم­ها و ساختار­ها به گونه­ای باید ایجاد شود تا افراد جامعه بتوانند در همه گروه­ها در ورزش و تفریحات شرکت کنند و یا عملکرد خود را به سطح مورد نظرشان ارتقاء بخشند (رمضانی‌نژاد و همکاران، 1394). در این میان، ورزش همگانی به سبب اثرات مطلوب و مساعدی که در ارضای نیازهای روانی و جسمانی افراد، مخصوصا نسل جوان دارد، بسیار حائز اهمیت است (التیامی­نیا و عزیزآبادی، 1394).

اولین مشخصۀ ایران 1404 که در سند چشم­انداز بیست سالۀ کشور بر آن تأکید شده است، توسعه تربیت بدنی و ورزش نیز به عنوان زمینه‌ساز تأمین و تربیت نیروی انسانی سالم و تندرست، بخشی از برنامه‌های توسعۀ ملی به شمار می‌آید (وقار کردآبادی، 1398). با وجود اینکه، طرح­ها و برنامه­های مختلفی جهت گسترش فعالیت­های ورزشی در اقشار مختلف انجام گردیده است اما شواهد نشان می‌دهد که بسیاری از برنامه­ها باموفقیت چندانی همراه نبوده است و حضور کمتر از 12 درصد از اقشار مختلف کشور در ورزش همگانی و تفریحی حتی در بهترین شرایط، موید این مطلب است (به نقل از شاه­رضایی و شیرزادی، 1395).

یکی‌از مهم­ترین موضوعاتی که برای رسیدن به توسعه ورزش همگانی باید به آن توجه کرد برنامه­ریزی و سیاست­گذاری بلند مدت می­باشد. استراتژی بزرگ­ترین کار سازمان است و نمی­توان بررسی آن را نادیده گرفت (سان­تزو[5]، 1401). به نظر می­رسد بررسی سیاست­های اعمال شده در حیطه­ ورزش همگانی و همچنین استراتژی­ها و روش­های بکار رفته در توسعه­ ورزش همگانی با افزایش مشارکت در اقشار مختلف همراه نبوده است تا جایی که اخیرا برای دستیابی به راهکارهای مناسب به سیاست­های گسترش این ورزش در کشورهای پیشرو در این عرصه روی آورده­اند (استینچر[6] و همکاران، 2023)، یکی‌از این سیاست­ها، پیمان­ها و اتحادهای استراتژیک است. اتحاد استراتژیک رابطه­ای قراردادی، بلندمدت و اختیاری میان دو یا چند سازمان مستقل است که برای بدست آوردن اهداف فردی یا سازمانی از طریق به اشتراک­گذاری یا ایجاد منابع طرح­ریزی می­شود (آرینو[7] و همکاران، 2004). این تعریف انواع روابط بین­سازمانی مانند سرمایه­گذاری مشترک، همکاری در تحقیق و توسعه، ساخت، اتحادهای چندجانبه و شراکت­های بخش خصوصی و دولتی را در بر می‌گیرد (گروسی‌مختارزاده و همکاران، 1398). در حقیقت استراتژی پیمان ترجمه چشم­انداز ماموریت به زبان اقدامات و اهداف است در طول سال­های گذشته دیدگاه مربوط به توسعه استراتژی برای پیمان­های استراتژیک جای خود را به تمرکز روی پیشنهادهای ارزشی یک پیمان داده است که به معنی مجموعه نیازهایی است که یک پیمان می­تواند برای اعضا و یا مشتریان که همان استفاده­کننده­گان از نتایج پیمان هستند می­باشد (پورتر و کرامر[8]، 2006). اتحاد و همکاری‌های استراتژی به سازمان‌ها در انجام و برگزاری رویدادها به منظور گسترش صنعت ورزش کمک می‌کند (موکانووا[9] و همکاران، 2024).

در عصر حاضر، سازمان‌ها دیگر قادر نیستند که به صورت انفرادی و با تکیه بر منابع خود به اهداف استراتژیک مورد نظر دست پیدا کنند از این­رو ناچارند که به همکاری­های مشترک با سایر سازمان­ها بپردازند و با پیمان­ها و همکاری­های مشترک و یا به عبارتی اتحادهای استراتژیک به اهداف کلان خود برسند (عاشقی و همتی­نژاد، 1401). پیمان­ها یا اتحادهای استراتژیک به همکاری­ها، سرمایه­گذاری، روابط و مشارکت میان سازمان­ها گفته می­شود که یک نوع استراتژی رشد و توسعه است. اتحاد­های استراتژیک معمولا در سه سطح صورت می­گیرد 1- سطح درون سازمانی 2- سطح برون سازمانی 3- سطح بین­المللی و معمولا این پیمان­ها میان دو کشور، سازمان یا شرکت برای بهره­گیری از فرصت­های محیطی یا مقابله با تحولات محیطی شکل می­گیرد. پیمان استراتژیک چیزی فراتر از مشارکت و همکاری است، چون اساس این پیمان­ها، یادگیری سازمانی[10] است (چایلد[11] و همکاران، 1397). از این­رو، سازمان­های مجری و اشاعه کننده ورزش همگانی به مانند وزارت ورزش و جوانان، وزارت آموزش و پرورش و سازمان شهرداری­ها می­بایست با همکاری و اتحاد با یکدیگر بر اساس یادگیری سازمانی و به اشتراک گذاری مواد فنی و افراد متخصص همچنین تخصیص منابع مالی به توسعه ورزش همگانی بپردازند.

تحلیل فرایندهایی که تا بحال در حوزه ورزش همگانی کشور با سیاست­های مختلف در سالیان گذشته به اجرا درآمده است، فرصت مناسبی جهت بررسی عوامل و محدودیت­های مربوط به این فرایندها می­باشد که احتمالا به توسعه ورزش همگانی کمک خواهد کرد (پزشکی و نیکویی، 1395).

تحقیقات در حوزه اتحاد و روابط بین سازمانی برای توسعه ورزش همگانی بسیار نادر است. در همین راستا: جوادی­پور و همکاران (1398) با بررسی عوامل موثر بر فرایند سیاست­گذاری نظام ورزش همگانی ایران به این نتیجه رسیدند که عوامل موثر در فرایند سیاست­گذاری ورزش همگانی شامل سیاست­های جاری، توصیه بزرگان، ادارات و سازمان­های ذی­ربط و مسئول، فرهنگ عمومی جامعه و رسانه­ها و مسائل مالی می­باشد.

شهریاری و همکاران (1400) در تدوین مدل معادلات ساختاری رابطه علی اتحاد استراتژیک، انعطاف­پذیری منابع انسانی و منابع تعارض سازمانی با مزیت‌های رقابتی در صنعت تولیدات ورزشی نشان دادند که اتحاد استراتژیک اثر مستقیم بر انعطاف­پذیری منابع انسانی دارد و به مدیران شرکت­های تولید کننده لوازم ورزشی پیشنهاد گردید که برای ارتقای مزیت رقابتی به اتحادهای استراتژیک وارد شوند تا بتوانند مزیت رقابتی موقتی را به یک مزیت رقابتی پایدار تبدیل نمایند، می­باشد. همچنین، عاشقی و همتی­نژاد (1401) با نگاهی به اتحادهای استراتژی برای ارتقاء مدیریت اوقات فراغت نشان دادند که­ سازمان­ها گردشگری، وزارت ورزش و جوانان و وزارت آموزش و پرورش با همکاری­های استراتژیک می­توانند در بهینه شدن اوقات فراغت جوانان کوشا باشند.

مامه­دیو و همکاران[12] (2019) نشان دادند که اتحاد استراتژیک می­تواند پیکربندی مجدد منابع و قابلیت­های موجود را تشویق کند. این پیکربندی‌های مجدد می‌تواند سبب سازگاری‌های تکاملی در این شرکت‌ها شود و رابطه‌های جدیدی را ایجاد می‌کنند، رن و لیو[13] (2021) در پژوهشی با ارزیابی کارایی ورزش همگانی چین نشان دادند که نقش جمعیت در افزایش کارایی ورزش همگانی تاثیرگذار است و برای حل مشکل نیز باید به زیرساخت­ها توجه و آنها را با توجه به زمان به­روزرسانی کرد. لی و همکاران[14] (2021) نیز توسعه نظام خدمات ورزش همگانی را در مناطق مرکزی و غربی (کشور چین) از منظر راهبرد ملی سلامت بررسی کردند نشان دادند که نیاز است تخصیص منطقی مالی و زیرساختی در همه مناطق کشور چین به صورت منطقی و عادلانه صورت گیرد تا در برنامه­ریزی برای توسعه ورزش همگانی خللی وارد نشود. شومورودوویچ[15] (2021) ویژگی­های نظری و عملی توسعه ورزش همگانی دانش­آموزان و جوانان را مورد بررسی قرار داد و دریافت که برای توسعه ورزش همگانی باید به برنامه­ریزی در آموزش پایه­ای توسط افراد متخصص ایجاد ساختارهای مناسب و ساخت برنامه­های آموزشی مناسب از طریق رسانه­ها می­بایست توجه ویژه نمود. چادویک و همکاران[16] (2023) در پژوهشی در مورد «شبکه­ها، استراتژی و ورزش: مورد گروه فوتبال شهر» نشان دادند در صورت همکاری استراتژیک و با نگاه به آینده می­توانند تیم­های فوتبال شهری را توسعه داده و به نتایج دلخواه برسند.

در رابطه با تحقیقات استراتژیک در ایران، عاشقی و همکاران (1403) با تحلیل محتوای کلیه مقالات چاپ شده در حوزه استراتژیک و ورزش، نشان دادند از مجموع 275 مقاله چاپ شده در حوزه مدیریت استراتژیک در ورزش (تا زمان نگارش این پژوهش) فقط تعداد 21 مقاله در مورد ورزش همگانی بود که از این تعداد 16 مورد در سطح ملی و تعداد 5 مورد در سطح استانی و منطقه­ای می­باشد، همین­طور بررسی مقالات مرتبط با حوزه مدیریت استراتژیک در ورزش نشان داد که پژوهشگران کمتر به موضوع پیمان­های استراتژیک و همکاری­های استراتژیک پرداخته‌اند که این موضوع با توجه به رشد انواع پیمان­ها و همکاری­های استراتژیک در سال­های اخیر نیازمند بررسی بیشتری است. تنها پژوهش صورت گرقته در این زمینه، پژوهش شهریاری و همکاران (1394) با شناسایی اتحادهای استراتژیک در توسعه گردشگری ورزشی استان­های شمالی ایران نشان دادند اتحاد در مدیریت دانش، سرمایه­گذاری، پژوهش و توسعه اتحاد در مدیریت و ساختار بالاترین درجه اهمیت را برای توسعه گردشگری ورزشی استان­های شمالی کشور است.

آنچه مشهود است سازمان‌های بسیاری در زمینه ورزش همگانی در کشور مشغول فعالیت هستند اما متاسفانه طبق آمار جهانی تمایل افراد به ورزش همگانی در کشور کم‌تر از حد متوسط جهانی بوده و می‌بایست برای رفع این مشکل سازمان‌های موثر در توسعه ورزش همگانی با همکاری با یکدیگر به گسترش و اعتلای ورزش همگانی و در نتیجه آن افزایش سلامت عمومی جامعه شکل گیرد؛ از این‌رو پژوهشگران با بررسی عوامل موثر اتحادهای استراتژیک در توسعه ورزش همگانی مرتبط با وزارت ورزش و جوانان، وزارت آموزش و پرورش و سازمان شهرداری‌ها سعی در یافتن مولفه‌های اصلی پیمان‌های استراتژیک به منظور توسعه ورزش همگانی کشور می‌باشند.

روش‌شناسی پژوهش

روش پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش جمع‌آوری داده­ها میدانی و در زمره تحقیقات کیفی می­باشد، این پژوهش بر اساس تئوری زمینه­ای و روش گلیزری[17] به شکل مصاحبه­های نیمه ساختار یافته شکل گرفت و جامعه آماری متناسب با هدف و چارچوب پژوهش برای فاز کیفی انتخاب شد. به طور مشخص جامعه آماری شامل دو جامعه انسانی (مدیران و معاونین وزارت ورزش و جوانان و وزارت علوم، اساتید مدیریت و مدیریت ورزشی کشور که تجربه پژوهش و یا کار اجرایی در ورزش همگانی را داشتند شهرداران یا معاونین آنها و اعضای شورای شهر که تجربه کار در ورزش همگانی را داشته­اند) و جامعه اطلاعاتی (منابع علمی، اسنادی و کتابخانه­ای) بود، نمونه آماری به تعداد قابل کفایت بر مبنای اشباع نظری (16 نفر و 315 سند) به روش هدفمند و در دسترس انتخاب و نظرخواهی گردید (جدول1). به همین علت در ابتدا از طریق مطالعه اسناد به چارچوب اولیه مصاحبه دست پیدا کرده و سپس نمونه آماری دعوت شده به مصاحبه بر اساس معیارهایی مانند سابقه حرفه­ای و تخصص متناسب گزینش و تا رسیدن به اشباع نظری، مورد نظرخواهی قرار گرفتند.

جدول 1. جامعه آماری

Table 1. Statistical community

نوع جامعه

گروه مطالعه

روش نمونه­گیری

نمونه

جامعه انسانی

اساتید مدیریت ورزشی

هدفمند و در دسترس

6 نفر

16 نفر

شهردار و معاونین شهردار و اعضای شورای شهر

هدفمند و در دسترس

3 نفر

مدیران و معاونین وزارت ورزش و جوانان

هدفمند و در دسترس

3 نفر

مدیران و معاونین وزارت آموزش و پرورش

هدفمند و در دسترس

4 نفر

جامعه اطلاعاتی

مقاله علمی‌پژوهشی

نظری از نوع قضاوتی و هدفمند

295 نسخه

315 نسخه

اسناد کتابخانه­ای (کتاب، پایان­نامه، طرح پژوهشی)

نظری از نوع قضاوتی و هدفمند

20 نسخه

در بخش میدانی با استفاده از مصاحبه اکتشافی نیمه هدایت شده (از متخصصان). به بررسی عوامل موثر اتحادهای استراتژیک در توسعه ورزش همگانی پرداخته شد؛ به‌طوری‌که محققان پس از هر مصاحبه به جمع­بندی لازم رسیده و اقدام به مصاحبه بعدی نموده­اند. جهت تحلیل یافته­ها از سه مرحله کدگذاری (کدگذاری باز، گزینشی و موضوعی) برای دسته­بندی مؤلفه‌های شناسایی شده استفاده گردید (به نقل از نظریان و همکاران، 1399). کدگذاری با استفاده از مطالعات قبلی و نظر متخصصان انجام شد. مدل پژوهش نیز بر اساس روابط شناسایی شده به‌صورت یک چارچوب سیستمی مفهومی ترسیم گردید. تحلیل یافته­ها از طریق روش­های چارچوب­بندی و کدگذاری مفهومی بر مبنای تحلیل سیستماتیک صورت گرفت.

شکل 1. مراحل کدگذاری (دانایی­فرد و اسلامی، 1389)

Figure 1. Coding steps (Danaei Fard and Eslami, 2010)

لازم به ذکر است به جهت جنبه نو بودن تحقیق و محدودیت احتمالی داده‌ها، از رویکرد مثلث‌سازی استفاده شده است، مثلث‌سازی به فرایند استفاده از رویکردها و منابع گوناگون جهت جمع‌آوری اطلاعات در تحقیق اطلاق می‌شود (اسکینر[18] و همکاران، 2014). با توجه به استفاده از شیوه مثلث‌سازی (استفاده از منابع چندگانه شامل منابع کتابخانه‌ای، گروه کانونی با کارشناسان و مصاحبه با متخصصان) در این تحقیق از موارد منابع متنوع به‌منظور جمع‌آوری اطلاعات استفاده شد و علاوه بر این، در پژوهش حاضر جهت سنجش روایی از معیارهای اسکینر، ادواردز و کوربت (2014) استفاده شده است (جدول 2).

جدول 2. روش­های اطمینان از روایی

Table 2. Validity verification methods

روش‌ها

نحوه اجرا در این پژوهش

درگیری طولانی‌مدت

افزایش حساسیت نظری، مشارکت عملی و ارتباط با مشارکت‌کنندگان برای ارزیابی برداشت‌های محقق

مشاهده پایدار

مشارکت عملی محقق و حضور در محیط مشارکت و اکتشاف جزئیات تجارب مشارکت‌کنندگان

بازرسی مجدد مسیر کسب اطلاعات

انجام بازرسی ادواری اطلاعات و کدهای به‌دست‌آمده به جهت پیشگیری از سوگیری و اطمینان از صحت، توسط محقق و یک همکار پژوهشی (محقق پسا دکتری مدیریت ورزشی)

چک کردن

بررسی اطلاعات به‌دست‌آمده به کمک گروه تحقیق و نظرسنجی از مصاحبه‌ شوندگان در خصوص نتایج

مثلث سازی

استفاده از منابع متعدد برای جمع‌آوری داده‌ها

مقایسه مستمر

مقایسه داده‌های به‌دست‌آمده از منابع مورد بررسی با سایر منابع به‌صورت مستمر در تمام طول تحقیق

برای محاسبه پایایی با روش توافق درون موضوعی دو کدگذار، از یک متخصص مدیریت ورزشی که در مراحل انجام پژوهش حضور داشته و از آگاهی مناسبی در خصوص این پژوهش برخوردار بود، درخواست شد تا به‌عنوان همکار در کدگذاری تحقیق شرکت کند. سپس محققان به همراه همکار، به‌عنوان نمونه 3 مورد از مصاحبه‌ها را کدگذاری کرده و درصد توافق درون موضوعی محاسبه شد. تعداد کل کدهای که به ثبت رسیده است معادل 51 کد، تعداد کل توافقات بین کدها معادل 21 می­باشد. همچنین، پایایی بین کدگذاران برای مصاحبه­های انجام‌گرفته در این پژوهش معادل 82 درصد است؛ لذا، با توجه به این که میزان پایایی بیشتر از 60 درصد می­باشد، قابلیت اعتماد کدگذاری­ها مورد تأیید بود و می­توان گفت که میزان پایایی تحلیل مصاحبۀ کنونی مناسب می­باشد( جدول 3).

شایان ذکر است میزان پایایی کدگذاری از فرمول زیر بدست می‌آید.

جدول 3. محاسبه پایایی یافته‌ها

Table 3. Reliability calculation of findings

ردیف

شماره مصاحبه

تعداد کل کدها

کدهای مورد توافق

 

عدم توافق

پایایی

1

1

18

8

 

3

89/0

2

8

14

6

 

2

86/0

3

16

19

7

 

3

74/0

جمع

51

21

 

8

82/0

نتایج پژوهش

پس از شروع جمع‌آوری مصاحبه‌ها، بلافاصله بعد از پایان هر مصاحبه (هر مصاحبه حدود 60 الی 90 دقیقه)، موارد گفته شده مورد تجزیه وتحلیل (کدگذاری مفهومی یا اولیه) قرار داده و با اخذ بازخورد از هر مصاحبه، محور مصاحبه‌های بعدی اصلاح شد؛ به عبارت دیگر، مسیر اجرای تحقیق بازطراحی گردید. در نهایت پس از انجام 14 مصاحبه عمیق ، اشباع نظری حاصل گشت و به‌منظور بالا بردن اعتماد به نتایج پژوهش، تعداد 2 مصاحبه دیگر نیز صورت گرفت و در این مرحله اشباع نظری در بعد مقوله‌های به‌دست آمده از کدهای مفهومی نیز حاصل گردید. مؤلفه‌های شناسایی شده در مطالعه کتابخانه‌ای و مصاحبه‌ها پس از غربال در چند مرحله، نهایتاً شامل 86 مورد بود که در نهایت پس از انجام مراحل کد گذاری به 50 مقوله دسته‌بندی شد (جدول 4).

جدول 4. نتایج کدگذاری

Table 4. Coding results

کدگذاری باز

محوری

گزینشی

v     تهیه جوایز و پاداش‌های مادی و مالی

v     استفاده رایگان از فضاهای ورزشی، برای مشارکت حداکثر افراد در ورزش همگانی

تشویق و پاداش

انگیزشی

/روان شناختی

v     ایجاد شرایط و بسترهای لازم برای مشارکت در ورزش

v     ایجاد انگیزه برای شرکت در فعالیت ورزشی در مدارس توسط اداره آموزش و پرورش هر منطقه

v     ایجاد شرایط انگیزشی در میان دانش‌آموزان توسط تمامی ارگان‌های متولی ورزش

انگیزه

v     ایجاد شورای ورزش و سلامتی از طرف دولت برای توسعه ورزش

v     ایجاد شرایط و بسترهای لازم برای مشارکت در ورزش توسط شهرداری­ها

v     انجام کارهای آموزشی و پرورشی توسط آموزش و پرورش

v     مدیریت و برنامه­ریزی توسط وزارت ورزش

هماهنگی بین سازمانی

روابط بین سازمانی

v     ایجاد بسترهای لازم برای آموزش افراد در آموزش و پرورش

v     هماهنگی با اداره ورزش برای استفاده از نیروهای متخصص آن اداره

v     هماهنگی بین سازمانی برای استفاده از نیروهای متخصص فعال در اداره ورزش

v     ایجاد شرایط مناسب برای هماهنگی بین ادارات برای جلوگیری از موازی کاری

v     هماهنگی بین سازمانی و استفاده از نیروهای متخصص در زمینه ساخت اماکن مختص به ورزش همگانی

شراکت منابع سازمانی

v     کمک­های بین سازمانی از طریق انتقال دانش افراد متخصص

v     هماهنگی بین سازمانی برای استفاده از نیروهای متخصص فعال در اداره ورزش

v     قانون­گذاری برای همکاری بین سازمانی توسط نهادهای حاکمیتی

v     استفاده مشترک از امکانات و زیرساخت­های ادارات مختلف جهت توسعه ورزشی

ارتباط بین سازمانی

v     ایجاد شراط و بسترهای لازم برای مشارکت در ورزش

v     ایجاد شراط و بسترهای لازم برای حضور خانواده­ها به عنوان تماشاگر

v     استفاده مشترک از امکانات و زیرساخت­های ادارات مختلف جهت توسعه ورزشی

v     در اختیار قرار دادن تجهیزات به سایر سازمان‌ها به منظور ساخت ساختارهای مورد نیاز ورزش همگانی

v     ایجاد فضای ورزشی در پارک­ها و فضای سبز توسط شهرداری­ها

توسعه زیرساخت­ها

زیرساخت و امکانات

v     تخصیص بودجه لازم جهت ایجاد ساختارهای مورد نیاز ورزش همگانی توسط دولت و استانداری­ها

v     اجرای عملیات ساخت و ساز ساختارهای مورد نیاز ورزش همگانی توسط شهرداری‌ها

v     در اختیار قرار دادن تجهیزات به سایر سازمان­ها به منظور ساخت ساختارهای مورد نیاز ورزش همگانی

v     تخصیص اماکن ورزشی به سازمان‌های دیگر به صورت رایگان برای برگزاری رویدادهای ورزشی

بودجه و امکانات

v     ایجاد بسترهای لازم برای برگزاری جشنواره­های ورزشی همگانی با استفاده از داوطلبان

v     ایجاد شرایط لازم برای حضور داوطلبان ورزشی برای برگزاری رویدادهای همگانی

v     ایجاد بسترهای لازم برای استفاده و حضور رایگان داوطلبان ورزشی در آن

حضور داوطلبان

مدیریت داوطلبان

v     برنامه­سازی توسط رسانه برای جذب افراد به ورزش همگانی

v     ایجاد بستری برای نشان دادن رویدادها در رسانه

v     توجه به نقش رسانه

رسانه

روابط عمومی

v     تبلیغ و تشویق جامعه به مشارکت در ورزش همگانی توسط وزارت آموزش و پرورش

v     تبلیغ و تشویق جامعه به مشارکت در ورزش همگانی توسط شهرداری­ها

تبلیغ و اطلاع­رسانی

v     اتحاد رسانه‌ای

v     اتحاد برای اطلاع‌رسانی رویدادها

v     اتحاد برای برگزاری رویدادها

اتحاد مدیریت

اتحاد استراتژیک توسعه ورزش همگانی

v     استفاده مشترک از امکانات

v     ساخت اماکن به صورت مشترک

v     ساخت ایستگاه‌های سلامت و ورزش

اتحاد ساختار

v     برگزاری مسابقات محله محور

v     برگزاری جشنواره‌های پیاده‌روی

v     برگزاری کلاس‌های آموزشی

اتحاد عملیاتی

v     اتحاد برای ایجاد قوانین مشترک

v     تسهیم دانش

v     ایجاد شورای ورزش و سلامتی

اتحاد سیاست‌گذاری

v     اتحاد مالی جهت تهیه پاداش‌ها

v     اتحاد جهت تامین بودجه برگزاری همایش‌ها

v     تخصیص بودجه برای ایجاد ساختارهای مورد نیاز

اتحاد مالی و امکاناتی

با توجه به کدگذاری‌های صورت گرفته، مدل مفهومی اتحاد استراتژیک توسعه ورزش همگانی به روش داده بنیاد (شیوه گلیزری) به شرح زیر می‌باشد.

شکل 2. مدل مفهومی اتحاد استراتژیک توسعه ورزش همگانی

Figure 2. Conceptual model of the strategic alliance for the development of public sports

بحث و نتیجه‌گیری

این پژوهش با هدف شناسایی چارچوب مفهومی اتحاد استراتژیک به منظور توسعه ورزش همگانی با مطالعه بر روی دستگاه‌های اجرایی مرتبط (وزارت ورزش و جوانان به عنوان متولی اصلی ورزش افراد جامعه، وزارت آموزش و پرورش به عنوان متولی آموزش افراد از سنین کودکی و سازمان شهرداری‌ها به عنوان ساختارساز) انجام شد، هدف از این مدل پژوهشی پیشنهاد ائتلاف راهبردی بین سازمان شهرداری‌ها، وزارت آموزش و پرورش و وزارت ورزش و جوانان برای ارتقای توسعه ورزش همگانی می‌باشد و به دنبال شناسایی عوامل کلیدی برای همکاری موفق و ترسیم چارچوبی برای اجرای موثر، که با ایجاد یک چارچوب جامع برای اتحاد استراتژیک و همکاری‌های متعاقب آن، تلاش‌های همه سازمان‌های درگیر را همسو می‌کند و با ایجاد یک اتحاد راهبردی بین سازمان شهرداری‌ها، وزارت آموزش و پرورش و وزارت ورزش و جوانان، با هدف تقویت همکاری و هماهنگی به دنبال توسعه ورزش همگانی در کشور می‌باشد.

مدل مفهومی اتحاد استراتژیک توسعه ورزش همگانی شامل پیشران‌ها که متشکل از سه مولفه اصلی: 1- انگیزشی/ روان‌شناختی شامل: تشویق و پاداش و انگیزه 2- مدیریت داوطلبان شامل حضور داوطلبان 3- زیرساخت و امکانات شامل توسعه زیرساخت‌ها و بودجه و امکانات می‌باشد. در طرف دیگر، فرایندها که متشکل از دو مولفه اصلی: 1- روابط بین سازمانی شامل: هماهنگی بین‌سازمانی، شراکت منابع سازمانی و ارتباط بین سازمانی 2- روابط عمومی شامل: رسانه و تبلیغ و اطلاع‌رسانی و همچنین پیامد مدل مفهومی اتحاد استراتژیک توسعه ورزش همگانی شامل اتحاد مدیریت، اتحاد ساختار، اتحاد عملیاتی، اتحاد سیاست‌گذاری و اتحاد مالی و امکاناتی می‌باشد.

 در پیشران‌ها تشویق و پاداش، نشان‌گر این می‌باشد که برای ترغیب افراد به فعالیت‌های بدنی و ورزش‌های همگانی می‌بایست از تشویق‌ها و پاداش‌ها استفاده کرد و این مسئله با برگزاری جشنواره‌های ورزش محلی، پیاده‌روی خانوادگی، ورزش‌های بومی محلی و موارد مختلف دیگر و جوایزی که در این جشنواره‌ها به افراد شرکت کننده داده می‌شود میسر می‌باشد. این بخش از پژوهش با پژوهش‌های (پارساجو و همکاران، 1397؛ حسینی و همکاران، 1397؛ نظری و قوامی، 1399؛ دای و منهاس[19]، 2020؛ اُزدمیر[20]، 2021؛ جاریونو و شوبکتی[21]، 2021) هم‌راستا می‌باشند. در مورد مولفه انگیزه می‌توان به انگیزه‌های سلامتی، زیبایی و تناسب اندام، کاهش وزن و تعاملات اجتماعی نام برد که با پژوهش‌های )حسینی و همکاران، 1397؛ پارساجو و همکاران، 1400؛ اُکتم و چینگُز[22]، 2023؛ پارکر[23] و همکاران، 2024). هم‌راستا می‌باشد. با توجه به مطالعات انجام شده عامل انگیزه یکی از پیشران‌های مهم در ترغیب و ترفیع افراد به انجام ورزش همگانی بوده و سازمان‌ها با ایجاد و افزایش انگیزه افراد می‌توانند موجب توسعه ورزش همگانی شوند.

پیشران دوم مدیریت داوطلبان است و با توجه به اینکه ورزش‌های همگانی که از بودجه کمی برای توسعه برخوردار می‌باشند، سازمان­های مرتبط با ورزش همگانی می‌بایست با بکارگیری و مدیریت داوطلبان ورزشی با توجه به همکاری‌های سازمانی و به منظور برگزاری رویدادهای ورزش همگانی به ترغیب و تشویق افراد به فعالیت بدنی و ورزش همگانی پرداخته شود. نتایج این بخش با پژوهش‌های (میرصفیان و همکاران، 1397؛ خلیل­زاده کوچمشکی و همکاران، 1400؛ هایدزیر[24] و همکاران، 2021؛ تکسیرا[25] و همکاران، 2023؛ میلر[26] و همکاران، 2024) هم‌راستا می‌باشند. با توجه به مطالعات گذشته داوطلبان بخش مهمی از ورزش‌های همگانی و تربیتی را تشکیل می‌دهند و به همین دلیل توجه به آنها باعث بوجود آمدن حس همکاری سازمان با افراد جامعه و ترغیب آنها به ورزش همگانی می‌شود.

پیشران سوم، زیرساخت و امکانات می‌باشد که از عوامل اصلی توسعه در هر بخش می‌باشد، تقریبا همه پژوهش­های انجام شده به اهمیت زیرساخت­ها به جهت توسعه ورزش اذعان داشته­اند، متاسفانه ورزش همگانی در مبحث زیرساخت­ها با اینکه نیاز چندانی به اماکن تخصصی ندارد، بسیار محجور مانده، ایستگاه­های سلامتی که در پارک­ها توسط شهرداری­ها در فضاهای سبز شهری تهیه شده اغلب غیر استاندارد و دارای مشکلات اساسی هستند، مسیرهای مختص دوچرخه در شهرها یا وجود ندارد و یا دچار اشکال می­باشند به نظر می­رسد برای احیای زیرساخت مرتبط با ورزش همگانی نیازمند عزم جدی سازمان­های درگیر با امر ورزش می­باشد. اما در مولفه دوم که بیانگر بودجه و امکانات هستند همان‌طور گفته شد می‌بایست با همکاری همه سازمان‌های درگیر و حمایت نهادهای حاکمیتی بودجه مورد نظر جهت توسعه ورزش همگانی و ترغیب افراد جامعه به انجام فعالیت‌های بدنی تامین شود. طبق نظر اکثر پژوهش‌ها، انجام و ایجاد زیرساخت‌ها با نهادهای حاکمیتی بوده و آنها می‌بایست برای ترویج و توسعه ورزش همگانی توجه ویژه‌ای به ترمیم و ایجاد زیرساخت‌های استاندارد برای این منظور کنند.

در مولفه هماهنگی بین سازمانی در پژوهش جاری آنچه که طبق نظر مصاحبه شوندگان می‌توان از هماهنگی بین سازمانی استنباط کرد این است که متولی اصلی ورزش (وزارت ورزش و جوانان) با همکاری وزارت آموزش و پرورش به آموزش سبک زندگی سلامت، توجه به ترکیب بدنی و سلامت عمومی جامعه با مشارکت ورزش زنان و مادران پرداخته و سازمان شهرداری­ها با ایجاد فضاها و جشنواره­ها سعی در ترغیب جامعه به فعالیت‌های بدنی و ورزش همگانی داشته باشند که این نتایج با پژوهش­های (حسن­نژادی و همکاران؛ عاشقی و همکاران، 1403؛ اکبری و همکاران، 2023؛ ویلیس و بارنس[27]، 2024) هم‌راستا می­باشد.

در مورد مولفه شراکت منابع انسانی، سازمان‌های مورد مطالعه می‌بایست در خصوص اشتراک گذاری نیروهای متخصص خود با سایر سازمان‌ها به منظور توسعه ورزش همگانی همکاری نمایند، اشتراک گذاشتن مربیان و داوران در زمان اجرای رویدادهای ورزش همگانی از جانب وزارت ورزش یکی از راه­های شراکت منابع انسانی می­باشد. سازمان شهرداری­ها و وزارت ورزش نیز با کادر اجرایی می­توانند به این امر کمک کنند. مولفه شراکت منابع انسانی در سازمان‌ها با نتایج پژوهش­های (عمادی و همکاران، 1399؛ دیزانی مکتبی و همکاران، 1400؛ پیزو[28] و همکاران، 2022) هم‌راستا می­باشد.

در مورد مولفه ارتباط بین‌سازمانی می‌توان بیان کرد که ارتباطات بین‌سازمانی به موضوعاتی نظیر اشتراک‌گذاری اطلاعات، شهرت، همکاری، ایجاد ائتلاف قدرت توجه می‌کند. این همکاری‌ها می‌بایست با کمک نهادهای حاکمیتی و زیر نظر آنها به توسعه مواردی که موجب ترغیب افراد جامعه به فعالیت بدنی و ورزش همگانی شود بیانجامد که با پژوهش‌های (آذری و همکاران، 1396؛ کیسینگ و متئو[29]، 2016) هم‌راستا می‌باشد. در فرایند روابط عمومی می‌توان اذعان داشت که رسانه در ترغیب، تبلیغ، آموزش و اطلاع‌رسانی افراد به انجام فعالیت بدنی نقش بسزایی داشته و توجه به آن از طرف سازمان‌های متولی ورزش می‌تواند موجب رشد و شکوفایی ورزش همگانی شود. نتایج این بخش با نتایج پژوهش‌های (مرادی و همکاران، 1400؛ عاشقی و همکاران، 1401؛ مشتاقی و همکاران، 1401؛ کیم[30] و همکاران، 2022) هم‌راستا می‌باشد.

در بخش پیامدها که در واقع هدف نهایی پژوهش است، وظیفه اصلی مدیریت اتحاد استراتژیک، ایجاد هماهنگی و نظارت بر فعالیت‌های اتحاد با هدف خلق ارزش که همان توسعه ورزش همگانی است و این اتحاد مدیریت شامل: روال‌ها، سیستم‌ها و رویه‌های سازمانی و بین‌سازمانی به منظور ایجاد وضعیت بهینه برای توسعه ورزش همگانی است و برای این منظور به نظارت و ارزیابی نهادهای حاکمیتی نیاز می‌باشد. نتایج این بخش با پژوهش‌های (آقاجانی و همکاران، 1393؛ اسدپناه، 1400) هم‌راستا می‌باشد.

در مولفه اتحاد ساختار سازمان‌های متولی می‌بایست با همکاری یکدیگر به ایجاد زیرساخت‌ها و تجهیز اماکن مورد استفاده عموم افراد جامعه اهتمام ورزند ایستگاه‌های و پارک‌ها و فضای سبز توسط سازمان‌شهرداری‌ها، اماکن و سالن‌های ورزش دانش‌آموزی و همچنین سالن‌های ورزشی احداث شده توسط وزارت ورزش و جوانان همگی مواردی هستند که می‌توانند به توسعه ورزش همگانی منجر شوند نتایج این بخش با پژوهش‌های (جلالی و همکاران، 1397؛ آلبرز[31] و همکاران، 2016) هم‌راستا می‌باشد.

در مولفه اتحاد عملیاتی که منظور اصلی اتحاد عملیاتی در واقع شرکت و همکاری نهادهای مرتبط در اجرا و انجام فرایندهای مختلف توسعه ورزش همگانی می‌باشد به عنوان مثال اجرای رویدادها، آموزش پرسنل و موارد مختلف دیگر که همگی در فاز اجرا قرار می‌گیرند. نتایج این بخش با پژوهش‌های (میری اصل و طالبی، 1397؛ آکپوتو[32]، 2016) هم‌راستا می‌باشد. در مولفه اتحاد سیاست‌گذاری سازمان‌های درگیر می‌بایست با هماهنگی همدیگر به تدوین برنامه‌های مختلف برای توسعه ورزش همگانی ‌می‌باشد و این سازمان‌ها با هماهنگی نهاد حاکمیتی به برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری در جهت توسعه ورزش همگانی گام بردارند. مولفه اتحاد سیاست‌گذاری با پژوهش (عاشقی و همتی‌نژاد، 1401؛ لین و دارنال[33]، 2015) هم‌راستا می‌باشد.

در مولفه اتحاد مالی و امکاناتی در واقع موضوع در اختیار قراردادن اماکن و تجهیزات تخصصی هر نهاد به نهاد دیگر به منظور توسعه ورزش همگانی بوده و در نظر دارد سازمان‌ها در زمان برگزاری جشنواره‌ها و رویدادهای مرتبط با ورزش همگانی امکانات، تجهیزات و منابع مالی خود را در اختیار سایر سازمان‌ها قرار داده تا به اهداف اصلی این پژوهش که توسعه ورزش همگانی است کمک شود که این بخش از پژوهش با پژوهش (اسدپناه، 1400؛ عاشقی و همتی‌نژاد، 1401؛ پیت[34] و همکاران، 2011) هم‌راستا می‌باشد.

 بخشد.

در پایان پیشنهاد می‌شود نهادهای حاکمیتی با سیاست‌گذاری‌های مجدد با توجه به ماهیت ورزش همگانی که موجب سلامتی افراد جامعه می‌باشد و با جلوگیری از موازی کاری‌های سازمان‌های مسئول با صدور احکام حکومتی این سازمان‌ها را به همکاری با یکدیگر به منظور توسعه ورزش همگانی سوق داده و سازمان‌های موثر در توسعه ورزش همگانی با برنامه‌ریزی راهبردی به همکاری با یکدیگر پرداخته تا موجب افزایش مشارکت در ورزش همگانی و به طبع آن سلامت عمومی جامعه شوند.

منابع
آذری، بینا؛ سیدعامری، میرحسن؛ محرم‌زاده، مهرداد. (1396). ارتباط بین توانمندسازی روانشناختی با یادگیری سازمانی در ادارت ورزش و جوانان استان کرمانشاه. پژوهش های فیزیولوژی و مدیریت در ورزش. 9 (1)، 67-77.
آزادارمکی، تقی. (1386). ضرورت اتحاد ساختاری. همایش اتحاد ملی، سیاست‌ها، راهبردها، تهران
آقاجانی، طهمورث؛ رضازاده، آرش؛ شوقی، بهزاد. (1393). بررسی تاثیر اتحاد استراتژیک بر عملکرد سازمانی مورد مطالعه: اتحاد بین نورد آلومنیوم اراک و آلومنیوم پارس. پژوهش‌های مدیریت راهبردی، 20 (55): 9-34.
التیامی­نیا، رضا؛ محمدی عزیزآبادی، مهدی. (1394). نقش تبعی و تسریع کننده ورزش در فراهم کردن شرایط صلح در بین دولت­ها. تحقیقات سیاسی و بین­المللی، 7 (22): 149-179.
اندام، رضا؛ حمیدی، مهرزاد؛ تسلیمی، زهرا. (1391). مدیریت داوطلبان در ورزش: مطالعه موردی سازمان ورزش شهرداری تهران. پژوهش­های مدیریت ورزشی و علوم حرکتی. 2 (3): 93-103.
بخش چناری، امین­رضا؛ عیدی، حسین؛ عباسی، همایون. (1394). تحلیل ارتباط فراموشی سازمانی و چابکی سازمانی با عملکرد سازمانی (مطالعه موردی: وزارت ورزش و جوانان). مطالعات مدیریت رفتار سازمانی در ورزش، 2 (5): 11-20.
پارساجو، علی؛ جوادی­پور، محمد؛ زارعیان، حسین (1400). پیامد مشارکت اجتماعی در ورزش همگانی ایران. مطالعات راهبردی ورزش و جوانان. 20 (52): 59-80.
پارساجو، علی؛ جوادی‌پور، محمد؛ زارعیان، حسین. (1397). تعیین راهبردهای مشارکت اجتماعی در ورزش همگانی ایران. پژوهش‌های معاصر در مدیریت ورزشی، 8 (16): 13-28.
پزشکی، غلام حسین و نیکویی، آمنه. (1395). بررسی و مقایسه انگیزه مشارکت ورزشی زنان و مردان در ورزش­های همگانی و فعالیت­های بدنی، (مطالعه موردی شهرستان تبریز). دومین کنفرانس بین­المللی یافته­های نوین علوم و تکنولوژی. تبریز.
پیله­ور موخر، الهام؛ حمیدی، مهرزاد؛ هنری، حبیب؛ خبیری، محمد. (1397). طراحی و تبیین مدل داوطلبی در ورزش دانش آموزی ایران. مدیریت منابع انسانی در ورزش. 6 (1): 1-15.
تی­جی­مکس، برایان؛ پپین، وس؛ برگرس، کوین. (1397). مدیریت اتحادهای استراتژیک، ترجمه: نیما گروسی مختارزاده، مهدی اوجاقلو، شیوا ابن یامینی. چاپ دوم. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
جلالی، سیدحسین؛ حسن قلی‌پور، طهمورث؛ حیدری، علی؛ اعرابی، سیدمحمد. (1397). مطالعه رابطه الگوی ساختاری اتحادهای استراتژیک بر عملکرد اتحاد: با رویکرد فراترکیب. علوم مدیریت ایران، 13 (52): 111-132.
جوادی­پور، محمد؛ اتقیاء، ناهید؛ رهبری، سمیه؛ طایفی، حلیمه. (1398) بررسی عوامل موثر بر فرایند سیاست­گذاری نظام ورزش همگانی ایران. مدیریت و توسعه ورزش، 8 (1): 119-139.
جوادی­پور، محمد؛ روحی­دهکردی، میترا؛ رهبری، سمیه؛ طایفی، حلیمه. (1397). آسیب­شناسی فرایند موجود سیاست­گذاری در ورزش همگانی ایران و ارائه الگو. مطالعات مدیریت ورزشی، 52 (6): 17-42.
چایلد، جان؛ فالکنر، دیوید؛ تالمن، استفن. (1397). استراتژی همکاری (مدیریت شبکه­ها، اتحادها و سرمایه­گذاری­های مشترک). مترجمان: نیما گروسی مختارزاده، ابوالفضل کیانی بختیاری، محمد حاجعلی و مهدی اوجاقلو. تهران: انتشارات سازمان مدیریت صنعتی.
حسینی، تهمینه؛ حیدری‌نژاد، صدیقه؛ ازمشا، طاهره. (1397). نقش انگیزه‌ها بر میزان مشارکت سالمندان در ورزش همگانی. پژوهش در مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی. 8 (16): 103-111.
خلیل­زاده کوچمشکی، منصور؛ تجاری، فرشاد؛ سجادی هزاره، سیدحمید. (1400). تاثیر عشق به ورزش بر رضایت­مندی (مطالعه موردی: داوطلبان رویدادهای ورزشی). مطالعات روان­شناسی ورزشی. 10 (36): 45-60.
خورشیدی، ابوالفضل. (1384). بررسی وضعیت ورزش همگانی کشور. درج شده در سایت مرکز پژوهش­های مجلس شورای اسلامی.
دانایی­فرد، حسن؛ اسلامی، آذر. (1389). کاربرد نظریه داده بنیاد در عمل؛ ساخت نظریه بی­تفاوتی سازمانی. تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق، چاپ اول.
دیزانی مکتبی، فرناز؛ نیکبخش، رضا؛ فراهانی، ابوالفضل؛ صفانیا، علی محمد. (1400). ارائه سناریوهای محتمل در آینده نظام مدیریت و رهبری استعداد منابع انسانی سازمان ورزش شهرداری. مطالعات مدیریت رفتار سازمانی در ورزش، 8 (2): 63-78.
دی­من، پیتر. (1400). پیمان­های استراتژیک (راهنمایی برای همکاری­های موفقیت­آمیز). مترجمان: بهمن حاجی­پور، سلمان عیوضی­نژاد و علی پریشانی. تهران: انتشارات اندیشه احسان.
رمضانی‌نژاد، رحیم؛ رحمانی‌نیا، فرهاد؛ تقوی‌تکیار، سیدامیر. (1388). بررسی انگیزه‌های شرکت کنندگان در ورزش‌های همگانی در فضاهای روباز. مدیریت ورزشی (حرکت)، (2): 5-19.
رمضانی‌نژاد، رحیم؛ عیدی، حسین؛ هژبری، کاضم؛ ریحانی، محمد. (1394). مدیریت ورزش نخبه (تجارب کشورهای موفق). آمل: انتشارات شمال پایدار.
سازمان تربیت­بدنی ج.ا.ا (1383). مطالعات تفصیلی توسعه‌ ورزش همگانی و تفریحی. تهران: انتشارات سیب سبز.
سان­تزو. (1401) هنر جنگ. ترجمه: حسن حبیبی. تهران: انتشارات نگارش.
سند راهبردی توسعه نظام جامع تربیت­بدنی و ورزش کشور. مصوب جلسه مورخ 09/06/1382 هیات محترم وزیران.
سوادی، مهدی؛ احمدی، سیروس. (1397). تاثیر فرهنگ سازمانی بر سکوت سازمانی در وزارت ورزش و جوانان. مطالعات راهبردی ورزش و جوانان. 17 (39): 123-139.
شاه­رضایی، فاطمه؛ شیرزادی، رضا. (1395). نقش ورزش در گسترش مناسبات بین­المللی جمهوری اسلامی ایران (1392-1376). مطالعات راهبردی ورزش و جوانان، 15 (32): 1-36.
شعبانی، عباس؛ رضایی­صوفی، مرتضی. (1393). تحلیل محیطی ورزش همگانی ایران. مطالعات مدیریت رفتار سازمانی در ورزش. 1 (4): 25-34.
شهریاری، بهمن؛ خدایاری، عباس؛ زارعی، علی. (1400). تدوین مدل معادلات ساختاری رابطه علی اتحاد استراتژیک، انعطاف­پذیری منابع انسانی و منابع تعارض سازمانی با مزیت‌های رقابتی در صنعت تولیدات ورزشی. علوم ورزشی، 13 (42): 86-103.
شهریاری، بهمن؛ همتی­نژاد، مهرعلی؛ ملک اخلاق، اسماعیل. (1394). شناسایی اتحاد های استراتژیک در توسعۀ گردشگری ورزشی استان­های شمالی ایران. مطالعات مدیریت ورزشی. 30 (2): 55-70.
عاشقی، بهنام؛ بیگ­محمدی، طوبی؛ همتی­نژاد محمد. (1403). شناسایی ذهنیت خبرگان در خصوص توسعه فرهنگ ورزش همگانی بانوان. پژوهش در ورزش زنان. (چاپ آنلاین).
عاشقی، بهنام؛ نظریان، علی؛ اسکندری‌پور، مجتبی؛ منصوری، فرزاد. (1401). شناسایی و رتبه‌بندی مؤلفه‌ها و عوامل مؤثر بر گرایش جامعه به ورزش همگانی از طریق رسانه‌ها. پژوهش‌های ارتباطی. 29 (112): 135-155.doi: 10.22082/cr.2022.555306.2362
عاشقی، بهنام؛ همتی­نژاد، مهرعلی. (1401). مروری بر پژوهش­های اتحاد استراتژیک در ورزش با نگاهی بر مدیریت اوقات فراغت. هفتمین همایش ملی مطالعات ورزشی و سلامت در جهان اسلام. خرداد 1401 موسسه آموزش عالی ادیب مازندران.
عمادی، سمیه؛ امیرحسینی، سیداحسان؛ حمیدی، مهرزاد. (1399). طراحی و تدوین برنامه استراتژیک نظام مدیریت منابع انسانی در وزارت ورزش و جوانان. رهیافتی نو در مدیریت آموزشی،  11(2): 1-26.
غفرانی، محسن. (1387). طراحی و تدوین استراتژی توسعه ورزش قهرمانی و همگانی استان سیستان و بلوچستان. رساله دکتری دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهران.
غفوری، فرزاد. (1399). سیاست­گذاری در ورزش همگانی؛ شناسایی فرآیندهای موجود و ارائه الگوی جدید سیاست­گذاری. طرح پژوهشی: پژوهشگاه تربیت­بدنی و علوم ورزشی، وزارت علوم تحقیقات و فناوری. آذر 1399.
غفوری، فرزاد؛ معمارزاده، محمد سعید؛ علوی، سلمان. (1398). تعیین سهم و نقش دستگاه‏های اجرایی در توسعه ورزش همگانی. پژوهش­های کاربردی در مدیریت ورزشی. 8 (1): 11-32.
فزونخواه، پژمان؛ شهبازی، معصومه؛ منظمی، امیرحسین. (1400). آسیب­شناسی راهبردی توسعه ورزش همگانی ازدیدگاه متخصصان. پژوهش­های کاربردی در مدیریت ورزشی،10 (2): 101-110.
قره‌چه، منیژه؛ حاجی‌کریمی، عباسعلی؛ خدادادحسینی، سیدحمید؛ مکی‌زاده، وحید. (1394). تبیین الگوی عملکرد اتحادهای راهبردی: رویکرد مبتنی بر قابلیت‌ها. چشم‌انداز مدیریت بازرگانی. 14 (1): 13-28.
کشاورز، لقمان. (1399). تدوین مدل حکمرانی ورزش همگانی ایران. مطالعات راهبردی ورزش و جوانان، 19 (50): 131-148.
گرنت، رابرت. (1401). مدیریت استراتژیک با رویکرد امروزی. ترجمه: آرش خلیلی نصر. ویرایش هشتم، تهران: انتشارات آریاناقلم
گوهررستمی، حمیدرضا؛ کوزه­چیان، هاشم؛ امیری، مجتبی؛ هنری، حبیب. (1392)، طراحی الگوی ذینفع مداری وزارت ورزش و جوانان با تاکید بر مشروعیت سازمانی، مدیریت و توسعه ورزش، 2 (2): 1-17.
مرادی، محمد؛ رضایی‌صوفی، مرتضی؛ قاسمی، حمید. (1400). شناسایی عوامل اثرگذار بر توسعه ورزش همگانی نیروی انتظامی از طریق ارتباطات بازاریابی یکپارچه. مطالعات مدیریت بر آموزش انتظامی، 14 (55): 73-106.
مشتاقی، مهتاب؛ قاسمی، حمید؛ راسخ، نازنین. (1401). نقش رسانه‌های جمعی در توسعه سلامت از طریق ورزش همگانی. فرهنگ و ارتقای سلامت. 6 (1): 96-101.
میرصفیان، حمیدرضا؛ فریدونی، مسعود؛ کلاته سیفری، معصومه. (1397). ارائه مدلی از اثر کیفیت تعاملات سازمانی و پذیرش اجتماعی بر وفاداری داوطلبان ورزشی در ادارات تربیت بدنی دانشگاه­های آموزش عالی کشور. مطالعات مدیریت رفتار سازمانی در ورزش. 5 (3): 43-54.
میری‌اصل، حمیده؛ طالبی، کامبیز. (1397). ارائه الگوی کارکردهای اتحاد راهبردی برای بنگاه‌های کوچک و متوسط. فرآیند مدیریت و توسعه. 31 (4): 165-188.
ندایی، طاهره؛ شریفی، راضیه. (1401). رابطه انگیزه مشارکت در ورزش‌های همگانی و اضطراب اجتماعی اندام با مشارکت ورزشی دانشجویان دختر دانشگاه‌های شهرستان خوانسار. جامعه شناسی کاربردی (مجله پژوهشی علوم انسانی دانشگاه اصفهان)، 33 (4): 73-94.
نظری، رسول؛ قوامی کومله، فاطمه. (1396). تأثیر اعتبار برند بر استراتژی اتّحاد برند به منظور ارتقاء جایگاه استراتژیک برند: مطالعه موردی باشگاه سپاهان اصفهان. پژوهش­های کاربردی در مدیریت ورزشی، 6 (1): 61-71.
نظری، سمیه؛ رضوی، سیدمحمدحسین؛ امیرنژاد، سعید؛ رضایان قیه‌باشی، احد. (1399). سناریوهای ورزش همگانی ایران در افق 1412. آینده پژوهی ایران، 5 (2): 309-333.
نظریان، علی؛ همتی‌نژاد مهرعلی؛ بنار، نوشین. (1399). ارائة چارچوب تحلیل سیستماتیک فرایند تولید تا مصرف کالاهای ورزشی ایرانی. مطالعات مدیریت ورزشی، 12 (60): 125-150.
وقار کردآبادی، محمدصادق. (1396). بررسی میزان توسعه یافتگی بدمینتون در ایران. پایان­نامه کارشناسی ارشد مدیریت ورزشی. دانشگاه گیلان.
Akbari, P., Karimi, A., & Aeini, I. (2023). Analyzing the Effect of Structural Differentiation and Inter-Organizational Relations on Organizational Ambidexterity with an Emphasis on the Mediating Role of Organizational Platform in Order to Increase Organizational Performance (Case Study: General Directorate of Sports and Youth of Ilam Province). Innovation Management & Operational Strategies, 4 (3).
Akpotu, C. (2016). Strategic alliance and operational sustainability in the Nigerian banking sector. Review of Social Sciences1(8), 44-50.
Albers, S., Wohlgezogen, F., & Zajac, E. J. (2016). Strategic alliance structures: An organization design perspective. Journal of Management42(3), 582-614.
Arino, A., J. de la Tore, P.S. Ring. (2001). Relational quality: Managing trust in corporate alliances, California Management Review, 44: 109-131.
Chadwick, S., Burton, N., Widdop, P., & Bond, A. J. (2023). Networks, strategy and sport: the case of City Football Group. Journal of Strategy and Management.
Dai, J., & Menhas, R. (2020). Sustainable development goals, sports and physical activity: the localization of health-related sustainable development goals through sports in China: a narrative review. Risk management and healthcare policy, 1419-1430.
Flegr, S., & Schmidt, S. L. (2022). Strategic management in eSports–a systematic review of the literature. Sport Management Review25(4), 631-655.
Gomes, E., Barnes, B.R., and Mahmood T. (2016), A 22-year review of strategic alliance in the leading management journals, International Business Review, 25, pp. 15-27.
Hidzir, A. D., Lamat, S. A., Dahlan, N. D., A Rahman, M. W., & Bakri, N. H. S. (2021). Motivation factors to involve in sports volunteer among students: the case of University of Malaya (UM). Journal of Academia, 9: 56-65.
Hylton, Kevin., Bramham, Peter. (2008). SPORTS DEVELOPMENT Policy, process and practice. Published: Routledge.
Jariono, G., & Subekti, N. (2020). Sports Motivation Survey and Physical Activity Students of Sport Education Teacher Training and Education Faculty FKIP Muhammadiyah University Surakarta. Kinestetik: Jurnal Ilmiah Pendidikan Jasmani4(2), 86-95.
Kassing, J. W., & Matthews, R. (2016). Sport and organizational communication. In Defining sport communication: 151-163. Routledge.
Kim, D., Kim, A., Kim, J., & Ko, Y. J. (2022). Symbiotic relationship between sport media consumption and spectatorship: the role of flow experience and hedonic need fulfillment. Journal of Global Sport Management7(1), 112-134.
Li, A., Ren, Y., Chen, B., & Liu, H. (2021). The development of public sports service system in central and western regions from the perspective of national health strategy. Revista Brasileira de Medicina do Esporte27, 76-79.
Lin, H., & Darnall, N. (2015). Strategic alliance formation and structural configuration. Journal of business ethics127, 549-564.
Mamédio, D., Rocha, C., Szczepanik, D., & Kato, H. (2019). Strategic alliances and dynamic capabilities: A systematic review. Journal of Strategy and Management12(1), 83-102.
Miller, J. J., Martinez, J. M., & Stoll, J. A. (2024). Conducting a special small-scale sporting event: what motivates people to volunteer in a small city? Managing Sport and Leisure, 29 (1): 1-16.
Mukanova, K., Hautbois, C., & Desbordes, M. (2024). Organizational Learning Diffusion Processes in Multiple Host Alliances: A Multiple Case Study of 11 Co-hosted Events. Event Management
Öktem, T., & Çingöz, Y. E. (2023). The effect of motivation to participate in sports on happiness level in university students. Education Quarterly Reviews6 (1): 98-116.
Özdemir, K. (2021). The Effect of Motivation on Students Studying in Sports Departments. International Education Studies14(3), 72-81.
Parker, P. C., Goegan, L. D., & Daniels, L. M. (2024). An exploratory mixed method study on student-athletes' motivation for assessment in sport and academic settings. Cogent Education11 (1), 2298613.
Pizzo, A. D., Kunkel, T., Jones, G. J., Baker, B. J., & Funk, D. C. (2022). The strategic advantage of mature-stage firms: Digitalization and the diversification of professional sport into esports. Journal of Business Research, 139, 257-266.
Porter, M.E., Kramer, M.R. (2006). Strategy and society: the link between competitive advantage and corporate social responsibility, Harvad Business Review, December, 78-90.
Ren, P., & Liu, Z. (2021). Efficiency Evaluation of China’s Public Sports Services: A Three-Stage DEA Model. International Journal of Environmental Research and Public Health, 18 (20), 10597. https://doi.org/10.3390/ijerph182010597.
Shomurodovich, K. T. (2021). Theoretical and practical properties of public sports development of students and youths. ResearchJet Journal of Analysis and Inventions, 2 (04): 338-347.
Skinner, J., Edwards, A., & Corbett, B. (2014). Research methods for sport management. Routledge
Steinacker, J. M., Van Mechelen, W., Bloch, W., Börjesson, M., Casasco, M., Wolfarth, B., ... & Pitsiladis, Y. P. (2023v). Global alliance for the promotion of physical activity: the Hamburg declaration. BMJ Open Sport & Exercise Medicine, 9(3), e001626
Teixeira, M. C., Banza, T., Almeida, N., & Sesinando, A. (2023). Sport mega-events, volunteer motivation, and self-assessment: reasons and expectations for participating in the Rio 2016 Olympic Games. Journal of Physical Education and Sport, 23 (5): 1221-1236.
Willis, J., & Barnes, M. (2024). Exploring the Link between Interorganizational Relationships and Organizational Capacity in a Youth Baseball Network. International Journal of Sport & Society, 15 (1).